17/08/2014:
Helaas hebben we Luka dit weekend moeten afgeven. De laatste maanden was ze rustiger geworden en leefde ze veilig binnen waar we haar toestand ook goed konden opvolgen. Na de labo uitslag die een vrij resistente bacterie aangaf moest ze gerichte antibiotica krijgen maar het was niet evident om haar dat consequent toe te dienen. Zolang ze binnen huisde hadden we nog controle over het al dan niet opnemen van de medicatie maar enkele weken geleden koos ze opnieuw voor het buitenleven. We kenden haar vaste plekjes wel en konden het haar daar dan wel voorschotelen maar al te vaak zette ze het op een lopen.
We hebben er nog over gedacht om haar gedwongen terug binnen te zetten -mits we haar te pakken zouden krijgen, maar buiten was ze gelukkiger. Ze had immers voordien altijd als zwerver buiten geleefd. Omdat we beseften dat we haar leventje niet mochten rekken ten koste van haar geluk hebben we haar wil gevolgd.
Toen ze ’s ochtends niet meer ging lopen toen we haar benaderden op haar vaste rustplekje wisten we dat het hoge tijd werd om te helpen. Ze liet zich oppakken zonder al teveel tegenkanting en toen merkten we op dat ze al een beetje gedehydrateerd was. Niettegenstaande haar goede eetlust was ze erg vermagerd… allemaal zaken die we voordien niet konden zien of voelen omdat ze dat gewoonweg niet toeliet. We hebben dan ook dadelijk besloten om haar van erger leed te behoeden.
Luka heeft nog een jaar bij Het dierenthuisje verbleven na haar woelige zwerversbestaan. of ze ooit daarvoor een thuis heeft gekend, zullen we nooit weten maar veel liefde heeft ze zeker en vast niet gekend. De wonde op haar neus waarmee ze toen toekwam had haar een pijnlijke dood bezorgd. Dankzij het feit dat we haar konden verzorgen hebben we haar dan toch nog een zorgeloos jaartje kunnen schenken. Langer zou dieronwaardig geweest zijn.
We zullen Luka’s verhaal nog lang herinneren…
=====================================
Update 20/05/2014:
We kregen inmiddels de resultaten toe van het labo; de sukkel wordt geteisterd door een bacterie die erg resistent is. We behandelen haar nu met gerichte antibiotica en hopen dat ze snel bevrijdt zal zijn van die ongewenste gastheer.
=======================
Update 14/05/2014:
Vanmorgen was niet onze plezierigste ochtend; we wisten immers dat we Luka in de voormiddag zouden moeten vangen voor onderzoek van haar neusje en dat het niet makkelijk zou zijn, was een zekerheid. De dierenarts verwittigde ons ,volgens plan, een half uurtje voor ze aankwam zodat we konden starten. De eerste twee pogingen faalden maar gelukkig hoefden we haar niet op te jagen en lukte het om haar op een vrij eenvoudige manier -in vangtermen voor zwervers gesproken- in de transportmand te zetten.
Luka werd onder narcose gebracht en toen konden we eindelijk van dichtbij zien hoe het met haar neusje gesteld was: niet ok!!!! Na reiniging blek dat haar neuspunt verdwenen is; niet geïnfecteerd maar bloot vlees. (zie onderste foto) De twee neusgaatjes zijn er nog maar al het weefsel en een stukje bot lijken “verdwenen”. De dierenarts nam een swab voor onderzoek door het labo. Die uitslag zullen we binnen een week normaal ontvangen.
In tussentijd kreeg ze een spuit antibiotica, een pijnstiller die dagelijks herhaald wordt én werd ze eens goed verzorgd: haar vacht werd geborsteld en haar oortjes gereinigd. Het was een unieke kans om dit bange zwervertje eens op te frissen.
Vanavond loopt ze alweer aardig rond en lijkt ze zelfs wat opgelucht. Wat zeker is: we kunnen haar neusje niet meer herconstruëren maar anderzijds voelt ze zich nog te goed om de zware beslissing te nemen om haar te laten inslapen wat wel even gespreksonderwerp is geweest toen ze onder narcose was. Het moet immers allemaal dierwaardig blijven en als de pijn te hevig wordt en onomkeerbaar is dan moeten we haar ook helpen, zij het dan op een manier die ons zwaar valt. Het is nu afwachten wat het labo rapporteert; laat ons hopen dat we daar snel meer wijsheid uit kunnen halen!
======================================
Update 13/05/2014:
Bij de verhuis in december 2013 naar de nieuwe locatie bleek dat haar neus er terug niet netjes bijstond. Gezien ze zich steeds maar in een flits liet zien in die periode merkten we het pas op toen ze na geen al te eenvoudige vangactie in de transportmand zat. Toen werd ze dadelijk door de dierenarts verzorgd waarna ze nog enkele weken in een bench werd onder gebracht om haar toestand in het oog te kunnen houden.
Sindsdien is Luka binnen gebleven en heeft ze zelfs haar vaste stek in onze nabijheid gevonden. Dat maakt het voor ons makkelijker om haar neusje beter te observeren en haar de nodige medicatie te geven. Ze heeft ons zelfs al min of meer leren vertrouwen, dat wil zeggen dat ze ons toelaat om voorzichtig haar eten of koekjes voor haar te plaatsen. Dat is al een hele eer hoor!
Maar sinds enkele dagen merkten we dan ook op dat Luka pijn had; haar eetlust was niet wat we gewend waren van haar en ze schudde regelmatig met haar hoofdje. Omdat we haar moeilijk konden benaderen om de wonde goed te bekijken, maakten we een foto met de telelens en daaruit was direct duidelijk dat we voor een moeilijke opdracht stonden.
Morgen komt de dierenarts en zullen we haar tegen die tijd moeten pakken en in een transportmand zetten. Ze zal dan verdoofd worden, de nodige verzorging krijgen aan haar neusje en er zal ook een bioptie genomen worden zodat we eindelijk te weten komen wat de oorzaak is van dit terugkomend probleem.
Morgen wordt dus even een zware dag voor zowel Luka als Poupouse, bij wie het oortje verder moet geamputeerd worden.
===============================================
Dit poesje werd aan de haven gevonden en was erg “gehavend”. Haar neusje moest genaaid worden en ze zag er verder ook erg onderkomen uit. Vooral angst is haar grote probleem. Naar we vermoeden is ze ooit een huiskat geweest maar is ze reeds jaren op de dool en heeft ze daardoor haar geloof in mensen verloren. We hebben haar eerst een week apart gehouden in de hoop dat ze tot rust zou komen maar dat leek niet te werken. Vervolgens hebben we haar in de groep gelaten. Ze heeft snel terug voor de tuin gekozen waar ze nu meer dan een week verblijft. Enkel bij het eten geven krijgen we haar al eens te zien op voorwaarde dat we achter de hoek kijken.
Luka zal heel veel tijd nodig hebben voordat ze ons zal durven te vertrouwen.