Kato maakte deel uit van de grote groep die we toekregen op 28/02/2016 nadat hun hoogbejaarde verzorgers hun hobby uit de hand lieten lopen door de dieren niet te steriliseren. Geen van deze dieren hadden de luxe gekend van een warme omgeving, lekker eten of enige medische zorgen. Daar konden wij alvast een stukje verandering in brengen door ze op te vangen in een verwarmde omgeving, hen te verwennen met lekker eten, aandacht en knuffels én door het toedienen van de nodige medische zorgen.
Na enkele weken ontpopten de magere pluizenbollen met doffe vacht zich tot blinkende ronde poezen. Je zag ze dag na dag veranderen en steeds meer genieten. Al snel werd duidelijk dat Kato de mama was van Knulleke, het katertje dat er het ergst aan toe was bij aankomst en dat duidelijk het resultaat van incest was. We vermoedden dat Kudio de papa was maar daar hadden we geen zekerheid over. Kato ontfermde zich alleszins erg over hem dus haar verbondenheid met die kleine rosse jongen kon ze niet loochenen.
Kato heeft vermoedelijk in een klem gezeten waarbij één pootje gehalveerd werd. Ze kreeg hiervoor geen medische zorgen op de plek waar ze woonde maar de wonde was bij aankomst wel genezen. We lieten wel een RX van haar pootje maken die werd doorgezonden aan een specialist voor interpretatie, maar volgens hem hoefden we ons daar voorlopig geen zorgen over te maken. De sukkel was dan ook nog drachtig waardoor de sterilisatie een iets zwaardere ingreep was. Het zat haar allemaal dus niet mee maar toch leek ze te genieten van wat voor haar grote luxe was : warmte en eten…
De driekleurige dame was erg angstig maar ondertussen had ze ons leren vertrouwen wat betekende dat ze niet meer zo snel ging lopen en ons graag met eten zag komen. Haar aaien lukte echter nog lang niet. Ze verbleef liefst in Prutskes waar trouwens de meeste van haar groep nestelden. Haar zoontje Knulleke daarentegen zocht de Snoezel op en lag liever wat dichter bij ons. Hij had al veel meer vertrouwen. Gelukkig maar want hij had dagelijks heel wat medische zorgen nodig, maar 10 maanden later op 19/1/2017 bezweek hij spijtig genoeg aan een zware epileptische aanval.
In 2024, nu Kato reeds 8 jaar bij het Dierenthuisje verblijft, kunnen we trots melden dat ze inmiddels enorm geniet van haar knuffelmomenten met enkele vertrouwde vaste verzorgers. Net als Izzy is het een echte deugniet en probeert ze regelmatig wat lekkers te stelen van haar medebewonertjes. Ze blijkt echter wel wat gevoelige darmen te hebben, wat maakt dat ze dagelijks wat probiotica krijgt toegediend. Haar voorliefde voor melk en slagroom maakt het er uiteraard niet gemakkelijker op, maar genieten doet ze nog steeds met volle teugen!