30/08/2015:
Helaas hebben we afscheid moeten nemen van Max. Toen hij iets meer dan vier jaar geleden bij ons toekwam, hadden we eigenlijk niet durven dromen dat deze lieverd zo lang nog bij ons zou blijven. Als blinde aidspoes vroeg hij aardig wat verzorging maar het lukte om hem keer op keer door zijn gezondheidsproblemen te helpen. De laatste maanden konden we Max verbazingwekkend gezond houden dankzij twee maal daagse aerosolbehandelingen waarvan hij enorm genoot. Hij werd immers telkens geknuffeld zodat hij voor het toestel zou blijven zitten en dat deed hij dan ook met veel plezier.
Vorige week echter keerde zijn situatie en bleken de vele pogingen om Maxke te helpen niet meer aan te slaan. We hoopten het weekend door te geraken maar helaas gaf Max ons zondagochtend duidelijk aan dat hij zo niet verder kon. De lieverd die anders zo graag at, wilde nog steeds zijn honger stillen maar door de nierinsufficiëntie die plots toesloeg had hij zodanig veel pijn dat het hem niet meer lukte.
Met de gekende korte mauwtjes waarmee Max ons in het verleden ook opzocht en ons duidelijk maakte wat hij wou, gaf hij nu meer als duidelijk aan dat hij ons nu erg hard nodig had. We mochten hem dit lijden niet langer aandoen. In alle rust en begeleid met knuffels is hij in een diepe slaap gevallen.
Hoezeer we Max ook missen, we zijn erg dankbaar voor de vier mooie jaren die we hem hebben kunnen schenken.
=========================================
26/08/2015:
Vanmiddag brachten we Max met een bang hartje naar de dierenarts om zijn neusje onder verdoving te laten spoelen. Weer eens kon hij slecht ademenen en dit keer wilde hij zelfs niet meer eten en dat wil al iets zeggen. Sinds gisterenavond merkten we dat Max steeds meer slijm produceerde en geen rust kende. Vanmorgen was dat alleen maar erger en we belden dan ook direct naar de dierenarts die deze namiddag tijd kon vrijmaken. Even na de middag mochten we hem brengen, maar we hadden er geen goed gevoel bij omdat het veel erger was als de vorige keren.
De dierenarts beaamde dat er erg veel slijm is afgekomen en dat hij ook paniekerig gereageerd had. Toen we hem vanavond terug ophaalden was hij nog wat suf maar ondertussen loopt Max terug rond. We hopen dat hij weer een tijdje verder kan met de dagelijkse aerosolbeurten…
==================================
21/05/2015:
Vandaag vieren we Max! Hij is exact vier jaar geleden bij ons toegekomen. Al die tijd zien we elke dag als een geschenk. Deze uiterst zachtaardige kater kwam immers blind toe en was besmet met HIV. Niettegenstaande hij bij aankomst niet al teveel symptomen van ziekte vertoonde, maakte hij een knorrend geluid bij het ademen. We lieten hem gedurende die vier jaar herhaaldelijk onderzoeken in de hoop dat we de oorzaak hiervan zouden te weten kunnen komen, maar helaas kon geen enkele dierenarts hierover echt uitsluitsel geven. Verder dan “vergrootte stembanden” geraakten we niet. We konden ons er wel bij neer leggen want wij leken er ons meer zorgen in te maken dan dat hij er last van had.
Sinds dit jaar krijgt Max tweemaal daags aerosolbehandeling waar hij goed van geniet want dan krijgt hij ook telkens een knuffelbeurt. We durven de keren niet meer te tellen dat we vreesden dat het tij dit keer echt wel voor Max keerde en dat zijn laatste dagen geteld waren. Hij is al erg mager geweest, erg kaal, etc… Toch kregen we hem er telkens terug bovenop; hij wil echt niet weggaan hoor! Max is een kranig ventje met veel wilskracht. Vraag ons niet hoe oud hij is want daar hebben we helemaal geen idee van. Hij moet al zeker op leeftijd geweest zijn bij aankomst maar of dat nu 8 of 12 was…?
Zijn leeftijd speelt ook helemaal geen rol! Zolang Maxke geniet, zullen we hem met liefde en plezier met al die zorgen omringen en hopelijk is dat nog héél lang.
===========================================
Update 14/04/2015:
De laatste keer dat Max zijn neusje werd gespoeld is alweer dik vier maanden geleden. Al die tijd heeft hij veel beter kunnen ademen en had hij zo goed als geen last meer van vervelende dikke neusloop die hem de adem afsneed. Het aerosollen heeft hem al die tijd ook goed gedaan maar sinds een week begonnen we terug dik snot te merken uit één neusvleugel.
Vandaag werd de neus van Max daarom opnieuw gespoeld in de hoop dat hij dan weer enkele maanden luchtiger kan ademen. Ook dit keer heeft hij de narcose en ingreep goed doorstaan en loopt hij alweer vrolijk rond.
Max is zonder twijfel het bewijs van wat gezegd wordt van krakende wagens…
==============================
Update 21/12/2014:
De laatste tijd kreeg Max steeds meer last van zware verkoudheden die we ondanks medicatie niet meer onderdrukt kregen. Natuurlijk is hij als Aidspatiënt erg ontvankelijk voor zulke zaken maar het komt er toch op aan om hem zo lang mogelijk een dierwaardig leven te gunnen en dat betekent concreet hem dagelijks opvolgen en toedienen wat nodig is.
Klinkt simpeler als het is weliswaar! Op zekere dag werd het snotteren zodanig erg dat de dikke gele loop uit zijn neusje hem zo goed als verhinderden om te ademen. We overlegden de situatie met de dierenarts en kwamen samen tot het besluit dat we zijn neusje zouden laten spoelen onder narcose. We hadden niks te verliezen want zo kon hij zeker niet verder.
De dierenarts ging de dag erna aan de slag en schrok van de hoeveelheden slijm die zich hadden opgestapeld. Het bleef maar komen; de slijmen zaten tot in de longen. In ieder geval kwam Max ’s avonds terug thuis met een proper neusje en hij zag er opgelucht uit. Nu was het de kunst om die neus ook vrij te houden. We hielden uiteraard medicatie aan maar daarnaast wordt Max nu ook driemaal daags aan het aerosoltoestel gelegd. We kunnen Max echter niet in een kleine ruimte opsluiten want dan is hij helemaal overstuur maar de lieverd maakt het ons makkelijk: hij blijft gewoon rustig liggen terwijl het toestel naast hem staat te brommen. Hij lijkt maar al te goed te beseffen dat dat dampen hem goed doet. Kijk zelf maar naar de foto’s…
en voorlopig (2 weken later) is Max zijn neusje nog steeds vrij van snottebellen!!
============================
Max kwam toe nadat hij al enkele maanden bij de vinder had verbleven
waar hij spijtig genoeg niet kon blijven. Dit is zomaar geen
gecastreerde kater! Max heeft één groot ongeluk, althans eigenlijk twee!
Ten eerste is hij blind en ten tweede heeft hij aids. Maar hij heeft
ook één groot pluspunt; hij doet geen vlieg kwaad en is super lief!!
Dat maakt dat we hem zonder enig risico in de groep kunnen houden want
we hoeven echt geen schrik te hebben dat hij zal vechten en zo via bloed
het HIV virus zal doorgeven.
De lieve, gezette jongen is niet ziek hoor; Integendeel! Hij geniet van
zijn zachte mandjes en dekentjes en fleurt helemaal op als we tegen hem
spreken en bij hem gaan zitten. Het liefst geeft hij kopjes en
“neuzen-neuzen” is ook één van zijn favoriete bezigheden. Dan spint hij
het uit!
Zijn leeftijd moeten we raden, maar dat speelt eigenlijk geen rol. Hij
is zeker niet meer van de jongste maar anderzijds heeft hij geen tekenen
van ouderdom.
Op 17 oktober 2011 werd zijn linker oogje verwijderd. Hij was dan al wel
blind op beide ogen maar tot voor kort was er geen reden op de oogjes
te laten opereren. Nu echter bouwde zich druk op in het linker oogje
zodat hij er pijn van kreeg en het zou verder tot nare gevolgen kunnen
leiden. deoperatie verliep naar wens en Max doorstond alles zonder
problemen. Tien dagen later mochten de nietjes verwijderd worden en zag
deze lieverd er een pak beter uit.
Hij begon ook mooi aan te komen en zijn vacht begon te blinken; het was duidelijk dat hij zich beter voelde als tevoren.
Omdat hij nu en dan last bleek te hebben met zijn ademhaling lieten we
dit in mei 2012 onderzoeken bij een gespecialiseerde dierenarts. Na heel
wat onderzoeken kwamen we tot niets. Het enige wat opgemerkt kon worden
was dat zijn stembanden vrij groot en wat uitgerokken zijn. De enige
verklaring zou kunnen zijn dat die nu en dan aan de huig kleven waardoor
hij moeilijker ademt. Voorlopig echter geen reden om hem daaraan te
opereren zolang hij er niet meer last van krijgt.
Hopelijk mag Max nog lang genieten!