Update 26/05/2015:
Ondertussen was Nero helemaal tot rust gekomen en voelde hij zich kiplekker. Toen we dan de vraag kregen van een adoptiegezin dat ons welbekend is van voorgaande adopties naar een nieuwe huisgenoot om hun gezinnetje te vervoegen, stelden we Nero zijn kandidatuur voor.
Toen ze kennis kwamen maken en Nero zijn cirkeltjes begon te draaien rond hun benen vergezeld van vele kopjes was er geen ontkomen aan: hij had hartjes gestolen. Nero mocht mee verhuizen.
Diezelfde avond kregen we nog het olijke bericht dat hij mee in de zetel lag te genieten en de andere soortgenoten in die vreemde omgeving? Welke andere… ?! Nero had ze niet eens opgemerkt…
=================================
Nero werd opgehaald bij een dame die het dier zo snel mogelijk weg wilde omdat hij naar eigen zeggen sheel keek, de oren van haar kop at én alles afbrak. Helaas bleek al gauw dat deze dame niet eens voor zichzelf kon zorgen en de sukkelaar er dan ook best zo snel mogelijk buiten was.
Eens hier toegekomen lieten we Nero onderzoeken want hij keek inderdaad aardig scheel en had serieus wat last van evenwichtstoornissen. Vooral in stress slaat hij tilt en weet hij niet meer waar zijn poten staan. Ons vermoeden werd bevestigd: vermoedelijk heeft Nero een herseninfarctje gehad dat nu helaas deze onomkeerbare gevolgen heeft doordat hij niet dadelijk de gepaste verzorging kreeg.
Geregeld begint hij rondjes te lopen rondom ons, rondom een plantenbak, de tafel, …
Gelukkig heeft hij er zelf geen last van of beter: beseft hij het niet. Alleen natuurlijk wel spijtig dat we niet sneller konden ingrijpen.
Nero is een schat en hij zou heus nog wel een eigen thuis kunnen krijgen maar dan moet hij zeker bij mensen terecht komen die zijn slungeligheid erbij nemen. Geregeld ligt hij bijvoorbeeld op het bureel en als ik hem dan aai wordt hij ontstuimig in zijn bewegingen. Doordat hij dit niet goed kan coördineren duwt hij dan vaak alles de grond op. Aan de andere kant als je hem dan op de grond zet en daar aait gebeurt er niets bijzonders…
Hopelijk dus een tijdelijke vaste bewoner die we binnenkort toch nog een eigen thuis kunnen schenken. Voorlopig willen we hem graag nog verder wat in het oog houden om te kijken of de toestand soms minder of erger wordt.