Update 11/06/2024: Met veel spijt hebben we vandaag afscheid genomen van Vlekje, een lieverd die al heel lang opgeleefd was maar het niet wilde toegeven. Elke keer als de dierenarts op huisbezoek kwam, dachten we erover om haar te laten gaan maar telkens gaf ze ons aan dat ze er nog niet klaar voor was. Wat een kranige dame! Ze woog nog geen twee kilo meer. Haar bloedwaarden waren zodanig afwijkend dat ze eigenlijk niet meer kon leven en toch genoot ze op haar manier nog steeds. Als het zonnetje scheen, vond ze de kracht om haar wandelingetje te maken in de tuin. Dan strekte ze zich uit, krabde nog eens aan het gras… allemaal tekenen voor ons dat ze nog genoot. Tot op die dag dat het tij keerde en ze ons heel duidelijk maakte dat het tijd was. Vlekje was slechts een jaar bij ons maar toch kenden we haar door en door. Hoewel ze tot voor kort niet wilde aangeraakt worden, liet ze zich de laatste maanden gewillig aaien. Ze genoot er echt van alsof ze wilde inhalen wat ze ervoor gemist had.
Vlekje is nu herenigd met haar vroegere verzorgster die haar dagelijks opzocht op haar vaste zwerfplek. Ze heeft toch nog een jaar zorgeloos bij ons kunnen genieten. Een sterretje onder onze bewoners die nu de hemel aan de hemel straalt.
===========================================================
Vlekje kwam samen met Roske toe. Beiden zijn ze al op leeftijd en hebben ze sinds jonge leeftijd op een zwerfplek geleefd waar ze enkel de vertrouwde verzorgers betrouwden die hen van eten voorzagen. Helaas konden ze niet langer op die plek blijven door bouwwerkzaamheden. Er zat niets anders op dan de twee laatste zwervertjes die hier resideerden te verhuizen. Omdat ze toch wat menselijk contact gewend waren, hebben we hen bij Het dierenthuisje opgevangen. Hen als senioren herplaatsen op een andere zwerfplek zou teveel risico’s inhouden.
Vlekje zou geboren zijn rond 2007. Zij was schuwer dan Roske en liet zich nooit eerder aaien. Tot op een meter afstand kwam ze bij haar vaste verzorgers en gaf dan kopjes aan alles wat ze tegenkwam behalve aan mensen. Zij was echter de eerste die zich hier vol overgave liet aaien.
Sinds de vrij rondloopt in de groep heeft ze wel terug wat afstand genomen. Ze geniet alleszins van een onbezorgd leventje nu zonder drukte van verkeer terwijl het op de zwerfplek erg druk was. Hopelijk mag ze nog lang genieten van haar oude dag.