Update 9/10/2023: De hemel is spijtig genoeg weer een sterretje rijker. Afgelopen weekend is Moontje zachtjes ingeslapen. We wisten dat dit moment vroeg of laat ging komen en zijn dankbaar dat we deze kranige dame nog 3 maanden hebben mogen verwennen. Ze heeft genoten tot de laatste moment. Rust zacht, lieve Moontje!
==============================================
Update 24/09/2023: Ondertussen is Moontje een dikke twee maanden bij ons. Niettegenstaande de erg slechte prognose ten gevolge van de blaastumor die ontdekt werd, geniet de lieve senior als nooit tevoren.
Het is zalig om haar zo te zien. Na haar herhaalde malen naar binnen te halen als de avond valt, gaven we het op want ze ging zelfs, ondanks haar blindheid, quasi direct terug naar buiten via de kattenluiken. Als ze het zo wilde dan moesten we dat maar accepteren. Moontje koos ervoor om een huisje achter de chalet “Timi’s” het hare te maken. Als het mooi weer is, nestelt ze zich op één van de stoeltjes die op het terras staan. Wie had ooit gedacht dat ze ook nog hoogtes zou opzoeken… het poesje dat zelfs één centimeter hoogte als barrière aanvoelde.
Deze dame krijgt ontbijt, lunch en diner op bed… om nog maar te zwijgen over de vele extra verwennerij die ze dagelijks krijgt. het houdt haar op de been. Ze is gek op Sheba en Gourmet paté maar daarnaast mag haar dagelijks toefje slagroom niet ontbreken. Gans de dag wordt ze bevoorraad. Het start om 7u in de ochtend met een eerste Gourmetje. Een uurtje later krijgt ze haar medicijntjes in lekkers en nog een extra potje eten. Twaalf uur is het dan tijd voor de lunch: een potje Sheba en dan staat ze om 17 uur alweer te trappelen voor haar diner. Tot slot omstreeks 20u haar medicijntjes en slagroom en om de dag af te sluiten, krijgt ze vlak voor het slapengaan nog een portie Gourmet.
Vorige week werd nog eens een echo genomen van haar blaas om te bekijken of het gezwel verkleind zou zijn nu ze die bijzondere medicatie krijgt. Resultaat: het is niet grote maar ook niet kleiner geworden. Wel zien we dat Moontje zich veel beter voelt dus dat is voor ons het signaal dat we goed bezig zijn.
Jonger kunnen we haar niet maken maar dit vondelingetje heeft alleszins geluk gehad dat ze van straat is geplukt en hier opgevangen kon worden. Elke dag is een geschenk! Hopelijk mogen we haar nog heel lang blijven verwennen…
==============================================
Update 16/07/2023: We zijn inmiddels een weekje verder en mogelijk hebben we wel heel goed nieuws. Verder research door onze dierenarts heeft geleid tot een humane medicatie die blaastumoren afbreekt. Alleen hangt het af van de samenstelling van de tumor want dit medicijn werkt enkel in op één bepaalde soort. Het is dus wel afwachten maar Moontje heeft niets te verliezen. Het is dus zeker het proberen waard. Ze krijgt het sinds dinsdagavond en sindsdien is er alvast geen achteruitgang. De lieverd is veel rustiger, slaapt nu in een zacht mandje tegenover de harde, koude vloer die ze eerst opzocht maar de plasjes blijven nog wel even frequent. De hoeveelheid bloed in de urine is wisselend maar voorlopig geen dikke vlokken gestold bloed meer.
Afwachten dus! Moontje hoopt nog steeds op een peter of meter… Kom jij haar graag bezoeken op de peter- en meterdag? Stuur dan aub een mailtje aan aline@hetdierenthuisje.be
=======================================
Moontje werd als gevonden blind poesje binnen gebracht bij een dierenarts. Na een week daar verbleven te hebben in afwachting of een mogelijke eigenaar haar zou zoeken, kwam ze bij ons terecht. Niet alleen was Moontje blind. Ze bleek ook doof te zijn en plaste puur bloed. Een te hoge bloeddruk en hartruis waren haar verdere klachten.
Bij nader medisch onderzoek bleek dat Moontje een ernstig blaasprobleem had en dat het helaas niet bij een blaasontsteking bleef. Het zou gaan om een blaastumor maar welke omvang deze nu aanneemt is nog niet met zekerheid geweten.
De lieverd krijgt nu ondersteuning met medicatie en natuurlijk ook pijnstilling want sowieso is dit een palliatieve behandeling. We hopen dat ze nog wat pijnvrij kan genieten maar het kan evengoed heel snel verergeren.
Gelukkig voelt ze zich goed in de groep en heeft ze geen angst van soortgenoten en honden die haar passeren. Zolang we merken dat ze geniet, zullen we haar met veel overgave verzorgen maar zodra het tij keert zullen we er ook voor haar zijn zodat ze niet hoeft af te zien.
Hopelijk mag Moontje nog rekenen op de steun van een lieve meter/peter? Ook al is het mogelijk maar voor even… voor haar zou het een mooi geschenk zijn.
Een gift om haar medische ondersteuning te steunen, is uiteraard ook heel welkom.
