Op donderdag 29 juni kregen we via een inbeslagname een ernstig gekwetst schaap toe. Eén achterpoot was voor een groot stuk tot op het bot afgegeten door de maden. Vermoedelijk had het dier zich gekwetst aan de omheining en was dit niet tijdig opgemerkt.
Nadat we met spoed maar liefst acht dierenartspraktijken voor hoevedieren afgebeld hadden, was er dan toch één dierenarts die de ernst van de situatie inzag en direct kwam. Ondertussen waren we begonnen met de eerste zorgen en dat was zo snel mogelijk de maden weg krijgen. Het arme schaap liet zich gewillig verzorgen en had er duidelijk deugd bij. We waren er alvast achter dat we de poot zouden laten amputeren. dat zou zijn enige redding kunnen zijn.
Even later arriveerde de dierenarts die hem dadelijk pijnstilling gaf. In afwachting op de ingreep die de volgende ochtend zou gebeuren, kregen we een madendodend middel waarmee we hem alvast helemaal mochten wassen. Na gans die verzorging hadden we hem geplaatst in een afgesloten stalletje die we vliegenvrij hielden. Quasi direct begon hij te drinken en hooi te eten. Hij had er deugd van!
We hadden dan ook helemaal niet verwacht dat we de volgende dag het erg droevige nieuws zouden krijgen dat hij in de operatie was gebleven. We werden wel op de hoogte gebracht van het feit dat het intens zou worden qua nazorgen maar dat wilden we zeker op ons nemen. Het enige wat we voor ogen hadden, was hem een gelukkig leven te geven in onze veilige omgeving.
Nu Furaha, het laatste Ouessantschaapje overleden was, staat Mauris er maar triest bij. We zagen dit sukkeltje op drie poten al vrolijk grazen samen met de rustige Mauris. Dat zou dus niet gebeuren. Hoewel we het arme dier maar één dag gekend hebben, zat hij al snel in ons hart. Hij moet gevoeld hebben dat we het goed met hem voorhadden en hem zouden helpen. Diezelfde avond, na alle eerste zorgen, kwam hij op drie pootjes in de stal naar ons toe. Het telefoontje van de dierenarts op vrijdag 30 juni om zijn overlijden te melden, kwam dan ook erg hard aan.
Dit lieve schaap en het beeld van zijn poot zullen we wellicht nooit vergeten. Maar we mogen niet bij de pakken blijven zitten natuurlijk. Daarom hebben we besloten om op zoek te gaan naar soortelijk gezelschap voor Mauris die nog steeds hoopt op een vriendje of vriendinnetje.
Wie een tip heeft, mag dit laten weten via info@hetdierenthuisje.be. Uiteraard mag het een oud dier zijn of een schaap met een handicap. Mauris is zelf al niet meer van de jongste en is zeer rustig en lief naar anderen. Eén voor één heeft hij afscheid moeten nemen van zijn vriendjes. Hoge tijd dus om terug wat positiviteit in zijn leventje te brengen!