Juliette kreeg een goede thuis als gezelschap voor een soortgenoot.
=================================
update 20/07/2018:
Juliette zoekt een thuis! Ondertussen kennen we Juliettes’ noden en wensen. Ze verdient een liefdevolle thuis waar ze geregeld geaaid en gemasseerd wordt. Een soortgenoot is wenselijk en een modder-,plonsbad is noodzakelijk.
Juliette is een zeug van ca één jaar.
================================
Na een oproep om een bereidwillige dierenvriend te vinden om het varken Juliette op te halen, arriveerde ze op woensdagavond 27/6.
Haar verhaal? Op maandag 18 juni kregen we telefoon van de politie met de vraag of we een hangbuikvarken wilden opvangen dat te vondeling gezet was. Tijdens dat weekend was er plots een varkentje opgedaagd in de tuin van de melder en toen de politie navraag ging doen, bleek het geen eigenaar te hebben. De “eerlijke vinder” stelde voor om het diertje tijdelijk in zijn verlaten hondenren te plaatsen zodat ze alleszins niet verder kon ronddwalen.
Toen we de tijdelijke verzorgers ’s maandags opbelden, bleek dat onze hulp overbodig was want ze waren inmiddels met buren al op zoek gegaan naar een nieuwe thuis en hadden al enkele mogelijkheden. We lieten toch ons telefoonnummer achter voor het geval dat… en ja hoor, een week later kwam de vraag om het diertje aub toch te komen halen. De afspraken waren niet doorgegaan; klinkt bekend!
Misschien gelukkig maar voor het beestje want zovele van deze sukkels komen verkeerd terecht doordat mensen hun noden ernstig onderschatten. Volgens de verzorgers keerde ze steeds haar waterpot om wat logisch is gezien ze in een hok zat zonder waterpoel. Zeker met deze temperaturen heeft een varken dat écht nodig.
Het was zo mooi om zien: zodra Juliette arriveerde, volgde een eerste ontmoeting met Ukkie. Zij is de enige vrouw in de varkensgroep en die zag concurrentie van de nieuwkomer niet echt zitten. Gelukkig waren de mannetjes wat milder bij het eerste contact. Vervolgens liep ze de stal in en keerde effectief direct de waterpot om. Ah nee, Juliette! Zo gaan we dat niet doen hé. We geleidden haar naar de modderpoel en daar viel ze met een plof in. Zálig!!! snoet onder water, in de modder rommelen, op de zij, keertje draaien en nog eens de andere kant. Wat vonden we het spijtig dat we onze camera niet bij de hand hadden! Toen ik haar begon onder te sprenkelen draaide ze zich nog verder op haar rug: doe maar door, maakte ze me duidelijk.
Even later ging ze voldaan slapen. Ondertussen heeft ze vanmorgen lekker gesmuld van appeltjes, sla en meloen waarna ze een koele plek in het zand gaan zoeken is, vermoedelijk om de rest van de dag door te brengen met afwisseling van een bad tussendoor. Ze houdt zich nog afzijdig van de groep maar dankzij haar rustige houding verwachten we dat ze snel zal geaccepteerd worden.
Mogelijk kunnen we voor haar nog wel een eigen thuisje vinden zodra we haar medische hebben laten controleren. Natuurlijk zal de adoptant wel al haar wensen moeten kunnen vervullen.