Ondertussen zijn we 9 dagen verder na de aankomst van Moosje. We hebben al heel wat paden bewandeld om te bekijken of we nog iets voor hem konden betekenen. Zo gingen we maandag met hem te rade bij een dierenarts uit het Antwerpse die gespecialiseerd is in accupunctuur. Daar kregen we tot onze grote verbazing te vernemen dat er geen breuk is, dan wel een fikse opstoot/kneuzing. Bij reflextesten blek dat er reactie zat in de teentjes, weliswaar héél miniem. maar dat zou kunnen betekenen dat Moosje toch nog mogelijk ooit terug zal kunnen huppelen. Hij moet nu vooral liefdevol verzorgd worden, enkele malen daags zijn blaas geledigd worden én gemasserd worden want de spiermassa die hij nu nog in de pootjes heeft, mag zeker niet verdwijnen.
Dit gezegd zijnde, gingen we op zoek in de hoop iemand te vinden die deze taak ter harte wilde nemen en dankzij een nieuwe vrijwilligster die zich vooral opgaf om voor de knagers te zorgen, is die hoop een daad geworden.
Vandaag, 24/8 kwam ze Moosje ophalen en waarachtig, ze was amper de deur uit en we kregen van de vinders van Moos telefoon met het schitterende nieuws dat ze zijn lotgenootje hadden kunnen pakken… net vandaag! We belden onmiddellijk naar Moosjes’ nieuwe verzorgster en hoera! Ze was was bereid om hem te herenigen met, zo bleek al gauw, zijn broertje die we Mobi noemden.
Na een half uurtje zaten ze mekaar likjes te geven… dit is zalig om te zien!
Dit is broertje Mobi:
=============================================================================
Dit jonge konijntje werd op moederdag binnen gebracht door haar vinders. Hij was enkele dagen voordien voor het eerst gespot samen met een lotgenootje nadat ze een open bakje hadden gevonden met een half pak hooi erbij. Met andere woorden “te vondeling gelegd”…
Helaas lukte het hen niet om de diertjes direct te pakken tot het zwarte diertje verlamd in de tuin lag. Hij was in iets kleverig gesukkeld waardoor zijn achterpootjes vast zaten. Het vermoeden was dat het diertje zodanig hard zijn best had gedaan om los te geraken dat hij zijn spieren/legamenten verzeerd had. De vinder reed op moederdag naar de dierenarts van wacht die haar een cortisonespuit gaf in de hoop dat de zwelling zou weggaan en ze zich nadien zou herpakken.
Toen wij het diertje aanboden bij de dierenarts om een RX te nemen bleek dat er een breuk was in de rug. We stuurden het verslag door aan chirurg Bart Verdonck die bevestigde dat er een breuk is in de vijfde lendenwervel. Alles bij mekaar genomen, blijkt het een onzekere, bijna onmogelijke zaak om het beestje te helpen. We hebben nu nog een extra mening gevraagd van een acupuncturist maar als ook die prognose slecht uitdraait dan zullen we haar helaas moeten laten gaan.
Gelukkig heeft hij geen pijn, eet en drinkt hij goed en kunnen we zijn poepje mooi proper houden. Zijn blaas is verlamd maar vaste ontlasting doet hij perfect.
We blijven hoopvol maar dierenwelzijn staat voorop uiteraard.
Er wordt getracht om het andere konijntje te pakken maar helaas tot nu toe zonder succes.
Nog steeds worden er massa’s knaagdieren zomaar gedumpt omdat ze zonder na te denken zijn aangeschaft. Deze twee sukkels werden dan nog met een half pakje hooi te vondeling gezet in een open kattenbakje… hoe haal je het in je hoofd!? Het wordt de hoogste tijd dat er voor konijnen ook een verplichte sterilisatie- / castratie en chipwet komt. Bovendien zouden knaagdieren ook niet meer verkocht mogen worden op markten, in tuincentra of dierenwinkels.
De dierenwinkelketen Cats&Dogs hebben alvast deze wijze beslissing een tijdje geleden genomen en dat kunnen we alleen maar aanmoedigen!