02/03/2023: Veel te vroeg moesten we Tabby Junior afgeven aan nierinsufficiëntie. Zijn mama was hem ook al op vroege leeftijd voorgegaan. Geen gezonde genen moeten we concluderen. Hij zocht nooit toenadering tot ons tot drie dagen voordat hij overleed. Plots kwam hij ons opzoeken terwijl we in de woonkamer zaten. Toen wisten we dat er iets ernstig mis was. Helaas konden we hem niet pakken en een dag later vonden we Tabby Jr. in het buitenverblijf Nessies. Hij was reeds in comateuze toestand.
Tabby Jr. is nu bij zijn mama. Helaas mocht hij niet oud worden maar de tijd die hij heeft gekregen is alleszins wel waardevol en zorgeloos geweest.
==================================================================
Op zeker ogenblik kwamen twee angstige poesjes eten in de sluis; dat was het eerste jaar dat we in Geel gevestigd waren maar blijkbaar hadden ze snel de weg gevonden. “Ze” kunnen de poezen zijn maar evengoed de mensen die hen gedumpt hebben. Al gauw bleek dat het om mama met zoonlief ging. De mama noemden we Tabby naar haar vachtkleur en gezien het ons toen aan inspiratie ontbrak werd de kleine die eveneens een getijgerde kleur had “Tabby Junior” gedoopt.
Mama Tabby deed er weliswaar maanden over maar uiteindelijk wisten we haar vertrouwen te winnen en werd ze een sociale huispoes. Ze kond dan ook geruime tijd later geplaatst worden in een adoptiegezin. Tabby Junior had echter nooit een socialisatieperiode gekend als kitten want net in die cruciale fase was hij hier afgezet met zijn mama. Geen al te beste ervaringen dus met mensen en dus geen reden voor hem ons, mensen te vertrouwen.
Pas wanneer Tabby Junior zelfstandig genoeg was, was voor ons de tijd rijp om de mama te plaatsen. Gelukkig miste hij zijn mama niet dankzij de vele speelkameraadjes die hij hier inmiddels gemaakt had. Tabby is tot op de dag van vandaag nog steeds angstig voor mensen hoewel er al een grote verandering merkbaar is. Waar hij eerst angstig wegliep zodra hij stemmen hoorde, blijft hij nu vanop een afstand kijken. Nu en dan zien we hem ook al eens het raam van de Snoezel verschijnen maar zin om naar binnen te komen, zit er nog niet in. Toch weet je nooit wat de zomer zal brengen als de deuren open staan en hij zonder belemmering op verkenning kan gaan. We wachten geduldig af en genieten van de veranderingen die hij in goede zin maakt!