Alia en Droopy werden slachtoffer van hun vrijheid.
Alia en Droopy waren de twee enige poezen die we buiten de ren lieten
gaan omdat ze hun geluk binnen de omheining niet konden vinden.
Alia was als zwerfpoes afgezet samen met haar kittens. Haar kittens
werden geplaatst maar mama bleef alleen achter. Dat had duidelijk op
haar sporen nagelaten. Alia was altijd vrij nijdig in omgang met andere
poezen. Mensen durfde ze wel opnieuw te vertrouwen. Het was een lieve
poes met haar scherpe kantjes. Ze was zodanig op haar vrijheid gesteld
dat we ze buiten de ren lieten gaan. Deden we dit niet waren de anderen
slachtoffer van haar frustraties. Ze vermeed de baan als de pest, lag
altijd achteraan in de wei op muizen te jagen of sliep haar roes uit in
de paardenstal. Ze was sinds 2002 bij ons.
Droopy was sinds enkele maanden haar trouwe gezel op avontuur. Ze trokken veel samen op. Samen waren ze gelukkig!
De anderen vonden er maar niets aan (gelukkig) en keken hen soms raar
aan als ze zagen dat ze aan de stoute kant van de draad zaten.
Droopy was als kitten af bij ons gekomen omdat ze hem wilden verdrinken. Hij was zo’n 5 jaar bij ons.
Op 18 april echter werden ze samen op dezelfde plaats overreden op een 20
meter van huis af. Het gebeurde ’s nachts. Gelukkig had een vriend de
twee lijkjes ’s nachts zien liggen toen hij passeerde en bracht hij ons
de volgende dag op de hoogte. We hadden immers wel gemerkt dat ze geen
van beiden waren komen eten, maar we hadden ze niet teruggevonden. We
zijn dan gaan zoeken en vonden aan de overzijde van de straat een pas
gegraven put. Toen we de put open maakten vonden we ze daar samen
begraven. Gemeentearbeiders hadden hen gevonden en ze daar begraven.
Eigenlijk dus een geluk bij een ongeluk dat we te weten waren gekomen
dat ze overreden waren.
Nu kunnen (moeten) we erin berusten dat ze dit lot hebben moeten
ondergaan in ruil voor hun absolute vrijheid. Hadden we het niet
geweten, bleven we levenslang met de vreselijke vraag zitten wat er met
hen gebeurd zou zijn. Ingedachtig tot wat mensen allemaal in staat zijn,
zou dit ons altijd achtervolgen.