Update 19/08/2013:
We hebben de zware taak om met heel veel hartzeer te melden dat we onze zeer bijzondere beschermeling, Whoopy, hebben moeten afgeven. Het heengaan is erg plots gekomen. Tijdens het opendeurweekend heeft hij nog heel wat mensen verbaasd met zijn gekke sprongen maar sinds donderdag 8 augustus merkten we dat er iets mis was.
Whoopy had echter wel eens eerder wat darmproblemen gehad en we dachten dat ook dit keer de diarree en het gebrek aan eetlust dergelijke oorzaak zou hebben. Uit een ontleding van de ontlasting bleken er geen parasieten of dergelijke mee gemoeid te zijn. Hij kreeg medicatie maar reageerde daar slechts matig op. ’s Maandags lieten we dan bloed nemen en daags erna kregen we de uitslag die ons voor een –zo goed als- voldongen feit plaatste: enkele waarden neigden naar FIP wat betekende dat we Whoopy weldra
zouden moeten afgeven.
We hebben onze lieverd zo goed mogelijk opgevolgd en verzorgd zodat hij in geen geval hoefde af te zien. Hij heeft al zoveel moeten meemaken in zijn korte leventje. Alle dagen zagen we zijn huidskleur geler worden maar hij bleef spinnen en gaf nog geen duidelijk teken. Op vrijdagochtend 16 augustus echter was het tij helemaal gekeerd en overtuigde hij ons ervan dat nu het ogenblik gekomen was om hem te helpen.
Hij is in alle rust tussen ons beiden in een diepe slaap gevallen.
We hebben tijd nodig gehad om de eerste klap te verwerken; vandaar dat we dit trieste nieuws nu pas brengen. Niettegenstaande we voortdurend geconfronteerd worden met de dood is het afgeven van Whoopy bijzonder pijnlijk. Wetende hoe hij is toegekomen en hoezeer hij daarna genoten heeft van amper 2,5 jaar… we zagen hem in Geel al door de grote tuin rennen… Het mag niet zijn.
We koesteren die mooie tijd met alle herinneringen diep in ons hart en zullen Whoopy voortaan koesteren als de helderste ster aan de hemel.
We willen via deze weg nogmaals iedereen danken die Whoopy in maart 2011 gesteund heeft voor zijn grote operatie. Dankzij die bijdragen heeft hij toch 2,5 jaar met volle teugen kunnen genieten en heeft hij geleerd dat er wel lieve mensen zijn die hem geen pijn doen. Hij is gelukkig geweest…
Terzijde: FIP is een virale infectie die ca 90% van alle poezen in zich mee draagt maar slechts uitzonderlijk breekt dit uit. Er is nog steeds heel weinig geweten over deze vreselijke virus die onomkeerbaar is. Het zou voortspruiten uit een onschuldig Coronavirus op jongere leeftijd die om onduidelijke reden kan muteren naar het kwaadaardige virus FIP. Uit ondervinding weten we dat er enkel gevaar is tot besmetting bij dieren die in hokken bijeen gehouden worden zodat we niet hoeven te vrezen voor de andere bewoners.
====================================
Whoopy werd kreupel gestampt.
Dit is een gruwelverhaal dat ons diep geraakt heeft; dit hebben we echt
nog nooit meegemaakt. Al heel wat dieren hebben we zwaar toegetakeld
zien aankomen wegens aanrijding, onderkomenheid enz… maar dit poesje
van amper een maand of acht is letterlijk kapot gestampt.
We werden op dinsdag 1/3/’11 gecontacteerd door een dame die bij het
betreffende gezin de wantoestanden had opgemerkt. Er waren twee poesjes ,
broer en zus in huis waarvan blijkbaar het katertje de underdog was en
alle frustraties van zijn mensen moest incasseren in slaag en stampen.
Zo was het op een bepaald ogenblik zo erg dat die mevrouw ons belde met
de vraag of ze de poesjes mocht brengen als ze afstand deden. Na het
horen van het verhaal twijfelden we uiteraard geen ogenblik. Enkele uren
later werd het ergst toegetakeld poesje binnen gebracht. Hij kon
inderdaad niet meer gaan. Vanuit de openstaande schoendoos waarin hij
heel de rit in de auto braaf was blijven zitten, hebben we hem overgezet
in een transportmand want er was geen twijfel… hij moest zo snel
mogelijk naar de dierenarts. Toch nog even eerst een bakje water gegeven
dat hij in één keer volledig opdronk om nog maar te zwijgen van het
potje eten.
Bij de dierenarts bleek dat gans zijn achterhand verzeerd was: overal
bloeduitstortingen lelijk om zien. Hoe het verder met breuken zat hadden
we voorlopig het raden naar maar we wilden hem eerst wat tot rust laten
komen en daarom kreeg hij om te beginnen een goede pijnstiller en
ontstekingsremmer. De kleine was heel enthousiast en stopte niet met
spinnen alsof hij besefte dat hij gered was.
De rest van het verhaal kan je hieronder lezen in de verschillende
updates die volgden. Kort vatten we even samen dat hij ondertussen héél
gelukkig is en door de tuin rent.
Lees zelf zijn avonturen:
=====================================
We zijn nu twee dagen verder en hebben net besloten om vanavond nog
platen te laten maken. De pijn is met momenten voor hem zo ondraaglijk
dat hij echt niet meer weet waar kruipen ondanks de pijnstillers. We
kunnen dus echt niet langer wachten. We hopen alleen dat we de sukkelaar
kunnen helpen zonder operatie maar dat zal uit de röntgenfoto’s moeten
blijken. Het allerzieligst is nog dat de pijn die hij heeft koppelt aan
de aanwezigheid van ons, mensen. Zolang hij geen pijnscheuten heeft
spint hij erop los maar zodra hij die vreselijke pijn voelt dan kijkt
hij erg verontwaardigd naar ons met zielige oogjes om te zeggen “waarom
doe je dat nu?!”. Vreselijk gevoel!
Vandaag werd dan ook het tweede poesje uit het gezin binnen gebracht.
Met de nodige druk werd het zusje er buiten gehaald. Zij is er gelukkig
beter aan toe en heeft dus geen kneuzingen. Blijkbaar was zij de
lieveling… Dik kan je ook haar niet noemen maar zij zal op zijn minst
nog iets te eten gekregen hebben. Zij had trouwens ook een naam in
tegenstelling tot haar broertje maar we weigeren die te gebruiken; vanaf
nu start ze een nieuw leven als Winnie!
Het is duidelijk dat Whoopy niet aan zijn eten is durven komen als er
iemand in de buurt was en gezien ze weinig eten kregen was alles al op
tegen dat hij erbij durfde te komen.
Om het verhaal nog bonter te maken: de kerel die aan de dame had verteld
dat hij hem had gestampt vroeg vandaag aan de agent die het poesje
ophaalde “leeft den andere nog?” Hij heeft dus bewust gehandeld met de
hoop dat de sukkelaar het niet zou overleven.
Hoe kan een mens toch zo’n rot karakter aankweken?…. we willen hierop écht geen antwoord vinden!
Meer nieuws en beelden volgen.
================================
Update do 03/03/’11 na röntgenfoto’s:
Het is allemaal nog veel afschuwelijker dan we hadden durven denken. Uit
de foto’s blijkt dat zijn heupje op VIER plaatsen gebroken is! Alles
wijst erop dat hij een enorme stamp heeft gehad opzij van zijn heup. Hij
heeft veel geluk gehad dat het niet tegen zijn rug gekomen is, zo
vertelde de dierenarts, want dan had hij er nu niet meer geweest.
Niet te verwonderen dus dat de sukkelaar zo’n pijn heeft! Wij staan nu
voor de keuze: ofwel hem gedurende zes weken in een bench houden en
hopen dat het iets of wat goed ineen gaat groeien of laten opereren. In
het laatste geval zal hij er natuurlijk altijd beter uitkomen.
Na overleg hebben we besloten morgen contact op te nemen met kliniek
Plantijn te Antwerpen waar een gekende specialist werkt. Heeft iemand
ervaring met dergelijk medisch probleem of met deze kliniek laat het dan
aub weten.
Verder vrezen we dat we in herhaling gaan vallen, maar ook deze operatie
gaat veel centen kosten; hoeveel dat zullen we mogelijk morgen weten.
Daarom weer een oproep om aub te helpen om al de medische kosten voor
deze sukkelaars te kunnen dragen. Net nu de operatie van Kenzo is vast
gelegd komt dergelijke grote ingreep natuurlijk erg ongelegen, maar we
kunnen Whoopy onmogelijk zo laten afzien! dit is écht dringend!!
Help Whoopy aub door zijn meter of peter te worden of een eenmalige gift te doen; alles is welkom!
==============================
Update vrij 04/03/’11:
Vanmorgen hebben we dadelijk naar de praktijk van Dr. Bart Verdonck
gebeld die gevestigd is in Boechout. Hij werd ons herhaaldelijk
aangeraden als zijnde een grote beenderspecialist in “probleemgevallen”.
We mochten vanmiddag al komen en ook daar stond men met de mond open.
Steeds weer diezelfde vraag “hoe kan je zoiets doen!?”
Er zal heel wat werk zijn aan Whoopy’s heup MAAR hij wordt maandag
geopereerd! In de voormiddag moeten we hem binnen brengen en dan gaat
men daar veel nauwkeurigere röntgenfoto’s maken waarna ze dadelijk
zullen operereren zodat hij slechts 1 keer verdoofd moet worden.
Hoe en wat ze exact gaan doen zal pas blijken als ze opereren gezien een
groot deel afhangt van de toestand van het kraakbeen wat op foto’s niet
zichtbaar is. We hebben in ieder geval goede hoop want Whoopy kan
geholpen worden!
Als we vroegen naar het kostenplaatje werd ons verteld dat ze het niet
exact konden zeggen, maar dat we rekening moesten houden met ca 1500€.
We hebben dan ook besloten om dit weekend de wafel-/truffelverkoop op
te starten. Zoals reeds eerder gevraagd zijn alle tips of ideeën om
centen in te zamelen voor Whoopy’s heupje van harte welkom.
We vergeten natuurlijk Kenzo’s operatie voor zijn “nieuwe oogjes” ook
niet uit het oog maar daar hebben we nog enkele weken tijd voor. Whoopy
kan echter niet langer wachten.
Elke gift hoe klein ook wordt met open armen ontvangen. Het zou ook héél tof zijn als Whoopy kon rekenen op een meter/peter…
Maandag meer nieuws na de operatie.
=================================================
Update ma 07/03/’11 – 18.30u:
Lieve mensen, jullie bezorgdheid en medeleven om Whoopy ontroert ons nog
meer dan voordien. Vanmiddag hebben we al zovele berichtjes en mailtjes
gekregen om te informeren naar Whoopy’s operatie. Daarom even deze
update die nog niet heel veel zegt.
Ik heb Whoopy vanmorgen rond half twaalf binnen gebracht bij de dokter
die me beloofde om deze middag te bellen zodra hij Whoopy verdoofd had
en de röntgenfoto’s genomen had om even te overleggen. Hij had me wel
verwittigd dat het late namiddag zou worden en dat was het ook. Rond 16
uur kregen we een min of meer verluchtend telefoontje. Op de veel
nauwkeurigere foto’s bleek dat beide heupbollen afgebroken zijn. Gezien
de breuk ouder is dan één à twee weken -dat was ook te zien op de
foto’s- is hechten dan geen evidentie meer. Daarom zullen beide
heupbollen verwijderd worden. De andere breuken zullen deels met pinnen
en deels met platen aaneen gezet worden. Volgens de specialist ter zake
zal Whoopy daar perfect mee kunnen leven.
Er werd dan ook direct besloten om de operatie op die wijze uit te
voeren en hij zou ons contacteren zodra de operatie voorbij was met de
melding dat hij er wel veel werk aan had. We verwachtten dus niet binnen
het uur antwoord. Momenteel is het 18.30 uur en zover nog geen nieuws.
Het zijn moeilijke uren maar we zijn ervan overtuigd dat Whoopy in hele
goede en deskundige handen is!
Zodra we meer weten zetten we het hierboven als update! Nog even volhouden!
==============================
Update ma 07/03/’11 – 20.15u
Hier zijn we dan met het schitterende nieuws dat Whoopy met succes
geopereerd is! Zonet kregen we van dokter Bart Verdonck het mooie
bericht waar we op hoopten: Whoopy heeft de operatie goed doorstaan!
Een lange ingreep die aan het licht heeft gebracht waar we al sinds zijn
aankomst voor vreesden… Whoopy’s breuken zijn niet afkomstig van één
stamp. Aan de gesteldheid van de breuken was duidelijk te zien dat er
bij waren die ouder waren dan één week. Eén breuk was zelfs al
gedeeltelijk vergroeid. Die dateert dus al zeker van enkele weken. Weer
knijpt onze maag dicht: wat moet dat sukkeltje afgezien hebben én wat
een angsten moet hij ondergaan hebben al die tijd?! En nog meer vragen
we ons nu af hoe hij nog zo lief kan zijn… Het verklaart alleszins
nog maar eens de angstige reactie als hij voeten ziet of als we een
brutere handeling maken.
In ieder geval ziet alles er nu hoopvol uit! Morgen tussen 13u15 en
13u45 haal ik Whoopy terug naar “huis” en dan zal ik de hele uitleg
krijgen over verdere verzorging en recuperatie. Ik wilde het gesprek
langs de telefoon nu niet te lang maken want na vier uur opereren kan ik
me voorstellen dat rust welkom is.
Morgen dus meer daarover. Het voornaamste is dat we hem morgen terug
Thuis hebben en dat hij vanaf nu van zijn nieuwe leventje kan beginnen
genieten in zijn prinsenstoeltje dat hij van poezenforum “Whiskers”
cadeau kreeg. (morgen meer daarover!)
We zetten morgen alle verdere informatie bovenaan als update maar denk
eraan… Boechout ligt op een drie kwartier rijden van Brecht en ik moet
ook mijn jas en schoenen nog uittrekken hé… grapje! We kunnen weer
lachen!!
========================================
Update di 08/03/’11:
De nacht en ochtend leek onwaarschijnlijk lang hoewel we amper geslapen
hebben. Wat een opluchting dat het eindelijk middag werd en het tijd was
om richting Boechout te rijden.
Onderweg creëer je een beeld van wat je zal gaan zien; hoe zal hij het
stellen; zou hij nu meer of minder pijn hebben; zou hij gegeten hebben;
wat zal nu volgen; zovele vragen die maken dat je er sneller bent dan
verwacht…
Gaat toch nog wel die telefoon net als ik an de voordeur van de praktijk sta… weer vijf minuten verloren!
Eens binnen gekomen alleen nog maar goed nieuws!! Ik krijg Whoopy
overhandigd in zijn transportmand en zie direct dezelfde hoopvolle blik
in zijn lieve oogjes. Een eerste niet onbelangrijke geruststelling. Dan
zie ik zijn kale achterhand; wat een smal heupje. Links en rechts een
mooi gehecht sneetje van een zestal centimeter. That’s it! Tjonge, nooit
durven denken dat het zo mooi zou zijn…
Dan volgt een deskundige uiteenzetting met een weergave van de
röntgenfoto’s op computer; raar om zo te zeggen maar eigenlijk prachtig
om zien. Zo nauwkeurig en glashelder! Ik krijg voor en na te zien en op
de laatste foto’s wordt getoond dat de twee heupkoppen verwijderd zijn
en aan één kant is de breuk vast gezet met een plaat met vijf bouten. De
breuk aan de andere zijde was dus reeds gedeeltelijk vergroeid en daar
is dan ook niets meer aan veranderd.
De nazorgen bestaan er nu in om hem dagelijks antibiotica te geven
alsook pijnstiller en dit nog gedurende twee weken. Om de genezing
rustig en veilig te laten verlopen moet hij gedurende een zestal weken
in de bench blijven. Gelukkig is hij een rustige jongen en geniet hij
min of meer van de luxe die hij voordien nooit gekend heeft; een
heerlijk zachte mand én niet minst belangrijk lekker eten!
Bij thuiskomst heeft hij zich dan ook direct tegoed gedaan aan een
lekker stoofpotje speciaal voor hem gemaakt waarna hij zich te rusten
legde in het zachte bedje. Nu nog wennen aan dat nieuwe gevoel maar
daar hoeven we niet voor te vrezen. Zoals de chirurg het zei “hij heeft
zo’n lange tijd zoveel pijn gehad dus nu zal hij zich zeker niet
slechter voelen” en dat is duidelijk. Een kopje en luid gespin beaamden
onze hoop… hij is content!
Vanaf nu kan en zal het alleen nog maar beter worden voor Whoopy! We houden jullie verder op de hoogte van de vorderingen.
===============================================
Update wo 09/03/’11:
Toen we vanmorgen eten gingen geven aan Whoopy zat hij recht op zijn
poep ons op te wachten; dat klinkt misschien stom maar dat kon hij
voordien niet! Even later begon hij tijdens een knuffelbeurt te kroelen.
Met een bang hartje aaide ik verder want voordien kreeg hij dan die
vreselijke pijnscheuten doordat zijn bekken dan kantelde, maar tot mijn
grote opluchting kwam er geen kreet; althans niet van de pijn. Een klein
mauwtje als dank kon hij niet bedwingen.
Daarna ging hij als een flinke jongen op zijn bakje wat ook weer een
zucht van verluchting losweekte want ik had hem toch nog niets in de bak
zien doen; stel je voor dat ze iets geraakt hebben. Sonja toch, zo’n
vertrouwen in de kunde van de uitvoerders van dit huzarenwerkje en toch
zo’n gedachten… Pffff, ’t wordt tijd dat ik terug goed slaap!
We kozen voor Whoopy een plekje op de verdieping voor het raam omdat hij
daar rustig en lekker warm zit. Hij ziet er natuurlijk wat minder
mensen dan beneden maar dat maak ik goed door regelmatig op bezoek te
gaan. Zo zorgt Whoopy niet alleen voor morele steun op het ogenblik maar
ook voor mijn fysiek… al die trappen!
Verdere vorderingen worden gemeld….!
====================================
Update ma 14/03/’11:
Whoopy stelt het steeds beter en beter. Sinds zaterdag laten we hem nu
en dan even uit de bench zodat hij wat kan rond neuzen; kwestie van de
ééntonigheid van de bench wat te doorbreken. Hij doet het erg rustig aan
en lijkt zijn grenzen goed te kennen. Het is een slim kereltje!
Wat kan hij genieten van al die aandacht; Een meester in spinnen!
Kijk maar eens naar de link op Youtube! De eerste beelden dateren van de
dag toen we ’s avonds nog röntgenfoto’s hebben laten nemen. Hij kreeg
toen zo’n vreselijke pijnaanvallen vanaf het ogenblik dat zijn bekken
wat kantelde; het was niet meer aan te zien! Na het zien van de foto’s
was die pijn uiteraard erg logisch. Eigenlijk was het verwonderlijk dat
het beestje nog kon lopen…
We wilden jullie alleszins die beelden besparen totdat we mooiere
beelden hadden want het zou anders al te choquerend overgekomen zijn.
Maar nu zijn het eigenlijk hele mooie en ontroerende beelden geworden!
Wat een vooruitgang!
Langs deze weg willen we dan ook iedereen die een bijdrage heeft
geleverd aan Whoopy’s operatie héél hartelijk danken! Dankzij jullie
steun kan Whoopy voortaan pijnloos door het leven en kan hij eindelijk
van een dierwaardig en liefdevol leventje genieten!
Hier kan je Whoopy zien genieten maar zet zeker je geluid hard want dan
hoor je hem luid spinnen: http://www.youtube.com/watch?v=mEttf4OK1cQ
=======================================
Update do 17/03/’11:
Ons kranig ventje stelt het dag na dag beter. Waar hij eerst nog veel op
zijn zij lag als hij speelde, doet hij het nu rechtstaand. Hij loopt
steeds beter. Gisteren wilde hij zijn oortje krabben met zijn achterpoot
maar dat liet hij toch nog even zo. Voor het eerst is hij ook op mijn
schoot komen liggen toen ik bij hem op de grond met gestrekte benen
zat… en maar spinnen! Wat heeft hij daar weer van genoten!
Daarna is hij op zijn troontje gaan rusten; wat zit dat toch heerlijk! Kijk maar eens…
Een dikke knuffel aan Martine van forum Whiskers die hem dit schonk.
=======================================
Update ma 21/03/’11:
De eerste “leverdag” van de snoepactie zit erop. Zaterdag was een
schitterende dag met veel zon én een stralende Whoopy! Het was
ongelooflijk mooi. Sinds enkele dagen had hij de gewoonte afgedwongen om
beneden te mogen rond lopen. Zijn kamertje werd hem te klein en hij
wilde “onder de mensen zijn”. Wel dankzij het lekkere weertje ging
meneer die zaterdagochtend voorzichtig op verkenning in de veranda waar
al sinds ’s ochtends de deuren open stonden. Zowat de eerste dag van dit
jaar dat het mogelijk was. Hij nestelde zich in het zonnetje op een
zacht kussen op een strategische plek zodat hij veel kon zien en
iedereen zag passeren. Net alsof hij wist dat hij “zijn bezoek” moest
verwelkomen… We stonden perplex; dit moest toeval zijn…
Vanaf een uur of half twee begon de ophaling serieus te lopen en kwamen
er heel wat mensen over de vloer, maar dat kon Whoopy niet storen!
Integendeel; wie hem wilde aaien werd met luid gespin onthaald. Op zijn
rustige tempo is hij even later de tuin ingegaan om daar wat verkennen
waarna hij terug in het zonnetje op terras “onder de mensen” kwam
liggen.
Hij heeft vele mensenharten doen smelten en heel veel mensen gelukkig
gemaakt; dit was het levendige bewijs van een sukkelaar die een hele
wending aan zijn leventje had gegeven– gekregen… dankzij de steun van
heel veel mensen.
De volgende twee weken trekken wij er even tussenuit om onze batterijen
op te laden en terug krachten op te doen. Tijd om even alles op een
rijtje te zetten zodat we er daarna weeral terug tegenaan kunnen. Maar
wees gerust: onze beschermelingen zijn in hele goede handen! Dankzij
onze onderlegde vakantie-oppas die zeer nauwgezet onze taken als
verzorgende mama en papa overneemt hebben wij de kans om even op adem te
komen. Zonder hen zouden we dit niet jaar in, jaar uit kunnen
volhouden!
Dus lieve mensen, nogmaals héél veel welgemeende en oprechte dank voor
al jullie steun en medeleven die ervoor gezorgd hebben dat Whoopy nu kan
genieten en die bij ons heel wat emoties heeft teweeg gebracht van
gelukstranen naast het intense verdriet omwille van de ellende die
Whoopy was aangedaan.
We informeren jullie opnieuw zodra we terug zijn uit vakantie!
=============================
Update di 12/04/’11:
Hallo lieve mensen allemaal! We zijn terug van weg geweest en hebben de
batterijtjes goed opgeladen. De vakantie heeft ons deugd gedaan. We
hebben even de kans gekregen om alle gevoelens een plekje te geven zodat
we er terug tegenaan kunnen. Neen, we maken ons geen illusies hoor. We
weten dat de moed heel snel terug in de schoenen kan zitten maar zoals
de meesten onder jullie wel weten geven we niet snel op hé. We hebben
alleszins even tijd voor mekaar gehad wat met een gemiddelde van 50
“kinderen” in huis niet altijd evident is…
Zoals ons telefonisch reeds was bericht voor thuiskomst zijn we
inderdaad heel erg aangenaam verrast door de toestand van Whoopy! Zijn
pelsje is aardig gegroeid waardoor je de littekens al niet meer ziet en
als hij stapt kan je haast niets meer achterhalen van zijn trieste
verleden. Tot onze dag van thuiskomst werd Whoopy zoals opgedragen braaf
in zijn bench gezet voor de nacht maar gezien we zagen hoe gezwind hij
de trap op en af liep was daar ons inziens geen reden maar voor.
Die eerste nacht ging hij tegoedhertrouw al naar boven richting bench
maar toen hij merkte dat de kamerdeur bleef openstaan en hij niet werd
opgetild in zijn slaapkamertje kwam hij dadelijk richting slaapkamer
waar hij heel snel de ideale plek uitgezocht had; in de armen van zijn
trotse mama… yep, ikke! Wat hebben we beiden genoten! Gans de nacht
heeft hij liggen spinnen! Na een vermoeiende reis huiswaarts kon niets
me zo ontspannen hoewel een beetje slaap toch ook welkom was geweest.
De eerste drie nachten hebben zich zo herhaald en telkens na zijn
ontbijt trok hij naar zijn rustplekje om zijn roes uit te slapen. Pas na
de middag rond een uur of twee zagen we hem dan terug opduiken om te
genieten van het zonnetje en een spurtje door de tuin te maken.
Vijf dagen later is hij de gang van zaken gewend maar hij laat geen kans
liggen om aandacht te krijgen. Slim als hij is! Haast niet te
geloven… Whoopy is zo’n verstandig baasje! Hij weet precies hoever hij
kan gaan en oefent zich dagelijks in behendigheid. Zo deed hij gisteren
opnieuw onze harten bijna stilstaan. Aan het terras ging hij even zijn
evenwichttalenten uittesten op de rand van de houten schuttingen. we
stonden beiden aan een kant klaar om hem te “redden” als hij zijn
evenwicht zou verliezen, maar nee hoor… hij haalde het zitplankje
waarop hij even halt hield om dan tegen onze verwachtingen in terug over
de rand te gaan. Dat was even teveel voor onze stressindicatoren en
wijselijk hebben we hem dan toch maar veilig op de grond gezet.
Vanmorgen zag ik het hem waarachtig opnieuw doen maar dit keer stopte
hij na een enkele rit naar het zitplankje. Zou hij beseffen dat mama en
papa het beste met hem voor hebben en dat we hem gisteren duidelijk
hebben gemaakt dat hij het best niet terug loopt… ik denk het haast
wel!
Op een stoel springen langs de zitting? Nee toch; dat is niks voor
Whoopy! Nee, langs de hoge rug zo naar boven toe en dan langs voren naar
beneden… dat is een vele betere training voor die spieren!
We hebben nog eens wat beelden bijeen gestoken in een nieuw filmpje
zodat jullie allemaal mee kunnen genieten:
http://www.youtube.com/watch?v=EGuCOH_lqM4
Lieve mensen, via deze weg willen we iedereen die een bijdrage geleverd
heeft voor Whoopy uit de grond van ons hart bedanken. Samen hebben we
een schat van een poes enorm gelukkig gemaakt door hem nu een liefdevol
bestaan te geven zonder pijn; iets waar hij voordien niet eens van
durfde te dromen.
Binnen een tweetal weken zullen er opnieuw röntgenfoto’s genomen worden
voor controle en zal hij ook ineens gecastreerd en gechipt worden.
Uiteraard houden we jullie verder op de hoogte.
En natuurlijk vergeten we ons Kenzoke niet die morgen aan zijn oogjes
geopereerd wordt! Whoopy heeft hem in alle dringendheid dan wel
voorgestoken maar eigenlijk was Kenzo’s ingreep al eerder gepland. Dus
duim aub mee dat morgen ook van ons blinde Yorckje alles positief mag
verlopen zodat hij eerstdaags terug zal mogen genieten van kleuren!
Ondertussen loopt de snoepverkoop door en hebben we het assortiment op
vraag van velen uitgebreid met Paaseitjes. Leveringen daarvan zijn
voorzien voor nu zaterdag 16/4 en zaterdag 23/4, maar ook daarna zal de
actie nog doorlopen tot nader bericht.
Het jaar van “Whoopy en Kenzo” zullen we niet gauw vergeten!
=================================================
=============================
Update za 23/04/2011:
Het was al langer te verwachten, maar eindelijk hebben we dan toch
besloten dat Whoopy bij ons zijn Thuis heeft en zal houden. We wilden
eerst zeker zijn of deze lieverd zich 100% goed voelde in deze omgeving;
daarvan heeft hij ons ondertussen meer dan overtuigd.
Hij spurt door de tuin, rollebolt met zijn companen en eist onze
knuffels en aandacht meermaals per dag op. Hij heeft zijn vast plekje op
bed, op schoot, … eigenlijk heeft hij gewoonweg iedereen en alles
naar zijn pootjes gezet. De dankbaarheid die hij ons toont is zó
ontroerend en hartverwarmend.
Een ander schitterend nieuwtje is dat zijn zus Winnie ondertussen ook
een warme en liefdevolle thusi heeft gekregen. Zij is terecht gekomen
bij één van onze zeer devote adoptiegezinnen die spijtig genoeg een
huisgenoot moesten afgeven en zal daar niets maar dan ook echt niets
tekort komen! We hebben lang genoeg afgewacht of broer en zus nog terug
naar mekaar zouden toegroeien maar ze speelden evenveel en intens met de
andere soortgenoten. Bovendien had Winnie meer nood aan strikt
persoonlijke aandacht in tegenstelling tot broer Whoopy die er geen
probleem mee heeft dat hij “zijn” schoot moet delen.
Wat is het toch zalig om dit rosse kereltje zo te zien genieten! Het
dierwaardig, liefdevol en onbezorgd leventje dat we hem hoopten te
kunnen geven dankzij de operatie is helemaal realiteit geworden. Zelfs
nog intenser en geslaagder dan we ooit hadden durven dromen!
Het feit dat we nu besloten hebben om Whoopy als vaste inwoner op te
nemen brengt enigzins rust in onze gemoederen. Eigenlijk was het best
een zware beslissing gezien we dit zeker niet uit egoïsme wilden doen en
we alles zeer duidelijk wilden afwegen zodat we overtuigd waren dat de
beslissing ten goede kwam van Whoopy. Zover zijn we nu geraakt!
Dus voor alle mensen die Whoopy nog niet in levende lijve hebben
ontmoet, kunnen we goed nieuwe brengen want zij zullen hem op de
opendeurdag in augustus in zijn glorie kunnen ontmoeten.
Woensdag 4 mei moet Whoopy even voor controle naar de dierenarts. Er
zullen dan terug RX opnamen gemaakt worden ter controle en dan wordt hij
meteen gecastreerd. Het is een kleine ingreep in vergelijking tot zijn
bekkenoperatie maar het zal toch niet onze prettigste dag van Mei
worden. Om half tien moet hij bij de dierenarts zijn en een uurtje
later zijn we weer samen thuis… dat is de troost!
=====================================
Update di 26/04/2011:
Vandaag kregen we een eerste mailtje over Winnie, Whoopy’s zus; ze stelt
het super! Je kan haar verhaal lezen onder “knusse thuis”. Whoopy wordt
alle dagen nóg aanhankelijker naar ons toe en blijft zijn grenzen
verleggen wat niet altijd gezond is voor ons hart…
Kijk zeker eens naar de nieuwe foto’s in het gazon; hij wordt ook nog knapper met de dag!
======================================
Update di 03/05/2011:
Het was de bedoeling dat Whoopy vandaag zou gecastreerd worden en dat er
tijdens de verdoving ineens terug röntgenfoto’s zouden genomen worden
van zijn heup om de revalidatie te kunnen beoordelen.
Wel, de Rx-opnamen zijn geslaagd en héél bevredigend, maaaaaaar… ons Whoopyke heeft geen balletjes…
Toch is het een katertje! Ik hoor jullie al denken… ze hebben verkeerd
gekeken; ’t is een meisje… Néééén! Ons Whoopke is wel degelijk een
stoere kater in wording maar euh… hij heeft wat vertraging opgelopen.
Er zijn twee denkpistes: ofwel is hij gewoon wat later en moeten zijn
balletjes nog inzakken zoals dat zo mooi wordt gezegd, ofwel is het ten
gevolge van de stampen die hij kreeg. Vast staat wel dat hij enorme
bloeduitstortingen had aan zijn achterwerk en dit zeer pijnlijk was. We
sluiten dit laatste dus zeker niet uit.
Whoopy heeft momenteel ook helemaal nog geen geur of katermanieren
dus… afwachten wat de toekomst brengen zal. Voor ons is en blijft hij
een “echt venteke”!!
======================================
Update 29/03/2012:
Kijk eens op Youtube hoe het tegenwoordig met Whoopy gaat:
Je zal zien dat hij zijn ellendige periode al lang achter zich heeft gelaten.
Het is ondertussen alweer een jaar geleden dat Whoopy bij ons terecht
kwam in erbarmelijke toestand. Van de mishandeling die hem werd
aangedaan is gelukkig niet veel meer te merken.
Zowel de dierenarts als wijzelf zijn nu wel overtuigd dat Whoopy’s
achterwerk zodanig kapot gestampt is zodat hij zelfs geen balletjes
heeft ontwikkeld. Voordeel: hij hoeft dus niet gecastreerd te worden
maar toch erg triest.