20/01/2011:
We hebben triest nieuws; Nelleke is gisteren (19/1) in de late namiddag
ingeslapen. De auto-immuunziekte is haar einde geworden. Even had ze
dankzij de medicatie een opflakkering en ging het enkele weken eigenlijk
heel goed maar sinds eergisteren ging ze plots achteruit en gisteren,
woensdag 19/1 was het duidelijk dat we niks meer voor haar konden doen.
Ze kreeg terug zware ademhalingsproblemen, wilde niet meer eten terwijl
ze dat al die tijd zo gretig deed. Een nieuwe bloedtest gaf aan dat haar
rode bloedcellen terug enorm gezakt waren. Dit kon ze in haar toestand
niet meer aan en we hebben haar dan ook geholpen zodat ze in geen geval
nog verder moest afzien.
De dierenarts is hierheen gekomen en ze is in alle rust op haar kussentje in slaap gevallen.
Ze was zo’n schat! Wat hadden we haar graag langer verzorgd, maar het
mocht niet zijn. Toch zijn we weeral blij dat ze hier terecht is gekomen
want ze was anders een hele eenzame en trieste dood gestorven.
In ieder geval zullen we Nelleke weeral niet meer vergeten; zo’n lieverd!
Eén troost; ze heeft nog een maand intens genoten!
=============================
Update 29/12/2010:
In spoed hebben we de dierenarts moeten laten komen omdat Nelleke het
plots erg benauwd kreeg. Enerzijds bleek ze hartproblemen te hebben en
anderzijds was ze deels gedehydrateerd. Nochtans drinkt en eet ze veel.
De dierenarts stelde voor om het bloed dat bij de operatie aan het oog
genomen was, nu in te zenden naar het labo en daaruit bleek de dag
nadien al dat dit kranige kattinnetje met een auto-immuunziekte kampte,
nl. hemolitische anemie. Het is een ziekte waarbij het lichaam zelf de
rode bloedcellen afbreekt. Onmiddellijk moest Nelleke cortisone krijgen
want dat was het enige waarmee we het proces konden stoppen en mogelijk
zelfs keren.
Het is nu afwachten hoe haar lichaampje zal reageren.
=========================================
13/12/2010:
Dit poesje kwam er alleen voor te staan met vier lotgenoten toen haar
baasje het leven liet in een woningbrand. Zij komt uit hetzelfde gezin
als Molly.
Reeds meer dan een jaar gaat een vrijwilligster deze poezen dagelijks
eten geven, weliswaar altijd in het donker voor of na het werk. zaterdag
11/12/’10 kregen we plots een paniekerige telefoon; één van de poezen
had een lelijk oog, het was geïnfecteerd maar ze at nog steeds als de
beste. We besloten maandagochtend met haar naar de dierenarts te gaan
maar haar tijdelijk daar te laten gezien ze in die gekende omgeving het
meeste vertrouwen heeft.
Maandagochtend 13/12 zagen we het sukkeltje voor het eerst en het was
véél erger dan we hadden durven denken. We waren er quasi van overtuigd
dat het oog eruit moest en liefst zo snel mogelijk. De dierenarts waar
we die ochtend dadelijk terecht konden meende dat het een gevolg was van
een zware infectie en dat oogzalf en antibioticum wel zouden helpen.
Het oog verwijderen was overbodig en het zou-aldus de dierenarts-
blijven ontsteken.
Twee dagen later kon ik het niet langer aanzien en belde onze dierenarts
op die na het aanhoren van mijn verhaal besloot om het diertje die
avond nog te zien en mogelijk zelfs nog te opereren. En zo gebeurde. Het
oog moest er direct uit want dat was zeker verloren en bezorgde haar
veel pijn wat we gedurende die twee dagen wel gemerkt hadden.
Vanmorgen, donderdag 16/12/’10 haalde ik Nelleke op met een gevoel van
opluchting! Haar oogje was verwijderd, neusje en mondje waren gespoeld
… ze zag er eens zo goed uit en ook opgelucht!
Het verwijderde oog hebben we speciaal gefotografeerd om te
verduidelijken wat het beestje heeft doorstaan. Als je naar de foto
kijkt van links naar rechts dan zie je iets over de helft een donkere
rode rand lopen. Alles wat rechts van die lijn zit is de verdikking en
is eigenlijk het oog dat eruit geduwd is. Ook inwendig waren er
bloedingen.
Wat er precies gebeurd is kunnen we niet meer achterhalen maar een
aanrijding is niet uitgesloten gezien ook haar mondje een beetje scheef
staat alsook haar laatste tandje. Dit oude moeke geniet nu van de warmte
en aandacht. Ze loopt ons niettegenstaande haar recente handicap
vlijtig achterna. Momenteel heeft ze ook nog te kampen met een zware
verkoudheid waarvan we hopen dat die snel zal beteren met de medicatie
die ze momenteel krijgt.
Nelleke kan zeker wat financiële hulp gebruiken! Wie bezorgt haar een
mooie Kerst en wordt haar meter of peter?