01/11/2023: Vandaag vieren we Stina’s vijfde verjaardag. Helaas is zij de enige die nog leeft van de drie ataxiepoesjes die in juni 2019 toekwamen. Zowel broertje Sterre als zusje Steffie waren er plots niet meer. De ataxie was niet het enige dat ze overhielden aan hun ongelukkige jeugdmaanden. Gelukkig geniet Stina volop en hopelijk is haar gezondheid verder wel stabieler.
We vieren haar verjaardag en denken op deze eerste november met weemoed terug aan haar lotgenootjes en de mooie herinneringen die we aan hen in gedachte houden.
===============================================================
Ze kwamen toe met z’n drietjes: twee zusjes en één broertje: Steffie, Stina en Sterre. Ze zijn vanuit het nestje gezegend met Cerebellaire ataxie. Geen cadeau voor deze lieverds hoewel ze niet beter weten. Ze moesten ermee leren leven en moesten in het begin zich echt wel trainen in het controleren van hun soms onberekenbare bewegingen. Broer Sterre had het minst van al hinder van het motorisch probleem terwijl Steffie maar vooral Stina geregeld omviel zonder dat het eigenlijk de bedoeling was.
Cerebellaire ataxie doet geen pijn aan het dier, heeft totaal geen invloed op hun gezondheid of wat dan ook. Het kan gezien worden als een zenuwtic bij mensen. Sommige mensen vinden het zielig maar niets is minder waar! Reeds verschillende ataxiepoesjes werden inmiddels geadopteerd bij Het dierenthuisje en al die adoptanten zijn heel blij met hun vrolijke schatten. Steeds krijgen we ook de positieve berichten dat ze veel verbetering maken bij het opgroeien en hoe meer uitdaging ze hebben in hun omgeving, hoe meer dat het geval is want dan kunnen ze zich beter oefenen en ontwikkelen.
Zo ook bij dit trio. Dankzij beweging en oefening zijn ze veel vlotter leren omgaan met hun beperking.
Stina werd rond 25/3/’21 erg ziek. Ze leek tandpijn te hebben en door de dierenarts werd bevestigd dat haar tandvlees ontstoken was en dat enkele tandjes ook getrokken moesten worden. Gezien de jonge leeftijd van deze ataxiepoesjes verbaasde dat wel maar anderzijds kan hun gezondheid wel geleden hebben onder het feit dat ze vermoedelijk incestpoesjes zijn. Er werd medicatie opgestart om de eerste ontsteking te onderdrukken maar helaas werd het na enkele dagen alleen maar erger.
Door de pijn staakte ze het eten en kreeg zelfs uitdrogingsverschijnselen zodat we genoodzaakt waren om haar bij de dierenarts binnen te brengen. Daar werd ze aan het infuus gelegd en werd bloed genomen. Verschillende zaken werden onderzocht maar er kwam geen duidelijke oorzaak naar voren. De bloedanalyse gaf ook geen uitsluitsel maar de mogelijkheid dat het Fip zou zijn, is reëel.
Onmiddellijk hebben we alles op alles gezet. Stina kreeg als één van de eerste patiëntjes de fameuze Fipmedicatie waarmee we even voordien poes Pip erdoor hadden geholpen die eerst op sterven na dood was. Na een drietal dagen at ze terug zelfstandig. Het was een hele opluchting!
Stina genas perfect van Fip en heeft sindsdien geen enkel medisch probleem meer gehad… Duimen dat ze gezond oud mag worden!
