Totaal onverwacht hebben we abrupt afscheid moeten nemen van Lobe. Blijkbaar hadden zich gifstoffen in zijn maag opgestapeld door foutieve voeding in zijn jeugdmaanden bij de persoon waar hij in beslag werd genomen. Niettegenstaande de slechte start, fleurde Lobe hier enorm op en groeide hij uit tot een grote en sterke ram die vol ondeugendheid zat. Lobe at effectief alles doordat hij zo ondervoed was geweest. We hadden dit echt nooit verwacht. Aan Lobes poten was niks meer te zien! Zo krom dat die stonden als hij aankwam, zo recht stonden ze nu. Velen wilden zelfs niet geloven dat dit nog steeds Lobe was.
Toen we een week eerder opmerkten dat hij rustiger was, zijn we op het verkeerde been gezet doordat iedereen dacht dat hij aan het kalmeren was. Zijn zotte kuren minderden en hij kon weer los lopen zonder dat hij iedereen de wei uitschopte. Helaas was er meer aan de hand maar dat toonde hij pas echt toen hij al heel erg ziek was. We hebben nog getracht om hem erdoor te halen maar helaas moesten we na een drietal dagen van dierenartsbezoeken opgeven. De gifstoffen hadden zich blijkbaar zodanig opgestapeld zodat een totale vergiftiging van de lever hem fataal werd.
Hoezeer we soms ook voor hem op de loop gegaan zijn, we missen deze bijzondere jongen. Wat hadden we hem graag langer zien genieten van zijn luxeleventje zonder de ellende waarin hij opgroeide…
=========================================================
We kregen de vraag of we konden helpen met de opvang van een verwaarloosd schaap dat in beslag genomen was. We werden meteen verwittigd dat zijn toestand ernstig was. Hij kon niet op zijn voorpoten staan. Meer wisten we niet totdat hij even later toekwam.
De sukkelaar moest op een draagberrie gedragen worden en eens hier geïnstalleerd in zijn stal zagen we wat het probleem was. Zijn linker voorpoot moet ooit gebroken geweest zijn maar doordat er niets aan gedaan is, is die verkeerd ineen gegroeid. Resultaat: een kromme poot en een enorm dik gewricht ten gevolge van kalkafzetting. Als hij rechts stond, viel hij al gauw neer doordat hij er geen kracht in had. Ook zijn overige poten staan vrij krom wat ons doet vermoeden dat het iets is van langer geleden.
Waar hij werd weggehaald lag hij in een klein hok zonder beschutting en in de modder. Zijn vacht was dan ook doornat bij aankomst dus loodzwaar ten gevolge van de modder. Eens in de stal geïnstalleerd begon hij direct heel gretig aan het hooi, stro en de houtkrullen te eten. Het droogvoer dat we hem voorschotelden verorberde hij als een bezetene. Ook een pot water was enkele minuten later volledig leeg. Hij kon zijn geluk niet op…
We belden dadelijk de dierenartsen voor de hoevedieren die gelukkig een klein uur later reeds ter plaatse waren. Ook zij hadden te doen met die stakker. Wat konden we alvast doen voor hem? Hoeven kappen, vitaminespuit, pijnstiller, ontstekingsremmer en dan even afwachten hoe hij de volgende dagen zou evolueren. Ook de schaapscheerder werd dadelijk gecontacteerd en die passeerde vandaag, zaterdag 14 maart.
Lobe is nu een heel andere jongen: wat een knapperd! Het is prachtig om hem te zien open bloeien. We legden hem in de konijnchalet omdat dit de enige plek was waar hij zeker niet lastig zou gevallen worden door de varkens of andere schapen én waar hij zich niet zou kunnen kwetsen. Die eerste twee dagen bewoog hij amper maar vandaag lonkte het zonnetje en dat leek hem toch tot onderzoek aan te zetten. Plots zagen we hoe hij zijn kop door het luikje, dat ervoor moet zorgen dat de konijnen en kippen in hun stal kunnen schuilen, gestoken had. Een grappig zicht maar ook wel gevaarlijk om zich pijn te doen dus besloten we de deur maar open te zetten. Dat vond hij geweldig! Hoe moeilijk hij ook recht geraakt of stapt, hij kwam naar de deuropening en stapte zo goed en zo kwaad mogelijk naar buiten. Een paar passen weliswaar en dan terug naar binnen. Logisch dat hij snel uitgeput is na -wie weet hoelang- plat liggen in die modder en dan ook nog zonder deftig eten of drinken.
De dierenarts geeft de raad om hem in te spuiten met een preparaat waar ook sportpaarden mee behandeld worden als ze gewrichtspijnen hebben. Dat is echter een vrij prijselijke behandeling gezien het gedurende drie weken moet toegediend worden. Toch willen we deze lieverd dat graag gunnen. Het is natuurlijk niet zeker dat het veel zal veranderen voor Lobe maar het is zeker het proberen waard, vinden wij.
Uiteraard willen we hem graag bij de andere schapen zetten want daar hoort hij echt thuis maar dan moet hij eerst gecastreerd worden. Gezien hij op die paar dagen mentaal zo opgeknapt is, hebben we besloten dat hij eerstdaags zal gecastreerd worden zodat hij binnenkort kan genieten van een groene wei in het gezelschap van drie vrouwtjes.
We hopen van harte dat Lobe de harten weet te veroveren van enkele meters en peters zodat we hem goed kunnen verwennen na al die ellende die hij heeft moeten doormaken. Wil je hem helpen? Uiteraard is een gift ook zéér welkom! Lobe zal je enorm dankbaar zijn en dat niet achter stoelen of banken steken; hij is een échte lieverd!
