15/12/2013:
Op 10 december vorig jaar kwam Opa toe in erg onderkomen toestand. Gedurende een jaar heeft de lieverd kunnen genieten van warmte, eten in overvloed en genegenheid. Mogelijk iets wat hij voordien nooit gekend had of alleszins toch zeker lange tijd gemist had.
Even later bleek dat Opa immuniteitsproblemen had die resulteerden in terugkerende tandproblemen en verkoudheden. Toch konden we het allemaal in goede banen leiden dankzij gerichte medicatie. Op zaterdag 14 december ’13 echter was zijn buik plots erg opgezwollen. Eerst werd gedacht aan een verstopping maar toen de dierenarts RX opnamen maakte bleek dat de buikholte vol lucht zat. Iets wat volkomen ongekend bleek te zijn. Opa kreeg een pijnstiller en iets om de darmen te stimuleren zodat de lucht automatisch zou afgedreven worden.
Vanmorgen echter -15/12/’13- was de toestand enkel erger geworden. Opa’s buikje stond op springen en de arme sukkelaar had pijn. Een pijnstiller mocht nu ook niet meer helpen en alle andere medicatie sloeg ook niet meer aan. Met pijn in het hart hebben we het lieve oudje moeten laten gaan want dit was niet langer dierwaardig. Opa heeft een jaar kunnen genieten en dat mocht niet in onnodige pijn eindigen. Hij is in alle rust op zijn slaapplekje ingeslapen.
Weer een oudje dat we nooit zullen vergeten en een nieuw schitterend sterretje aan de hemel.
Update 15/01/2013:
Vanmorgen brachten we Opa naar de dierenarts voor een tandheelkundige ingreep. Hij had sinds een week erg veel last van ontstoken tandvlees wat een gevolg bleek te zijn van rotte tanden. Eerst kreeg hij daarvoor antibiotica zodat de zwaarste ontsteking onder controle was en het nu mogelijk werd om hem daadwerkelijk van zijn probleemtandjes af te helpen. Na de ingreep heeft Opa nog vier tandjes over. Hopelijk blijft hij nu van die pijn en miserie gevrijwaard. Hij heeft de ingreep goed doorstaan en is bij thuiskomst dadelijk beginnen eten.
==============================
Deze senior heeft een gelukkige engel gediend! Net op tijd werd hij van
straat opgeraapt want in deze koude had hij niet meer kunnen overleven.
Gans zijn vacht is één grote klit: vervilt is meer het woord. Dat maakt
dat hij doornat en loodzwaar werd gevonden in de sneeuw. Zo’n dikke
vacht droogt niet meer op met als gevolg dat het dier onderkoeld
geraakt.
We noemden hem “Opa” want het is wel overduidelijk dat dit al een oude
jongen is. Eigenlijk kennen we het geslacht voorlopig nog niet gezien
zijn poep nog zodanig in de klitten zit dat we het niet kunnen zien of
voelen. We zijn beginnen scheren in zijn hals en zijn na twee dagen
bijna aan zijn achterwerk geraakt. Telkens moeten we stoppen omdat de
tondeuse oververhit geraakt.
De eerste pakken die we los maakten probeerde hij er zelf af te trekken
alsof hij wilde dat het snel vooruit zou gaan. Logisch want de huid is
verstikt onder dat dikke pak haar waardoor het jeukt.
Sinds zijn aankomst doet Opa niet anders dan slapen en eten. Hij heeft heel wat in te halen blijkbaar.
Hopelijk mag hij nu gaan genieten van een zorgeloos leventje.
Wie gunt Opa een meter of peter voor de Kerst?