Toen Bram in maart 2021 plots werd opgemerkt als angstige bliksemschicht binnen het poezenterrein was hij er erg aan toe. De dierenarts verwachtte niet dat hij lang zou kunnen genieten van onze zorgen. Een verkeerde inschatting, zo bleek want Brammetje genoot steeds meer van de luxe van een zorgeloos leventje waar alles mocht en niets moest.
Helaas keerde dan toch het tij. Toen hij ons toeliet hem te pakken om naar de dierenarts te gaan, wisten we eigenlijk al dat het niet goed ging want niettegenstaande hij ons al meer vertrouwde, was hem oppakken niet mogelijk. Toch hadden we niet verwacht dat de bloeduitslag zodanig slecht zou zijn dat hij geen kans meer maakte. Bram had geen rode én geen witte bloedcellen meer. Dit was een onomkeerbare situatie en we moesten dan ook de zware maar dringende beslissing nemen om hem te laten rusten. Bram had nog heel wat tijd genoten en dat mocht niet eindigen in een lijdensweg. Het oppakken, de onderzoeken bij de dierenarts… hadden we dit verwacht dan hadden we hem dat allemaal kunnen besparen maar helaas missen we die glazen bol.😢
We zijn dankbaar voor de mooie jaren die Bram nog mocht doorbrengen bij ons en troosten ons met de gedachte dat hij herenigd is met zijn dikke vriendje Sterre die hem voorging. Twee schitterende sterretjes die ons voortaan samen aan de hemel toepinken.
===========================================
Update 19/03/2023: Twee jaar geleden verraste Bram ons met zijn intrede bij Het dierenthuisje. Hij was alvast zeker niet langs de deur binnen gekomen. Bang als hij was, schoot hij alle kanten op en het feit dat hij langs de draad paniekerig bleef rondlopen, bevestigde ons vermoeden dat hij over de draad gedumpt was. Anderhalve maand na het trieste overlijden van zijn vriend begint hij stilaan terug tot leven te komen. Een hechte vriendschap heeft hij nog niet terug opgebouwd met iemand anders maar we merken wel dat hij steeds meer toenadering zoekt én krijgt van soortgenootjes die even zachtaardig zijn als hem. Helaas heeft Bram geen al te beste gezondheid: geregeld heeft hij mondproblemen niettegenstaande zijn tandjes allemaal al getrokken zijn. Gelukkig neemt hij zijn medicijntjes goed in wat kip. Vandaag krijgt haar daar vast en zeker een dubbele portie van. We hebben wel het vermoeden dat Bram uiteindelijk blij is dat hij hier terecht is gekomen en zijn twee jaar bij ons graag wil meevieren. Als cadeau wensen we hem heel graag een lieve vriend toe.
=====================================================
Het heeft aardig wat tijd gevraagd alvorens Bram ter plekke bleef zitten zodra hij ons zag maar uiteindelijk was het zover dat hij zelfs in de Snoezel zijn intrede nam en dat dankzij zijn dikke vriendschap met Sterre. Het afscheid van Sterre viel hem erg zwaar.
Bram moet rond 19 maart 2021 “overgevlogen” zijn. Plots zagen we hem in de ren langs de draad rennen… jawel, deze sukkelaar was over de draad gegooid. Een verschijnsel van de tijd… wegrennen van verantwoordelijkheid. We zullen zulke mensen nooit begrijpen, maar ja, dat is dan ook de reden dat we dit doen, zeker?
Bram was in trieste toestand: zijn tandjes waren erg ontstoken, hij was niet gecastreerd, enz. We slaagden erin om hem te pakken, wat altijd een hele klus is. Bram was immers panisch van angst. Je zou van minder: eerst abrupt uit je gekende omgeving weggevangen worden en vervolgens over een draad gesmeten worden en dan terecht komen op een terrein waar je niet meer uit kan, omringd door meer dan 100 soortgenoten die in het oog houden wat je aan het doen bent.
Sinds zijn aankomst moeten we hem goed in het oog houden want geregeld heeft hij een opflakkering van verkoudheden. Zeker als het weer wat verandert, heeft hij medicatie nodig. Hoe oud Bram is, kunnen we alleen maar schatten en dat is moeilijk want we kennen zijn voorgeschiedenis niet. Hij kan best al een jaar of tien zijn, mogelijk zelfs ouder maar evengoed kan hij 5 jaar zijn en lijkt hij gewoon ouder door wat hij doorstaan heeft.
Bram blijft angstig maar toch zien we al een kleine verandering in zijn houding naar zijn vaste verzorgers.