(’96-10/’07)
Minnie werd afgestaan nadat haar baasje overleden was.
Ze was doodsbenauwd voor die vreemde situatie en flitste als een bliksemschicht door de tuin.
Pas na een dikke vier maanden begon ze tot rust te komen en konden we haar benaderen.
Ondertussen kwam Minnie regelmatig op onze schoot kroelen en sliep ze steeds in de veranda op haar vaste stekje.
Nu ze op haar plooi kwam, kreeg ze problemen met haar gezondheid.
Bij onderzoek bleek dat ze nier- en leverkanker had.
Om haar verder leed te besparen, hebben we haar in alle rust laten inslapen.
Het zou anders een pijnlijke dood geworden zijn.