Waldo was de gecastreerde kater die we vanuit een dierenartsenpraktijk
toekregen nadat hij afgestaan werd wegens ziekte. Het was duidelijk dat
deze lieve jongen in pure stress had gezeten op zijn vorige plek. De
bloedwaarden werden geinterpreteerd door drie dierenartsen die allen van
mening waren dat zijn toestand puur een gevolg was van stress.
Eens hij bij ons toekwam begon hij goed te eten en vroeg hij geregeld
aandacht. Hij was zo lief en liet zich alle knuffels welgevallen. De
grote geïnfecteerde plek die hij op zijn rug had was ondertussen mooi
genezen. Afspraak was dat we na een tweetal weken nog eens terug bloed
zouden laten nemen zodat er een vergelijk kon gemaakt worden met de
vorige bloedwaarden. Spijtig genoeg is Waldo’s toestand plots gekeerd
en zagen we hem op amper zes uur tijd erg aftakelen. Vocht werd niet
meer opgehouden en zijn temperatuur daalde zienderogen. Omdat we niet
konden wachten tot de dierenarts kon langs komen die middag gingen we
zelf ter plaatse met hem en gelukkig maar; Waldo had volgens de
dierenarts een lever- en nierblokkage. Met spijt in ons hart hebben we
deze lieve jongen dadelijk laten inslapen. Hij had immers al genoeg
meegemaakt dat hij nu niet nog eens moest afzien.
Toen we hem hier zagen veranderen hadden we echt gehoopt dat hij gauw
een eigen thuis zou krijgen waar hij helemaal terug kon bekomen maar het
lot heeft daar anders over beslist. Hopelijk hebben wij hem die
laatste weken toch nog wat troostende liefde en warmte kunnen geven.