Op 5 januari kreeg Beer een eigen thuis! Hij was ondertussen helemaal gerecupereerd en zijn belevenissen al lang vergeten. Tijd voor hem om een volgende belangrijke stap te nemen.
Toen de kandidaat adoptanten langs kwamen voor kennismaking met wie voor hen geschikte kandidaten zouden kunnen zijn, stelden we Beertje voor. Het was direct grote liefde en jawel, Beertje verhuisde. Dat was een leuke adoptie zo aan het begin van het jaar!
Ondertussen kregen we al hele leuke berichten van zijn nieuwe thuisfront waar hij zalig op bed ligt.
================================================================
update 30/09/2021:
Wat een verschil! Beer, de poes die in een open mestbekken was gevallen en nog amper leefde toen we hem binnen kregen, heeft het helemaal gehaald en hoe!? Zo bang als hij in het begin was, zo sociaal is hij nu! Tijdens de eerste weken nadat Beer was toegekomen hebben we gevreesd voor zijn leven. Eerst bleek alles redelijk goed mee te vallen maar dan kreeg hij toch last van braken en diarree. Toen lieten we bloed nemen om te bekijken of er geen vergiftiging was opgetreden door het inhalen van de gassen of dergelijke. Die problemen gingen echter stelselmatig weg en uit de bloedresultaten kwam niets alarmerend.
Beer bleef daar maar stilletjes zitten in de unit die hij deelde met enkele soortgenootjes. We kozen er dan voor om hem in de groep op het terrein zijn vrijheid te gunnen in de hoop dat hij zou open bloeien. Meer dan twee maanden heeft hij zich verscholen gehouden om uiteindelijk op 30 augustus op te duiken. Plots zat hij aan de tafel onder de pergola en kwam hij tijdens de lunch mauwend om aandacht vragen. Iedereen dolblij uiteraard!
Nu we weer een maand verder zijn, vraagt Beer aan menig vrijwilliger om aandacht maar hij blijft voorlopig toch liefst in de buitenruimtes. Wie weet komt hij binnenkort, als het kouder wordt, wel binnen om te slapen en te eten. We hebben natuurlijk geen idee hoe hij voordien heeft geleefd. Hij heeft gelukkig geen problemen met soortgenootjes, de hondjes is hij hier al goed gewend en hij heeft het aangename ontdekt van tweevoeters. Kijk eens wat een knappe jongen hij geworden is!
Krijgt hij aub de steun van een peter/meter?!
============================================================
Beer is werkelijk door het oog van de naald geglipt! Gisterochtend, 29 juni ’21, kwam hij quasi levenloos toe. Hij was in een open mestbekken gevallen en heeft zich zwemmend uitgeput tot hij gelukkig nog net op tijd gevonden werd. Zijn vinder en tevens redder die vlakbij woont, kwam hem in allerijl binnen brengen en wist zich geen raad meer toen bleek dat ze geen dierenarts kon bereiken.
We brachten het “zeiknatte” poesje direct naar onze dierenarts die dadelijk tot actie overging. Er was effectief geen minuut te verliezen want het beestje bereikte nog amper 30°C lichaamstemperatuur. Hij kreeg een warm bad, en nog één en nog één… alvorens hij ietwat properder was en wat opkikkerde. Een RX gaf aan dat er gelukkig geen mest in de longen was gelopen want dan had het dier verloren geweest.
Een dag en nacht aan het infuus op intensieve zorgen, haalde de kranige, jonge kater erdoor. Na het verwijderen van een afgebroken, pijnlijke tand onder lichte verdoving mocht hij de hospitalisatie verlaten. Sinds vanavond verblijft hij bij ons. We ruiken hem momenteel nog aardig maar dat zal de volgende dagen wel verbeteren. De sukkelaar heeft een heel verhaal te vertellen aan zijn soortgenoten!
Op het ogenblik dat hij toekwam, konden we natuurlijk niet inschatten of “Beer” een sociale huiskat was want hij kon gewoonweg niet meer reageren. Ondertussen is dit nog niet echt duidelijk. Het is logisch dat hij angstig is na zo’n ervaring. De volgende dagen zullen moeten uitwijzen of Beer een leven als huiskat in een liefdevol gezinnetje zou appreciëren.
Wie Beer in tussentijd wil steunen, kan dit doen door het storten van een gift of door zijn meter/peter te worden.
Meer info volgt één dezer dagen…
