Update 17/05/2017:
Helaas heeft Spoek het niet gehaald. Even dachten we dat hij het teboven kwam maar gisterenavond ging hij weer achteruit en helaas moesten we hem vanmorgen laten gaan. Na een leven als zwerver kwam hij hier terecht waar hij bijna een jaar lang een angsthaas was voor mensen. In zijn vaste verzorgers kreeg hij sinds enkele maanden een beetje vertrouwen. Pas op 13 mei kwam hij ons om hulp vragen en terecht zo bleek. Sindsdien hebben we hem verwend met aandacht, veel lekkers en hopen knuffels waar hij nu echt van genoot. We hadden het hem graag veel langer gegund! Een klein poesje dat nu schittert als een grote ster aan de hemel.
===============================
Update 13/05/2017:
Sinds enkele dagen merkten we dat Spoek meer toenadering zocht maar aanraken lukte nog niet, laat staan pakken. Hij leek ook wat vermagerd en zijn vacht was terug doffer geworden. Eindelijk konden we hem eens van korterbij bekijken. Op dinsdagochtend zat hij op het terras en mauwde mijn richting uit. Toen ik op de knieën ging zitten en trachtte hem te benaderen, ging hij niet direct lopen. Hij leek plots erg zwak en het besluit stond vast: vandaag nog moest hij naar de dierenarts. Mits de nodige truckjes kreeg ik hem in de mand en zo kwam hij even later bij de dierenarts terecht.
Bij bloedname bleek al gauw dat hij leed aan bloedarmoede. De labo-uitslagen logen er niet om. Testen op aids en leucose waren negatief dus daar moesten we de oorzaak niet zoeken. De lever bleek erg belast te zijn. Volgens het labo zou Spoek ook zo goed als geen rode bloedcellen meer aanmaken. We zijn inmiddels 4 dagen verder en Spoek is de liefste zwerfpoes van allen geworden. Hij waggelt nog wel maar eet en drinkt goed en komt geregeld om aandacht vragen. We houden hem lekker warm en knuffelen hem geregeld. Hij lijkt te genieten na die lange periode als angstige zwerver. We hopen nu dat de rust, warmte en extra krachtvoer hem terug wat op krachten mag brengen.
Spoek heeft nog geen steun van een meter of peter… wie wil hem helpen aub!? Zeker nu kan hij heel wat steun gebruiken!
====================================
Spoek is een speciaal geval!
We kregen een oproep van een dame uit Geel Ten Aard met de melding dat er een erg onderkomen poesje bij haar op de oprit zat en dit al weken. Ze zag er week na week slechter uit en ze kon het beestje niet pakken want hij was erg angstig. We stelden voor om hem te vangen van een vangbak die ze kon komen ophalen en zo gebeurde.
Even later op 30/5/2016, kwam de dame heel opgelucht met de vangbak toe en we plaatsten de vangbak in één van de aparte units. Op dat ogenblik stonden we met twee vrijwilligers in de unit. Het beestje ging zodanig te keer in de vangbak dat we hem zo snel mogelijk wilden loslaten. Net op het ogenblik dat we het luikje van de bak open doen, gaat één van de vrijwilligers uit de unit en spurt de poes door de kier. Wet van Murphy… net op dat ogenblik stonden de deuren naar de buitenren open en … weg was hij!
Niet gecastreerd, ontwormd, gechipt, etc… en van terug pakken was geen sprake! De nieuwkomer spurtte de ren rond en trachtte een weg naar buiten te vinden maar gelukkig zonder resultaat. Zo zagen we hem geregeld door de ren flitsen. Hij was erg mager, zijn vacht zeer onderkomen maar gelukkig niet ziek. Vanop afstand wisten we hem ontworming te geven in zijn voeding maar aan verdere zorgen moesten we in de verste verte niet denken.
We noemden hem Spoek omdat hij in het begin een spook leek; nergens te vinden. Na enige tijd had hij zich een plek gevonden in de chalets en kwam hij gretig af als het etenstijd was. Hij zat dan buiten aan de chalet te mauwen zodat we hem zeker niet zouden vergeten. We zagen het magere onderkomen poesje veranderen in een ronde, blinkende zwarte kater.
Zo geniet hij nog steeds van een onbezorgd leventje. Tot nog toe komt hij niet naar de loods of aan de terrassen; dat is nog teveel gevraagd maar hij gaat al niet meer lopen als we in de buurt van “zijn woonst” komen wat tegenwoordig vooral de chalet “Gyzmo’s” is.
Spoek is nog steeds niet gecastreerd want we moeten er zelfs niet aan denken om hem te pakken. Het vreemde is dat hij geen katergeur verspreid en er wordt gedacht dat hij zo onderkomen is geweest dat hij mogelijk niet echt volgroeid is op hormonaal vlak. We hoeven in ieder geval geen angst te hebben want alle anderen zijn wel geholpen en ooit zal het wel eens lukken om hem naar de dierenarts te brengen.
Hij is dus echt wel een grote uitzondering!