Matthieu mocht zijn leventje verder zetten bij één van onze vrijwilligers. Ze had al lang een boontje voor hem en kende ook zijn verleden. Angstig of niet, hij was welkom. Met de hulp van nog wat soortgenootjes zal het hem wel lukken om vertrouwen te winnen.
===============================================================
Matthieu is nog maar eens een slachtoffer van onverdraagzaamheid. Hij vertoefde al enige tijd als zwerver in de tuin van de melder. De plaatselijke zwerfkattencampagne deed het nodige om de poes te vangen, te castreren maar toen de poes terug ter plaatse kon uitgezet worden, weigerde de melder de poes opnieuw in haar tuin te laten.
Vervolgens kwam de sukkelaar in het plaatselijke asiel terecht waar voor hem totaal geen vooruitzichten waren op een toekomstig leven. Dankzij de empathie van een vrijwilligster die ons contacteerde met het verhaal kwam Matthieu bij ons terecht.
Maar liefst twee weken had hij in een klein hok moeten doorbrengen als angstige zwerver. We lieten hem even bekomen in een unit die alvast veel meer ruimte bood en ook de mogelijkheid om buiten te gaan maar na een week besloten we hem in de groep te laten. Het had totaal geen zin om de sukkelaar nog langer apart te houden. Hij zou heus niet socialiseren in die stresssituatie.
Hij loopt nu vrij in de groep op het domein en geregeld laat hij zich zien. Uiteraard is hij terughoudend naar mensen maar met de soortgenoten kan hij het goed vinden. Het is een kwestie van tijd want Matthieu is vast en zeker geen verwilderde poes. Hij is gewoon wat angstiger door wat hij meegemaakt heeft en vraagt veel tijd en begrip waar hij hier alvast op mag rekenen.
Eerste foto: Matthieu op zijn vertrouwde plek in de tuin bij de dame die hem het niet gunde
schuilplaats van Matthieu gedurende de eerste week bij ons:
