Vrijdag 17 juni 2011:
Met veel spijt hebben we afscheid moeten nemen van Pluchke. Het is
allemaal enorm snel gegaan: donderdagavond at hij nog goed en een
tweetal uur later begon hij overvloedig te braken. Diezelfde avond werd
hij nog door de dierenarts gecontroleerd maar die kon niks abnormaals
opmerken. Hij kreeg een spuit tegen het braken in de hoop dat het
daarmee zou ophouden.
Tegen de ochtend echter wisten we niet wat we zagen; alles lag vol
braaksel. De sukkelaar was uitgeput en lag er treurig bij. Even later
zaten we bij de dierenarts voor bloedname en toen bleek hij in
tegenstelling tot de avond ervoor ook een te lage lichaamstemperatuur te
hebben.
Nu was het wachten op de bloeduitslag die hopelijk rond 17 uur zou
binnen lopen. In tussentijd hielden we Pluche warm maar we vreesden
eigenlijk al het ergste. Wie leeft met zijn dieren heeft maar één teken
nodig. Het werden lange uren maar rond 17u30 kregen we de eerste
resultaten. Het enige wat op dat ogenblik al bekend werd gemaakt, was
dat er een verhoging was van witte bloedcellen wat op een infectie
duidde. Mogelijk hadden we het dus toch bij het verkeerde eind en viel
het allemaal wel mee?
Rond 21u echter kregen we het verdict dat de nierwaarden totaal faalden.
Niet onwaarschijnlijk natuurlijk op de leeftijd van 15 jaar maar wel
erg plots opgekomen.
Vanaf het ogenblik dat we dit resultaat kregen stond ons besluit vast;
Pluche mocht niet langer afzien dus moesten we hem helpen. De dierenarts
kwam om 22.30u om Pluche te verlossen van een nodeloze lijdensweg. In
alle rust is Pluchke in zijn mandje ingeslapen. Hij was net geen jaar
bij ons.
Toch zijn we erg dankbaar dat we deze lieve jongen die 11 maanden nog
cadeau hebben mogen doen. Weer een sterretje aan de hemel om te
bewonderen…
Op zaterdag 10 juli 2010 haalden we Pluche op in het asiel Het Blauwe
Kruis te Wommelgem. Als 14 jarig oudje was hij er een maand geleden
binnen gebracht omdat zijn baasje naar het ziekenhuis moest. Ondertussen
was het baasje overleden en was er maar weinig toekomst voor het
corpulente oudje in het asiel. Pluche zat samen met Shana, een elfjarig
hondje in een ren. Omdat ze het samen goed konden vinden en we plaats
hadden na de adoptie van Bonni en Winnie voor twee sukkeltjes besloten
we hen beiden een thuis te bieden. Al gauw bleek echter dat Shana nog
erg vinnig was en eigenlijk te goed om ons nodig te hebben. Ze werd dan
ook vermeld als adoptiedier en mocht reeds na twee dagen verhuizen waar
ze gezelschap kreeg van een 14-jarig reutje.
Pluche sukkelt echter te erg; hij is vrij dik en daar lijden zijn korte
pootjes onder. Ook zijn hartje hebben ondersteuning nodig van medicatie.
Plucheke doe je geen plezier meer met wandelen. Gewoon rustig wat door
de tuin kuieren en vooral veel slapen en nu en dan aandacht vragen…
dat is zalig oud worden voor deze lieverd. Dat kunnen we hem bij Het
dierenthuisje wel bieden!