05/11/2012:
We hoopten na het verdict van de echografie dat we Waggenltje nog lang
gelukkig zouden kunnen houden ondanks de darmkanker die was vastgesteld.
Echter veel sneller dan verwacht hebben we moeten ingrijpen. Sinda
vanmorgen bleef Waggeltje op de benedenplank van een krabpaal liggen
terwijl ze normaal op haar vaste zachte stekjes lag te snoezen. Vanaf de
middag merkten we op dat ze kortademig werd. Als we haar daar zo zagen
liggen met haar pootjes onder haar magere lijfje en het hoofdje starend
naar de grond wisten we wat ons te doen stond. Dit was niet langer ons
gelukkig Waggeltje. Wetende wat haar te wachten stond als we haar niet
hielpen was er geen andere uitweg. We verwittigden de dierenarts die
even later Waggeltje verlostte van erger leed.
Zo’n drie jaar geleden kwam ze bij ons toe omdat de dierenarts haar
wilde inslapen na een aanrijding waaraan ze een vernauwd bekken
overhield. Dankzij slagroom en makreel in olie kon ze toch goed
ontlasten. Zo is ze drie jaar erg gelukkig geweest en zo wilden we ook
afscheid van haar nemen. In alle rust is ze op haar vertrouwde plekje
in slaap gevallen. We verloren op één week tijd drie van onze “vaste
waarden” en de hemel kreeg er drie schitterende sterretjes bij.
=================================================
Update 30/10/2012:
Sinds enkele weken sukkelt Waggeltje nu en dan met de vaste ontlasting.
Het leek op te stroppen waardoor ze pijn kreeg. Al een drietal keer
moesten we snel met haar naar de dierenarts rijden om de ontlasting te
laten verwijderen. Daarom dachten we er goed aan te doen om toch maar
eens een duidelijke echo te laten maken. Het vermoeden was dat ten
gevolge van haar ouderdom er artrose op de heupbreuk was gekomen
waardoor haar bekken nog meer versmald geraakte. De echo die vanmorgen
werd genomen bracht echter darmkanker aan het licht. Gelukkig is het nog
een beginstadium en kunnen we haar voorlopig nog content stellen met
wat hulpmedicatie zodat de ontlasting vlotter zal gaan. Hoe snel de
ziekte zal uitzaaien is een vraagteken maar het spreekt voor zich dat we
haar voorlopig nog laten genieten en haar toestand goed zullen
opvolgen.
=========================
Waggeltje kwam aan met een gebroken heup waardoor ze een
bekkenvernauwing had en vooral last had met haar vaste ontlasting; dat
was de reden waarom de dierenarts die haar toen had toegekregen haar
wilde inslapen.
Omdat ze toen ook erg mager was lieten we een volledige bloedcontrole
uitvoeren waarvan de resultaten uitstekend waren. Genoeg reden dus voor
ons om haar verder te helpen. We gaven haar tussendoor tonijn in olie
en slagroom waardoor haar stoelgang vlekkeloos verliep. Ze sterkte snel
terug aan.
Haar naam is ondertussen niet meer toepasselijk want waggelen doet ze al
lang niet meer. Het enige wat haar nog herinnert aan de breuk is het
feit dat ze niet op kasten kan springen of niet kan klimmen.
Spijtig genoeg heeft ze na verloop van tijd andere problemen in de
plaats gekregen: op haar hartje werd een licht hartgeruis opgemerkt
waarvoor ze hartmedicatie krijgt.
Eind 2011, begin 2012 heeft ze veel tandpijn gekend en dienden alle
tanden getrokken te worden. Dit verliep echter niet van een leien dakje.
De tanden zijn in fases verwijderd waardoor ze telkens onder narcose
moest. Toch heeft ons sterke Waggeltje alles goed doorstaan. Spijtig is
alleen dat alle tanden verwijderen niet afdoend is voor de pijn in haar
mond. ze is hoogsensitief -zo blijkt- voor mondproblemen. Het enige
waar we het voor haar dierwaardig mee kunnen houden is nu en dan een
kuur medicatie geven en indien nodig een pijnstiller.
We mogen niet vergeten dat Waggeltje al een aardige leeftijd heeft en
dat kwaliteit boven kwantiteit staat. ze moet kunnen genieten van haar
oude dag!