Update 29/01/2015:
Sinds de zomer van 2014 hebben de varkentjes hun weg gevonden en genoten ze ook met volle teugen. De plonsvijver die voor hen maakten hebben ze inmiddels omgetoverd tot een modderpoel wat effectief ook de bedoeling was. Op de warmere dagen hebben ze daar zalig in liggen rollen.
De winter is absoluut niet hun favoriete seizoen. Varkens kunnen niet zo goed tegen de koude en stoppen zich dan ook graag onder het stro en dicht tegen mekaar. Hun lichamen geven toch wel heel wat warmte af en dat in combinatie met de kippen zorgt ervoor dat de stal lekker warm is als we ’s ochtends de poorten gaan open zetten om ze los te laten. ’s Avonds ophokken is hier een gezonde gewoonte want we willen de vossen niet aantrekken.
Zodra ze voetstappen horen staan ze met z’n allen klaar aan de staldeuren, zo ook deze ochtend. De kippen krijgen hun graantjes en de varkens hun groenten, fruit én graanmengeling. Vooral de appelen en peren vallen bij hen enorm in de smaak.
Er was vanmorgen niets bijzonders te merken en iedereen kwam gretig eten. Toch troffen we tot onze grote verbazing Knoet vanavond levensloos in de stal. Hij had zich -zoals gewoonlijk- onder het dikke pak stro genesteld maar hij kwam niet eten. Rondom zijn neus en uit zijn mond kwam bloed. Zijn buik en borst zagen donker rood; hij moet een bloeding gekregen hebben.
We kunnen wel zeker zijn dat hij niet heeft moeten afzien. Gelukkig heeft hij dan toch nog één zomer in de nieuwe omgeving mogen meemaken en daar heeft hij zeker van genoten! De winter is voor hem te zwaar geweest.
=========================================
Knoet werd in maart 2011 totaal onverwacht geboren werden in Het dierenthuisje. Zijn vader Charlie bleek ondanks een dierenartscontrole toch niet gecastreerd en had Ukkie zwanger gemaakt. Maar liefst negen biggen liepen er plots rond in de kippenren. De eerste twee dagen vielen de zwaksten echter af en bleven er nog maar vijf over.
We zochten voor alle vijf biggetjes een goede thuis, en zo werden de broertjes Kid en Kodi alvast snel geadopteerd. Kiri, Kos en Knoet bleven over en verhuisden mee van Brecht naar Geel. Zusje Kiri vond het prima maar de broertjes hadden het daar wat moeilijker mee. Hun houding tijdens en na de verhuis overtuigde ons ervan dat we deze dieren niet nog eens de stress van een verhuis mochten aandoen en zo werden ze benoemd tot vaste bewoners van Het dierenthuisje.