Kaloe maakt deel uit van de grote groep die we toekregen nadat hun hoogbejaarde verzorgers hun hobby uit de hand lieten lopen door de dieren niet te steriliseren. Geen van deze dieren hadden de luxe gekend van een warme omgeving, lekker eten of enige medische zorgen. Daar hebben wij verandering in kunnen brengen door ze op te vangen in een verwarmde omgeving, hen te verwennen met lekker eten, aandacht en knuffels én door het toedienen van de nodige medische zorgen.
Bij aankomst was Kaloe erg mager, ziek én drachtig. Ze zat onder de parasieten: zowel wormen als vlooien profiteerden van haar zwakke situatie. Samen met haar lotgenoten verbleef ze een maand in de units zodat ze naar behoren kon behandeld worden. Het was geen eenvoudige opdracht gezien ze erg angstig was en vooral in het begin de muren opvloog als we nog maar in de units binnen kwamen.
Eens de gezondheidstoestand onze controle was, mocht ze in de groep waar ze zich in het begin erg klein maakte. Ze wilde ook steeds weer terugkeren naar die vertrouwde unit en het heeft ons dan ook erg veel moeite gekost om haar het territorium te laten verkennen. Uiteindelijk lukte het om haar stapsgewijs te laten wennen aan de grotere omgeving en stilaan durfde ze zich daarin te bewegen.
Sinds de winter koos ze haar intrek te nemen in “Prutskes”, een goed verwarmde ruimte waar ze met meerdere van haar lotgenoten vertoeft. Ze heeft nu de vrijheid die ze nodig heeft, verwarming, eten en drinken op tijd en stond en de gepaste zorgen. Net als de anderen van haar groep heeft ze tijd nodig. De ene al wat meer dan de andere maar we zien haar veranderen. Heel wat van de lotgenootjes zijn ondertussen hele sociale poezen geworden dus we denken wel dat ook Kaloe zich ooit zal laten aaien maar voorlopig moeten we daar nog niet aan denken. We zijn al heel blij dat ze niet meer zo snel gaat lopen als we in de buurt komen.