Update april 2024 :
Eind januari 2024 ging Annetje haar droom in vervulling! Er was reeds enige tijd een hechte band ontstaan tussen haar en één van de vaste verzorgers bij het Dierenthuisje en eind januari mocht Annetje haar koffertje pakken om met Nina mee naar huis te gaan. Intussen heeft ze helemaal haar draai gevonden. Ze is van niets onder de indruk en blijft zelfs gewoon in haar nestje liggen wanneer er gestofzuigd wordt. Uiteraard volgt ze ook de online vergaderingen van haar baasje op de voet vanop de schoot en duwt ze daarbij de laptop opzij. Annetje wil graag alle aandacht, ze doet niets liever dan knuffelen en knuffelen is voor Annetje belangrijker dan werken. We wensen Annetje en haar “forever family” dan ook veel knuffelplezier, warmte en gezelligheid toe voor nog vele jaren!
===========================================================
Update 02/04/2023 : Vandaag is Annetje twee jaar bij ons als vaste bewoonster. Ze is ziek toegekomen en ook altijd al een probleempoesje gebleven op medisch vlak. Nochtans zijn er geen onderliggende problemen; ze blijkt gewoonweg niet uit het beste hout gesneden te zijn. Toch slagen we er telkens weer in om haar er bovenop te helpen en dat lijkt ze toch wel te appreciëren.
Ondertussen is ze er niet jonger op geworden maar toch ziet ze er veel beter uit dan bij aankomst. Bovendien merken we dat ze geniet van haar onbezorgd leventje hier en laat ons het nu daarom juist allemaal doen!
===========================================================
Annetje kwam bij ons toe op 2 april 2021. De sukkel zag er niet uit! Ze was door een dame van de plaatselijke zwerfkattencampagne van een camping geplukt waar ze ronddoolde. Het was een feit dat Annetje hulp nodig had maar de verhuizing bracht haar alles behalve tot rust.
Gelukkig was ze eerst langs de dierenarts gepasseerd waar ze alvast een eerste verzorging en medicatie had gekregen. Dat maakte dat we haar rustig konden laten wennen… voor dat mogelijk was want Annetje bleef langs de draad ijsberen gedurende maar liefst drie maanden. Ze leek ontroostbaar. Haar terug plaatsen op de plek van vangst zou echter haar dood betekenen dus was het kiezen tussen de Pest en Cholora.
Pas in september kregen we de kans om haar ietswat te benaderen. Het weer veranderde en Annetje werd ziek wat resulteerde in een nóg triestere uitstraling. Ze begon haar toevlucht te zoeken in één van de units die op dat ogenblik open stond voor de bangere poesjes vanwege de drukte in de groep. Zo konden we haar, goed voorbereid, pakken en naar de dierenarts brengen waar haar tandjes verzorgd werden.
Daarna leek ze zich beter te voelen maar dat het een chronisch probleem is, is nu wel zeker. Een echt zorgenkindje dus dat geregeld een medicatiekuur moet krijgen. Gelukkig staat ze ons al toe om haar iets dichter te benaderen zodat we haar die medicijnen, indien nodig, in wat lekkers kunnen toestoppen. Als je de koelkast van de poezen open trekt dan is het al gauw duidelijk dat we heel wat truckjes kennen…
Natuurlijk lijdt haar vachtje ook onder die chronische problemen. Ze kreeg dan ook een duchtige kam- en scheerbeurt toen ze de laatste keer onder narcose lag. Dat zijn momenten waar we van moeten profiteren om haar te helpen bij haar vachtverzorging.
Annetje mag dan wel vanaf de lente ’21 bij ons verblijven, de sukkel heeft nog niet het geluk om een peter of meter aan haar zijde te hebben. Niet dat ze je met kopjes zal begroeten maar ze verdient toch wat morele steun na zo’n triest zwerverleventje… en het zou haar ook helpen om haar medicatie te betalen…
