Nose

03/04/2020:

Dit zat er natuurlijk wel aan te komen maar toch is het hartverscheurend dat we het trieste nieuws moeten brengen dat Nose niet meer onder ons is.
Gisterenavond is hij op één van zijn lievelingsplekjes in alle stilte van ons vertrokken.
Sinds woensdag zagen we hem achteruit gaan: hij wilde nog nauwelijks eten en we merkten dat hij er geen zin meer in had. Peter en ik hadden besloten dat we nog een dag zouden aanzien maar we waren het erover eens dat we dit niet langer mochten rekken als er geen verandering kwam in zijn toestand. Uiteindelijk moest Nose zijn leven in schoonheid eindigen na zovele jaren. Hij mocht zeker niet lijden.
Gisterenavond staken we speciaal voor hem de stoof aan en legden hem in zijn geliefde mand vlak ervoor. Telkens we bij hem gingen zitten, begon hij te spinnen. Hij heeft nog genoten maar ergens tussen 22u50 en 23u heeft hij ons zonder enig teken verlaten. We vonden Nose levenloos in de mand alsof hij sliep. Hij heeft zelf beslist dat het tijd was. Nose werd net geen twintig jaar en verbleef iets meer dan 9 jaar bij ons.
We zullen hem altijd herinneren als een ongelooflijke schat met een zwaar verleden maar dat was hij zelf gelukkig al lang vergeten.  Samen met iedereen die hem gesteund heeft in goede en moeilijke tijden gaan we hem ’s avonds nog vaak kunnen begroeten als weer een nieuwe stralende ster aan de hemel.
Hierbij nog de mooiste foto die we ooit van Nose hebben kunnen maken in 2015

30/03:

Een dag verder en we kunnen al een pak geruster zijn wat betreft Nose. Vanmorgen heeft hij gretig gegeten en doet hij alles weer min of meer “normaal”. Jessie heeft haar speelmat aan Nose geschonken als revalidatiemat. Hij koos dit als geliefkoosde plek. Het voordeel is dat we dat onopgemerkt kunnen verschuiven zodat hij bijna gans de dag lekker warm in het zonnetje kan liggen. Wat ook zijn toestand is, Nose blijft een genieter én een doorzetter! Uiteraard helpen we hem door het hem zo comfortabel mogelijk te maken met pijnstillers én veel verwennerij!

29/03:

Het was een vreselijke nacht. Rond middernacht kregen we het laatste bericht van de dierenarts dat Nose slecht ontwaakte. het was bang afwachten. Rond acht uur vanmorgen  kregen we het verlossende bericht dat Nose nog in leven was. Even later haalden we hem op.

Hij heeft nog altijd veel last van de narcose. Hij waggelt en ademt erg zwaar. Wel ging hij direct uitgebreid drinken eens hij aankwam maar eten wilde hij voorlopig nog niet. Daarna liep hij wat onrustig over en weer. Voorlopig vindt hij niet veel rust. Het blijft duimen voor deze lieverd.

Wie Nose wil sponsoren met zijn medische ingrepen, is héél erg welkom!

28/03:

Waar we voor vreesden is gebeurd: Nose had gans zijn neus open gehaald. Het velletje op zijn neus is zodanig dun en er is zo weinig mogelijkheid om te hechten. De dierenarts had ons verwittigd dat dit kon gebeuren want ze had er ook de grootste schrik voor maar we konden niet anders dan het erop wagen.

Helaas was het vanavond echt helemaal afgescheurd en moest het zo snel mogelijk terug gehecht worden. Gelukkig konden we direct terecht en inmiddels is Nose vanavond terug geopereerd. We kregen zonet telefoon met het verzoek om hem in de handen van de dierenarts te laten voor de nacht zodat ze hem in het oog kan houden bij het ontwaken en hem alleszins de nacht kan doorhelpen. Het valt ons erg zwaar maar we beseffen dat het nodig is als we Nose willen helpen.  De huid is verder los gemaakt tot aan de oogjes zodat er meer huid vrijkwam om te hechten.

Hopelijk mogen we hem morgen ophalen. Weer een zware nacht voor de boeg… duimen aub!

============================================

26/03 – avond:

Laat me beginnen met te melden dat Nose het weer eens doorstaan heeft!

Rond 11u30 haalden we hem terug op bij de dierenarts. Hij sliep nog maar nu konden we zijn vacht nog eens goed verzorgen terwijl hij verder zijn roes uitsliep. We plaatsten hem achter het raam in het zonnetje omwikkeld met een warm dekentje en gaven hem rustig de tijd om te ontwaken. De angst zat er bij ons in dat hij helemaal niet meer zou wakker worden dus gingen we heel geregeld voorzichtig kijken. Pas vanavond rond 18u was hij wakker maar dan wilde hij ook echt wel uit de transportmand. Eerst waggelde hij nog wat maar toch liep hij rechtstreeks op de kattenbak af waarna hij zich installeerde in één van zijn geliefkoosde mandjes. Even later zat Nose te eten!

Nu maar hopen dat hij zijn neus niet open haalt zoals vorige keer. De dierenarts heeft de grootste moeite gehad om de wonde te hechten omdat het vel zo teer is. We moeten dus nog wel verder blijven duimen maar goed, hij heeft het wel alvast overleefd!

===================================================

26/03/2020:

Met lood in de schoenen hebben we vanmorgen Nose naar de dierenarts gebracht voor weer eens een operatietje aan zijn neus. We hadden zo gehoopt dat het niet meer zou hoeven maar de bult werd te groot en stond op springen. Er zat niks anders op. Ook de dierenarts zat er niet om te vragen maar goed, Nose geeft nog lang niet op en zo zou de pijn te heftig worden. Op 6 maart brachten we nog het schitterende nieuws dat hij na even een gezondheidsdipje weer terug helemaal bekomen was. De extra verwennerij met Souprises van Vitakraft hielpen hem er doorheen. Hij is zo sterk!!

Natuurlijk hebben we schrik voor de narcose maar beter dit wagen dan hem te laten afzien op zijn oude dag. Duimen aub!!!!

en terwijl we duimen dat we Nose er goed doorkomt en we hem vanmorgen weer mogen ophalen bij de dierenarts, zitten we ook vol spanning te wachten op het verlossende nieuws dat Lisa bevallen is bij het pleeggezin.  Emoties troef…

================================================

06/03/2020:

Zo’n twee weken geleden vreesden we het ergste. We merkten op dat Nose plots achteruit ging. Gelukkig heeft dit kranige oudje zich herpakt! Dankzij zijn dagelijkse “Souprises” heeft hij er terug zin in gekregen. Nose wordt in juni 20 jaar! En dat desondanks de vele narcoses die hij moest ondergaan voor zijn neusje. Het velletje huid op zijn neus is zodanig dun dat hij het zowat dagelijks openhaalt. Nose heeft de gewoonte van zijn hoofdje tegen de rand van zijn mandje, bedje enz. te strijken als hij geaaid wordt en dan schuurt hij ook met zijn neus erlangs. Wie denkt dat Nose daaronder lijdt, heeft het bij het verkeerde eind! Nose heeft al meer bewezen dat hij tegen een stootje kan maar we staan telkens weer versteld van hoe hij erin slaagt om nog zo van zijn oude dag te genieten.

Naast zijn normale maaltijden krijgt hij nu zo’n viertal keer per dag een “Souprise” en daar smult hij van! We hopen dat we in Juni zijn twintigste verjaardag mogen vieren!

=============================================

05/09/2019:

Nose is herstellende van zijn twintigste neusoperatie! Niet te geloven hoe goed hij het telkens weer teboven komt en dat op zijn gezegende leeftijd van 19 jaar! We proberen telkens zo lang mogelijk te wachten maar als er opnieuw een dikte ontstaat die hij open schuurt of -erger nog- die open barst dan zit er niks anders op… ook al zegt de dierenarts telkens dat het nu toch wel de laatste keer is dat ze hem nog opereert…

Nose denkt er anders over! Dezelfde dag van de operatie loopt hij alweer rond en al gauw vraagt hij weer om eten. Een taaie jongen die niet van plan is om zijn knusse plekje hier zomaar op te geven.

 

 

 

 

 

==============================================

23/05/2019:

Nose werd gisteren in de late namiddag geopereerd en omstreeks 21u mochten we hem terug ophalen. Hij was nog slaperig wat ons de kans gaf om hem een kambeurt te geven. Iets wat hij normaal absoluut niet toestaat. Amper een dik uur later zat hij rechtop in de transportmand en er was geen houden aan: Nose moest en zou eruit!

De kranige jongen stapte ietswat duizelig uit zijn mand en installeerde zich in een comfortabele mand waarin hij wel meer tijd spendeert.  Vanmorgen stond hij paraat voor zijn ontbijt alsof er niets aan de hand was. Die Nose is echt ongelooflijk!

Binnen een tiental dagen mogen de draadjes er weer uit en dan is het opnieuw duimen dat het zo lang mogelijk duurt alvorens zijn neus weer gaat groeien…

===============================================

Nose, de poes die op 2 november ’11 toekwam met een enorm gezwel op de neus is weinig mensen vreemd.

Hij werd bewust op straat gezet met zijn lelijke neuswonde waarna we opgebeld werden door de buren (een politieagent van de betreffende gemeente nota bene) om een vieze straatpoes dringend te komen halen. We deden dat en lieten de sukkelaar direct opereren. Het was direct duidelijk dat Nose een huiskat was en geen zwerfkat zoals geopperd werd door de melder.
Toen de positieve berichten op de site verschenen over de genezing na zijn operatie belde de melder terug op: “we willen die poes wel terug nemen hier” Ik dacht het niet …

Enkele maanden later stond plots een jong meisje aan de deur die vroeg of ze haar poes eens mocht zien en zij deed gans het verhaal. De poes was weldegelijk door haar ouders op straat gezet omwille van het probleem aan zijn neus waarna de buurman gebeld had in de hoop dat ze hem terug zouden kunnen nemen zodra hij terug in orde was. Het meisje verklaarde zelf dat Nose bij ons veel beter zat want dat de lieverd bij hen nooit binnen mocht. De ouders zaten in de auto aan de overkant van de straat te wachten want ze waren bang dat ze een rekening zouden voorgeschoteld krijgen.

Op de tijd dat Nose bij ons verblijft is hij al talloze keren terug moeten geopereerd worden aan die neus. Het gaat immers om een inwendige schimmel waarbij ook kankercellen gemoeid zijn. Hij heeft al ontelbare operaties achter de rug. Nose is geboren in 2000 dus hij is inmiddels op een zeer respectabele leeftijd gekomen en al die verdovingen zijn dan niet evident te verwerken. Toch slaat hij zich er steeds weer goed door.
Zijn recuperatievermogen blijft ons verbazen.  Wetende dat we in januari 2017 bij een zoveelste ingreep bloed lieten ontleden door het labo waaruit bleek dat zijn nieren erop achteruit gingen, is het echt een wonder dat hij bijna drie jaar later nog steeds geniet. Sindsdien krijgt hij weliswaar medicatie ter ondersteuning van die klaarblijkelijk is aangeslagen. Het zal niet vreemd zijn dat we merken dat hij last begint te krijgen van dementie. Een speciale jongen!
Hopelijk mag hij nog lang genieten en liefst zonder al teveel ingrepen.