Belle is de nacht van 12 op 13 januari overleden.
Ze had een
verkoudheid sinds vorige week maar dat gebeurde wel eens meer. Belle was niet
bepaald de gezondheid zelve wat logisch is want ze kwam nu eenmaal uit een
groep met veel incest. Medicatie geven was tevergeefs want ze ging ervan lopen
en haar pakken was helemaal uit den boze. Doch de vorige keren spartelde ze
er zelf steeds goed door maar dit keer zagen we het erger worden sinds
eergisteren. Enkele pogingen om haar te pakken mislukten . Ze werd alleen maar
angstiger en ze zou op den duur naar buiten gegaan zijn om ons te mijden wat we
dan weer wilden voorkomen want ze mocht zeker niet in de koude belanden.
Gisterenavond
echter probeerden we het toch nog eens en ze bleef gewoon liggen; toen wisten we
al dat het ernstig was want Belle die zich liet aanhalen dat was absoluut niet
normaal.
We dienden
haar sterke medicatie toe en een pijnstiller in de hoop dat ze zou gaan eten
en drinken. Even leek dat te werken want kort daarna begon ze wat rond te lopen
maar vanmorgen helaas vonden we haar overleden terug. We hadden haar die nacht
graag bespaard maar we hoopten dat de medicatie alsnog
haar werking zou doen. Hadden we maar een glazen bol…
Hoe gek het
ook mag klinken maar dit is de ergste manier om afscheid te nemen want we
hebben haar dat laatste leed niet kunnen besparen; iets waar we anders zo naar
streven. We denken en hopen dat ze niet heeft afgezien. Kort voor het slapen gaan rond half één vannacht hebben we haar nog zien rondlopen wat hoogstwaarschijnlijk te danken was aan de pijnstiller.
Belle werd
geschat op een achttal jaar maar nu vermoeden we dat ze toch ouder is geweest. Wie
zal het zeggen…
De nieren
waren blijkbaar ook erg groot wat dan weer wijst op ernstige nierproblemen die
mogelijk al langere tijd aan de gang waren. Ze liet het ons allemaal niet
merken.
Het staat
vast dat Belle een kranige dame was die dan toch de laatste drie jaar warmte
heeft gekend en genoten heeft van lekker eten op tijd en stond, iets wat
ze daarvoor niet kende. Ze was de laatste van de groep die we toen weghaalden
op die plek; de anderen overleden ook allemaal op vrij jonge leeftijd helaas.
Ernie was haar soulmate die haar overal begeleidde, althans tot over enkele dagen. Blijkbaar heeft ze het aangevoeld en heeft ze toen al afscheid genomen van haar dikke vriendinnetje. Het is hard om te zien hoe alleen ze achter blijft. We zijn zeker niet de enige die rouwen om Belleke…
=================================
Belle kwam samen met lotgenoot Bolleke toe op 6 mei 2011 en deelden
hetzelfde verleden als Molly die we reeds eerder weghaalden van de
uitgebrande hoeve waarbij hun zonderlinge baasje het leven liet.
Gedurende al die tijd (ca 1 jaar) kregen ze ter plaatse eten dankzij een
vrijwilligster die hen geregeld ging verzorgen. We hadden echter met
hen te doen want ze waren niet meer van de jongsten en moesten er toch
maar verder hun plan trekken. Voor Nelleke die we er ook al eerder
weghaalden hebben we spijtig genoeg niet veel meer kunnen betekenen dus
dit mocht Belle en Bolleke niet overkomen. Belle heeft arthrose en mankt
afhankelijk van de weerssituatie. Bolleke bleek bij sterilisatie een
gezwel te hebben in de buik waar de dierenarts raadzaam niets aan wilde
doen uit vrees dat het dan nog veel erger zou worden. Zij heeft hier
toch nog een jaar rustig kunnen genieten maar is uiteindelijk aan
nierfalen gestorven.
Belle is nu nog de enige die overblijft van dit groepje. Zij heeft
gelukkig de dood van haar vriendinnetje Bolleke, met wie ze altijd samen
was, kunnen verwerken. Ze heeft haar plekje binnen de groep gevonden en
geniet van haar rust.