Van 8 maart tot en met 10 maart werd een stuk van het terrein van Het dierenthuisje omgetoverd tot een kattencafé. Het initiatief ging uit van vier studenten dierenzorg aan de ThomasMore hogeschool en maakte deel uit van hun eindwerk.
Op donderdag 7 maart werd alles opgesteld: tafels, stoelen, … alle cateringmateriaal werd uit de berging gehaald en opgekuist. Met man en macht werd gewerkt zodat tegen de avond het meeste klaar stond. Vrijdagochtend was iedereen al vroeg van de partij om het grootste deel van het poetswerk gedaan te krijgen voordat de eerste bezoekers toekwamen. Naast de dagelijkse taken die nu op een veel kortere tijd moesten gedaan geraken, was er natuurlijk ook het klaarzetten van de gehele infrastructuur voor de bezoekers van ons kattencafé. In tegenstelling tot de opendeur waarbij de tenten in een afgesloten deel van het terrein staan, stond nu alles opgesteld op het poezenterrein dus was het geen optie om de dag ervoor alles reeds in te laden. De poezen kennende, zouden we na de nacht terug van nul kunnen starten.😉
Onder een stralend blauwe hemel ontvingen we uiteindelijk op vrijdag om elf uur de eerste dierenvrienden. Een koude wind was ook van de partij maar de zon maakte veel goed en mits wat schuiven met tafels kon iedereen van haar warmte genieten. Maar er was natuurlijk veel meer: in de koeltoog stond heel wat lekkers, vers gemaakt door de studenten én we voorzagen ook hartige snacks zoals frietjes, heerlijke soep enz. Een complete drankkaart maakte dat er voor ieder wat wils was. Maar de hoofdrol speelden uiteraard onze bewonertjes en laat die zich nu niet programmeren😂. Zeker in de ochtend, enkele uurtjes na hun ontbijt, lagen de meesten languit te dutten. Toch was de vaste ploeg knuffelaars wel van de partij: Turner, Shujaa, Sia, Yoshi, Maripili, Milo, Suki,… Zij genoten van de aandacht en dat was zeker en vast wederzijds.
Zo ging het gedurende de drie dagen verder en dat allemaal zonder één druppel regen. Toen we maandagochtend opstonden en zagen hoe erg het die nacht geregend had, beseften we pas echt hoe gefortuneerd we waren. Dat verdiende een dankbare knipoog naar “onze sterretjes”.
Dank aan alle bezoekers voor het bezoek, de steun én de appreciatie. Ook dank aan alle vrijwilligers die weer hun beste beentje voorgezet hebben én natuurlijk een dikke merci aan de studenten die met het idee kwamen en hun schouders er hebben onder gezet.
We kijken er met veel plezier naar terug en plannen om dit later dit jaar nog eens te herhalen.
