Boske

07/02/2019

Erg plots en
onverwacht hebben we afscheid moeten nemen van Bloske. ’s ochtends was ze nog
aanwezig bij het voederen en rond de middag troffen we haar aan in de chalet
Nessies waar ze normaal niet kwam. Ze had duidelijk pijn dus reden we
onmiddellijk naar de dierenarts. Haar temperatuur was erg snel gezakt. De
dierenarts wilde haar toch nog en kans geven  en legde haar onder de
warmtelamp maar helaas tevergeefs. Bloske leed aan acuut nierfalen en stierf helaas bij de dierenarts. Iets wat we altijd trachten te vermijden.

Bloske heeft bijna drie jaar bij ons genoten na haar jarenlange zweversbestaan. Spijtig dat ze niet langer heeft mogen genieten maar we zijn er alleszins zeker van dat ze er van genoten heeft.

=====================================

Boske troffen we aan op een parking van een taverne. Bij navraag bleek dat de uitbaters van de horecazaak de poes al jaren eten gaven op het terras na sluiting en dat ze een plekje had in de kelder om te slapen. Op zich misschien niet de slechtste huisvesting voor een bange zwerver, maar gezien ze erg ziek leek en ook niet echt bang oogde, plaatsten we een vangbak en hadden de hongerige sukkel al snel te pakken.

Ze moest eerst bekomen en medicatie krijgen dus plaatsten we haar apart. De dierenarts vond het erg moeilijk om een leeftijd aan haar toe te kennen gezien haar toestand maar gezien ze al heel wat jaren op die parking rondliep, waren we zeker dat ze alvast een jaar of acht moest zijn.

Het koste even moeite om haar terug gezond te krijgen. Blijkbaar was de voeding die ze kreeg toch niet evenwichtig genoeg. Na een drietal weken oogde het angstige kattinnetje al veel beter en lieten we haar vrij in de groep. Eerst liet ze zich amper zien maar eens het kouder werd, nam ze haar intrek in de chalet Gyzmo’s waar ze geniet van de verwarming. In het begin zette ze het nog snel op een lopen als ze ons die richting zag uitkomen maar dat is ondertussen gelukkig voorbij. Boske blijft liggen als we de chalet binnen komen maar houdt onze bewegingen angstvallig in het oog. Eén vinger haar richting uit en ze schiet door het kattenluik naar buiten. Gelukkig blijft haar gezondheid op peil en is ze goed bijgekomen én bekomen. 

Ze zal nog wat tijd nodig hebben wat betreft haar vertrouwen naar mensen toe, maar we zijn ervan overtuigd dat we Boske ooit zullen kunnen aaien.