17/09/2014: ondanks het feit dat Darso overlaatst nog wonderbaarlijk de darmproblemen overwon die hem lopende diarree bezorgden, ging hij heel plots erg achteruit. Gisterenavond liep hij nog vrolijk rond maar sinds vanmiddag was hij afwezig, hing hij boven de waterbak en ondanks de grote hoeveelheden water die hij verorberde was hij uitgedroogd. Een serieus teken aan de wand en meer dan reden genoeg om de mening van de dierenarts te vragen.
We konden helaas niets meer voor deze lieve aidskater doen behalve hem erger leed besparen. In alle rust is Darso Thuis op zijn geliefde kussen op terras ingeslapen. De sterke kater heeft een dikke twee maand bij ons gelukkig geweest en dat is zonder twijfel voor hem van erg groot belang geweest na zijn erg harde en meedogenloze straatleven.
Gelukkig heeft de opvang die hem toekreeg ons gecontacteerd zodat we hem dat nog hebben kunnen gunnen; zoniet was zijn straatleventje abrupt beëindigd door euthanasie. Nu hebben we hem toch nog even kunnen omringen met liefde en vele knuffels waar hij zo van genoot.
=======================================
Op 8 juli kregen we de vraag van een collega-opvang uit het Brugse om hulp bij opvang van een aidskater. Hij kwam “per ongeluk” in de vangbak terecht toen ze trachtten om een kattinnetje op die locatie te vangen. De senior straatkater had heel wat wondjes en twee “froemeloortjes” ten gevolge van erge ooronstekingen die geen verzorging kregen. Braaf en onderdsanig als hij is, heeft hij het als zwerver erg zwaar te verduren gekregen en kreeg hij heel wat meppen en beten… wat resulteert in de aids die hij nu tegen wil en dank met zich meedraagt.
Voor sommigen reden om hem direct alle rechten op leven te ontzeggen maar NIET bij ons!!! “Darso” is een lieverd, erg onderdanig die nooit zal krabben of bijten naar anderen. Tanden heeft hij totaal niet meer dus zou dat laatste zit er al helemaal niet meer in, ook al zou hij willen…
Niettegenstaande de kattenaids absoluut niet besmettelijk is voor mensen kan het wel op dezelfde wijze doorgegeven worden: bloed op bloed dus en via sexueel contact. Ook dat laatste kunnen we uitsluiten bij Darso want hij is gecastreerd. Gelukkig is hij momenteel alleen drager en is het nog niet uitgebroken wat betekent dat hij niet ziek is en dat kan gans zijn leven zo blijven. Hij kan immers even oud worden als een andere poes en aan een hele andere ziekte sterven: allemaal perfect mogelijk.
Darso voelde zich snel thuis en zet hier zijn leventje als vrije jongen verder in de omheinde tuin. Voorlopig neemt hij afstand van ons, eet heel goed en heeft totaal geen probleem met de groep soortgenoten rondom zich. Mogelijk trachten we binnenkort nog een thuis te zoeken voor deze lieve jongen maar eerst even laten bekomen en kijken waar we hem het meest plezier mee doen.
In tussentijd zou het leuk zijn mocht Darso kunnen rekenen op de steun van een meter of peter. Na zo’n ellendig leven verdient hij het het toch om verwend te worden?!