Broertjes Fenix & Fidel kwamen bij ons toe op 18 februari ’22 nadat ze uit een erg verwaarloosde omgeving werden weggehaald. Beiden verloren ze als kitten tijdens de geboorte een pootje, aldus de eigenaars die hun liefde voor katten uit de hand hadden laten lopen. De dieren waren ook erg schuw en waren net als de andere talrijke soortgenoten niet gesteriliseerd. Een schrijnende toestand waar uiteindelijk politie en dierenwelzijn zich over diende te ontfermen. Wij namen alvast de verantwoordelijkheid over de twee gehandicapte poesjes die naar schatting geboren waren in april 2021.
De twee sukkels waren erg onder de indruk en nadat we hen gedurende een periode van een veertiental dagen in een unit hadden ondergebracht zodat we hen wat beter konden leren kennen en vice versa, lieten we ze uiteindelijk los in de groep. Ze hadden teveel stress en gaven duidelijk aan dat ze liever geen menselijk contact wilden.
Sinds 2 maart ’22 liepen ze rond op het terrein en meden ons als de pest. Ze hielden zich schuil en waren voorlopig vooral ’s avonds en ’s nachts actief als het rustig was.
Veel foto’s hebben we in het begin niet kunnen maken want ze verstopten zich steeds maar wel hadden we een filmpje van toen ze enkele dagen bij een vrijwilligster van de plaatselijke zwerfcampagne in een bench werd ondergebracht in afwachting op een adres waar ze terecht zouden kunnen.
Nu in 2024 staan we ervan versteld hoe ze beiden zijn open gebloeid de afgelopen jaren! Bij Fenix is het verschil zelfs vergelijkbaar met dag en nacht. Hij komt bij veel vaste verzorgers langs voor een uitgebreide knuffelsessie en zelfs opgetild worden deert hem niet. Foto’s of filmpjes van hem nemen, wordt dan weer wel een uitdaging omdat hij tegen de lens komt staan. Van een close-up gesproken!
Fenix en Fidel bij aankomst