Dazzle (gestorven op wo 28/04/’10)
Niettegenstaande Dazzle er fel op vooruit gegaan was en haar gewicht al
goed bijkomen was, moesten we haar toch op woensdag 28 april afgeven.
De oorzaak kon niet achterhaald worden, maar waarschijnlijk heeft ze een beroerte gekregen. Het is allemaal erg snel gegaan.
We zullen Dazzle echt nooit vergeten; het was een bijzonder intelligente pony.
=============================
Update 15/03/2010:
Gelukkig kunnen we hier nog goed nieuws melden want het zag er even erg
triest uit: Dazzle is werkelijk door het oog van de naald gekropen!
Op donderdag 4 maart vonden we haar liggend in de wei. Als we met eten
in de wei komen dan is zij er altijd direct bij maar nu bleef ze liggen.
Eigenlijk zat er nog nauwelijks leven in. We belden de dierenarts die
dezelfde avond nog langs kwam.
Dazzle had in de zomer van 2009 aan chronische diarree geleden. Toen
bleek dat de driemaandelijkse ontworming niet voldoende was voor haar en
ze maandelijks moest behandeld worden. Niettegenstaande die regelmatige
ontwormingen kwam de diarree een tweetal maanden later terug. We
dachten er goed aan te doen een tweede mening te vragen bij een andere
dierenarts die vast stelde dat dazzle gewoon verteringsproblemen leek te
hebben. We moesten haar andere medicatie geven waarop ze vrij snel goed
reageerde. Zo bleef haar gezondheid eigenlijk stabiel tot eind
februari. Opnieuw had ze last van diarree en zagen we haar vermageren.
Ze kreeg opnieuw de medicatie die vorige keer zo goed gewerkt had en
even hadden we zelfs de indruk dat ze er weer goed op reageerde. Dat was
echter fout gedacht. Dazzle is een erg sterke pony die alles nogal goed
weet te verdoezelen totdat ze er bij neer valt… in dit geval
letterlijk.
De dierenarts was overtuigd dat het toch terug was door een
worminfectie. Ze zou gedurende ettelijke weken constant ontwormd moeten
worden waarna we opnieuw zullen moeten overgaan op maandelijkse
behandelingen. Omdat ze onderkoeld was en net vooraan in de wei lag, ver
weg van de stal pakten we haar in met dekens. We moesten er niet aan
denken om haar recht te krijgen en nog minder om haar in de stal te
krijgen die helemaal achteraan de wei staat. Het was erop of eronder,
aldus de dierenarts. Vrijdag moest ze recht staan want anders ging het
écht fout.
Vrijdag bracht nauwelijks verandering behalve dan dat haar
lichaamstemperatuur terug stabiel was. Ze kreeg buiten de zware
medicatie ook een versterkende voeding waarvan ze alle twee uur een
handsvol moest opeten. Dat vond ze gelukkig lekker en Dazzletje
verorberde haar voorgeschreven porties. Tegen 16u lag ze echter nog
steeds plat en zat er geen kans in dat ze uit zichzelf zou recht komen.
We trommelden een aantal vrijwilligers op die gelukkig snel paraat waren
om te helpen in de hoop dat we haar zouden recht krijgen en liefst dan
nog … naar de stal zouden kunnen dragen. Niettegenstaande ze enorm
vermagerd was, gaat het toch nog steeds om een gewicht van zo’n 200à300
kg!
Maar het lukte! Met man en macht hielpen we haar overeind waarna ze haar
evenwicht zocht en gelukkig op haar pootjes steun vond! We steunden
haar onder de buik met spanlinten die door enkele mensen aan weerszijde
werden vast gehouden. Terwijl ik haar voorging naar de stal met haar
hoofd in mijn handen om haar de weg te wijzen zag ik terug haar blik van
moed en doorzetting die we zo goed van haar kennen. De dierenarts had
gelijk : Dazzle wilde zelf niet opgeven dus was er zeker nog hoop!
Dat weekend hebben we haar nog enkele keren moeten recht zetten, maard
at lukte al met een drietal mensen. Ondertussen zijn we een week verder
en loopt Dazzle terug bij haar vrienden Cobe en Casper. Ze is al goed
aangesterkt maar heeft nog een hele weg af te leggen. Alle dagen krijgt
ze haar krachtvoer en de nodige medicatie.
Ondertussen heeft ze ook een schoonmaakbeurt gekregen van een
vrijwilligster; daar heeft ze enorm van genoten. Ze ziet er al terug
veel beter uit.
We zijn erg geschrokken. Het was weeral een hele ervaring én een zware
les: weer zijn we op het verkeerde been gezet door een foutieve diagnose
van een dierenarts. Opnieuw iets dat ons (hopelijk!)niet meer zal
overkomen!
Konden we onze drie Daltons maar eens aan huis houden; we zouden veel
meer tijd hebben om hen in het oog te houden, te verzorgen en te
knuffelen. Dazzle heeft de laatste weken ongelooflijk genoten van al die
aandacht en verzorging.
===================================
Dazzle is geboren ca 1990. Zij is altijd wat zwakker geweest. Zolang
Dazzle bij ons vertoeft en dat is toch al sinds 1995 heeft ze last gehad
van krakende gewrichten. Daar heeft ze nu gelukkig geen last meer van.