26/03/2015: We voelden ons helemaal niet goed bij het feit dat Robbeke bij de dierenarts bleef vorige nacht, aanvoelende dat hij ons nu meer als ooit nodig had en we -naar ons aanvoelen- hem op die manier wat in de steek lieten.
We lieten dit dan ook nog gisterenavond omstreeks 23.30u aan de dierenarts weten die meteen antwoordde dat Robbeke voldoende vocht had toegediend gekregen en dat we hem als we wilden nog mochten ophalen. We hebben dan ook niet getwijfeld en zijn hem direct gaan ophalen.
Zodra hij terug thuis was, begon hij te spinnen maar we merkten dat hij niet bij krachte was om nog veel te veranderen aan zijn medische problemen. We hielden hem kort bij ons en warm maar toen we deze ochtend wakker werden, was zijn toestand nog achteruit gegaan. Zijn hartje kon het niet meer dragen wat hem erg benauwd maakte. We belden dan ook dadelijk de dierenarts op die hem iets voor zeven verloste van verder lijden.
Tot op het laatst heeft hij gespind; hij zag ons écht graag en wij hem. Gedurende drie jaar mochten we hem vertroetelen en dat hebben we met veel liefde gedaan! Hij zal met zekerheid de hemel doen stralen…
===================================
Update 25/03/2015:
Dit is absoluut geen positieve update over deze lieverd. Gisteren keerde gans zijn medische toestand en begon zich weg te steken en zwaar te ademen. Gans zijn toestand ging vannacht zienderogen achteruit wat
maakt dat we vanmorgen direct naar de dierenarts te rade gingen. Er is nu bloed
genomen voor ontleding en hij ligt aan de bakster want op die korte tijd was
hij al gedeeltelijk uitgedroogd.
Bovendien was zijn lichaamstemperatuur te laag.
Hij blijkt ook vocht op de longen te hebben; iets wat
voordien totaal niet aan het licht is gekomen bij onderzoeken. Het lijkt er dus op dat het erg acuut is.
We hopen morgen meer te weten te komen uit het labo
onderzoek en duimen ervoor dat we hem morgen terug naar huis mogen halen…
=================================
Robbeke (° ca 06/2003)
Deze lieve jongen kwam toe op 17/04/2011 nadat zijn baasje overleden was. Ze liet drie
poezen en een hondje achter maar Robbeke was zonder twijfel diegene van
de groep die het minste kans maakte op een nieuwe thuis. Hij heeft
immers intense verzorging nodig aan zijn oogje. Helaas heeft hij er nog
maar ééntje en dat moet dus extra verzorgd worden.
Robbe lijdt immers aan een auto-immuunziekte waarbij de oogjes worden
aangetast. Uiteraard spijtig van het onterecht verwijderde oog want
volgens de oogspecialiste was dit absoluut niet nodig geweest maar
mogelijk gewoonweg een wanhoopspoging van de dierenarts die het probleem
niet opgelost kreeg. Wekenlang druppelen in het oog en andere intense
verzorging hebben ervoor gezorgd dat de toestand stabiel werd.
Vanaf dat ogenblik krijgt Robbeke één maal per week “de pil” en dat
zorgt ervoor dat zijn oogje gezond blijft! Zo zie je maar hoe simpel het
soms kan zijn…