11/08/2014:
Helaas stonden we vandaag voor de zware beslissing. Door de druk van het gezwel was Poupouske sinds gisterenavond blind wat haar radeloos maakte. Ze liep buiten overal tegenaan dus haalden we haar met enig protest weliswaar terug naar binnen waar we haar installeerden op bed in “Pluchkes”, de kamer die aan de “Snoezel” grenst. Daar lag ze de laatste weken wel meer en was zowat haar geliefde plek geworden. Ondanks haar plotse blindheid bleef Poupouse sterk en at ze gretig haar potje leeg dat we voorschotelden. We gingen dan ook met een zwaar dilemma slapen, maar vanmorgen wisten we dat we moetsen helpen.
De dappere lieverd lag nog steeds op dezelfde plek. Opnieuw at ze haar potje leeg maar desondanks haar goede eetlust -die ze gelukkig al die tijd behouden had- was ze erg afgevallen en ze begon tekenen te krijgen van dehydratatie. Na een telefoontje naar de dierenarts hebben we ons bij haar gezet voor een knuffelbeurt die ze zich liet welgevallen. Totdat de dierenarts haar verlost had van meer leed lag ze tegen me aan te genieten. We troosten ons met de gedachte dat we het dierwaardig hebben kunnen houden voor Poupouske. De kering zat er echter aan te komen gezien de grootte van het gezwel erg snel toenam en de druk al even snel opbouwde.
Een beschermeling die ondertussen haar mama heeft vervoegd die haar een kleine drie jaar geleden reeds verliet, kort voordat ze hier haar intrede deed en die vanaf vanavond de hemel mee doet schitteren…
===========================================
Update 12/07/2014:
Poupouse kreeg enkele weken na de operatie aan haar oortje last van korstjes en een geïrriteerde gehoorgang. Eerst werd gedacht aan een ontsteking maar omdat het niet beterde lieten we het nader onderzoeken en dat bracht geen goed nieuws: Rondom het oor zitten uitzaaisels van het gezwel dat laatst werd verwijderd. Het gaat om een erg agressieve vorm van kanker die zich weliswaar beperkt tot de huid maar die pijn veroorzaakt. Momenteel kunnen we die pijn nog onderdrukken zodat ze nog comfortabel kan genieten maar hoe lang dat zal lukken, is een groot vraagteken.
De huidige medicatie slaat gelukkig nog aan maar vanaf het ogenblik dat we merken dat het niet meer voldoende werkt en de lieverd pijn krijgt, zullen we moeten ingrijpen om meer leed te voorkomen. We hopen maar dat ze nog wat tijd kado mag krijgen…
=======================================
Update 14/05/2014:
Vanmorgen was Poupouse na Luka als tweede aan de beurt voor een zwaardere ingreep. Haar rechter oortje dat ze ondertussen had open gekrabt en heftig bloedde werd verder geamputeerd zodat alle kankercellen verwijderd werden. Op de foto’s zie je het oor voor amputatie en vervolgens het oor net na de amputatie. Het ziet er allemaal niet zo fris uit maar toch is het een mooi oortje nu zonder bloedende tumoren. Dus operatie geslaagd!
Poupouse was vrij snel gerecupereerd van de ingreep en ligt vanavond al terug op haar vertrouwde plekje in de zetel. Alsof ze beseft dat ze verlost is van iets wat haar leven had kunnen kosten.
====================================
Update 12/05/2014:
Vandaag is het oortje van Poupouse door de dierenarts bekeken en werd bevestigd dat het een verder zetting was van de huidkanker. Woensdag zal ze opnieuw geopereerd worden waarbij de ganse oorschelp nu zal verwijderd worden. Dat is immers de enige manier om haar te vrijwaren van veel leed.
Poupouse is nu ongeveer tien jaar en in defleur van haar leventje; ze heeft met de jaren hier leren genieten van menselijke aandacht. Ze heeft nog heel wat voor de boeg!
====================================
Update 08/05/2014:
De medische problemen lijken weer even geen grenzen te kennen. Het viel ons op dat Poupous’ oortje geirriteerd leek te zijn en dat werd dag na dag duidelijker. Nu zijn we ervan overtuigd dat de huidkanker terug de kop heeft opgestoken. De dierenarts verwijderde in augustus 2013 een deel van haar rechter oortje omwille van huidkanker maar blijkbaar was het toch al verder uitgezaaid dan ze verwachtte. Eerstdaags wordt haar toestand met de dierenarts besproken maar een verdere amputatie van dat oortje zal onvermijdelijk zijn als we het proces willen stoppen.
=======================================
Update 29/08/’13:
We brachten Poupouse vanmorgen samen met Gin naar de dierenarts voor de operaties. Poupouse die nooit eerder naar de dierenarts moest omdat ze zo’n gezonde brok is, was niet bepaald gelukkig in de transportmand. ze bleef gans de weg maar ook na aankomst klagend mauwen.
Toen ze verdoofd was en het oor werd kaal geschoren werd de grootte van de plek goed zichtbaar. Die was tot onze verbazing veel groter dan wat ogenschijnlijk bleek. Er is dus een aardig stukje oorschelp verwijderd maar het lijkt haar niet te deren. Omdat Poupouse ook al wat ouder is, lieten we ineens bloed nemen als ze onder narcose was. Het oortje kan nu genezen en hopelijk hebben we deze lieve poes op deze manier kunnen vrijwaren van verdere uitzaaiingen.
=========================
Update 28/08/2013:
Om dringende reden zal Poupouse morgen moeten geopereerd worden. Met haar één witte oortje had ze reeds lang aanleg om hierop huidkanker te krijgen en we hadden al gemerkt dat er zich een pigmentvlek vormde. We hoopten echter om de operatie nog even te kunnen uitstellen maar helaas; de wondjes op het oor worden groter en zijn recent open gegaan. Probleem is dat dergelijke wondjes niet meer genezen wat dan weer een infectiebron wordt. Het oorschelpje zal dus morgenvroeg verwijderd worden zodat de huidkanker niet verder kan doorzetten.
==================================
Poupouse
(° ca 2004?) kwam bij ons nadat ze gevangen was met haar mama in het
teken van de plaatselijke zwerfkattencampagne. Het moederpoesje stierf
echter kort erna en Poupouse kwijnde weg in de opvang waar ze toen werd
opgevangen. Zo kwam het angstige beestje hier terecht in de grote groep
die voor haar erg bedreigend leek over te komen. Het heeft maanden
geduurd alvorens ze zich goed en wel durfde te bewegen maar ondanks haar
angst heeft ze nooit gekrabd of geblazen. Ondertussen geniet ze ook
van aandacht eens we haar kunnen benaderen maar dat is meestal het
probleem. Als ze handen ziet komen gaat ze eerder lopen.
We hopen dat ze verder in de positieve zin evolueert en dat ze nog lang mag genieten van haar rust.