Update 13/07/2014:
Met veel verdriet melden we het trieste nieuws dat Chico overleden is.
Net nu hij de laatste weken toenadering zocht en de wonde
mooi aan het genezen was, heeft hij de strijd verloren. Gisterenavond merkten
we al dat hij minder at en aan de rustige kant was maar Chico was nu eenmaal
geen spring in’t veld meer.
Tot onze grote ontsteltenis troffen we hem vanmorgen
overleden in zijn mandje aan. De precieze doodsoorzaak is een onbekende
maar we kunnen gerust stellen dat Chico stokoud was of eerder opgeleefd. Het
lijkt erop dat hij gewacht heeft tot hij zijn angst had overwonnen en lekker
warm en zacht binnen in onze aanwezigheid kon gaan. Alsof dat zijn laatste
betrachting was…
We hadden Chico nog zo graag verwend en geknuffeld; hij was
zo’n lieverd die onterecht al die jaren op /traat h/eeft moeten overleven. Hoe
oneerlijk kan het leven zijn?
We zijn blij dat we Chico toch nog een kleine drie maanden
hebben mogen kennen en verzorgen. Een sterretje meer dat ons niet in de steek zal laten in de toekomst.
=============================
Update 05/06/2014:
Het derde poesje van de “epilepsiegroep” is vorige week toegekomen. Ook hij zat helemaal onder de vlooien en luizen. Inmiddels loopt hij in de tuin en heeft hij zijn lotgenoten terug ontmoet. Het groepje is nu compleet: Chico, Ami en Budy. Tot nog toe hebben we geen tekenen van epilepsieaanvallen opgemerkt. Mogelijk was het dan toch te wijten aan hun toestand en de voeding die ze kregen.
Chico blijft het meest triest want de wonde op zijn borst wil niet hechten. De huid is zodanig verzeept dat ze niet meer kan gehecht worden. Gelukkig heb ik zijn vertrouwen ondertussen kunnen winnen en nu smeer ik dagelijks honing aan de wonde. Dat lijkt goed aan te slaan mar het zal wel wat tijd nodig hebben alvorens het geen rauwe wonde meer is. Onze grootste vrees zijn vliegen die eitjes zouden leggen in de wonde. Dat moeten we kost wat kost vermijden.
Foto’s van Ami en Budy zullen verschijnen zodra ze ons toestaan om hen te fotograferen.
================================================
Update 16/05/2014:
Sinds eergisterenavond hebben we Chico en Ami verhuisd naar de groep. In transportmanden verplaatsten we naar de Snoezelruimte zodat ze van daaruit hun weg zelf zouden kunnen zoeken. Eerst kropen ze achter een kattenbak maar dizelfde nacht zijn ze door het kattenluik de tuin gaan ontdekken. ’s ochtends bij het voederen merkten we ze op in één van de buitenchalets. Daar huizen ze nog steeds; ze eten goed en nu en dan zien we vooral Chico achter in de tuin over en weer lopen.
Ze hebben nu terug hun vrije leventje, zij het dan zonder het gevaar om overreden te worden tijdens een epilepsie-aanval of dergelijke. Voorlopig is er gelukkig nog geen spoor van epilepsie wat ons doet vermoeden dat het voedingsgebonden is geweest.
Het derde poesje uit dit groepje dat eveneens leed aan epilepsie -aldus de buren- is nog niet gevangen. Dat wordt nog verwacht.
=============================
Update 12/05/2014:
Het vriendje van Chico arriveerde vrijdag 9 mei en was erg paniekerig. In de hoop dat de twee lotgenoten mekaar zouden herkennen, hebben we hem ondergebracht in de aparte unit waar Chico vanaf zijn aankomst verblijft. Sinds vanmorgen hadden ze mekaar gevonden en lagen ze in mekaars pootjes in een half gesloten bakje van de krabpaal in hun verblijf.
Met veel spijt hebben we dat vredige tafereel moeten verstoren want Chico’s wonde was nog steeds niet voldoende gehecht. De sukkelaar moest weer voor verzorging licht verdoofd worden. De oude hechtingen werden verwijderd en er waren nu vijf hechtingen nodig. Dit keer is het genaaid met vergangbare draad en werd medicatie ingespoten zodat we de sukkelaar niet meer hoeven lastig te vallen.
Zijn epilepsiegevoelige vriendje “Ami” bleef er gelukkig rustig bij en heeft tot nog toe -voor zover we het gezien hebben- geen aanvallen gehad. Als alles volgens plan verloopt, dat wil zeggen als hun medische toestand het toelaat, dan verhuizen ze morgen en mogen ze de groep vervoegen. Dan hebben ze terug min of meer hun vrijheid maar dan in een beschermde omgeving waar ze opgevolgd kunnen worden.
Wie deze lieverds wil steunen, doet een gouden daad door hun meter of peter te worden. Zij kunnen zeker wat steun gebruiken en maken helaas minder kans omdat ze niet “aaibaar” zijn. Niettegenstaande hebben ze heel wat zorgen en medische opvolging nodig.
===================================
Update 06/05/2014:
Vandaag mochten normaal gezien de draadjes verwijderd worden van de wonde waarmee Chico was toegekomen. De patiënt moest hiervoor even lichtjes verdoofd worden want ze had meer verzorging nodig dan gehoopt. De wonde zelf was mooi rose en dus niet ontstoken maar de huid was alles behalve gehecht. Het arme dier liep ook al zo lang met dat grote gat op haar borst wat maakt dat de wonde niet snel heelt.
Voorlopig heeft hij gelukkig nog geen epilepsie aanval gehad. Er werd alleszins nu ook bloed genomen voor ontleding zodat we misschien de oorzaak van de epilepsie kunnen achterhalen. Hij is immers niet de enige op dit adres met die gezondheidsproblemen.
Vandaag werd een lotgenoot van Chico gevangen en naar de dierenarts gebracht. De sukkelaar kreeg er zelfs een aanval op de onderzoekstafel. Volgens de buren heeft dit dier er het meeste last van. Er zitten op die plek naar verluid drie poezen waarvan geweten is dat ze geregeld epilepsie aanvallen krijgen. De eerste bevindingen van de dierenarts: artrose, ondervoeding, mogelijk nierproblemen. Meer zullen we morgen vernemen uit de bloedanalyse.
Het sukkeltje zal vrijdag bij Het dierenthuisje arriveren bij gebrek aan vroegtijdiger vervoer. Dan zal hij herenigd worden met zijn lotgenootje in de hoop dat ze mekaar nog herkennen en wat steun bij mekaar kunnen vinden.
====================================
Chico maakte deel uit van een groep zwervers die in de tuin van een oudere dame hun toevlucht zochten. De dieren werden lange tijd geleden allemaal gesteriliseerd en gecastreerd via de plaatselijke zwerfkattencampagne. Als bij toeval ging diezelfde vrijwilliger nog eens kijken hoe het met de poezen ging en kwam erop uit dat Chico een grote open wonde op haar borst had die erg geïnfecteerd was. Buren vertelden dat het poesje soms op straat languit lag te schudden… de sukkel krijgt dus epilepsie aanvallen.
Chico werd onmiddellijk naar de dierenarts gebracht die de wonde reinigde en naaide. Hij krijgt nu nog steeds medicatie daarvoor en eerstdaags zullen de draadjes er normaal gesproken uit moeten. We vrezen echter dat de huid nog te wak is. Het oudere katertje van plus 10 jaar is angstig door de veranderingen maar hij is super lief naar mensen toe. Voorlopig verblijft hij apart zodat we de wonde goed kunnen reinigen en zijn toestand dagelijks kunnen evalueren.
Tot nu toe heeft hij gelukkig nog geen epilepsie aanval gekregen. Laat ons hopen dat dit zich niet meer herhaalt!