Een uiterst ongewone gast bij Het dierenthuisje: Jacko, een grijze roodstaartpapegaai kwam bij ons terecht nadat zijn vrouwtje niet meer voor hem kon zorgen. Het ca vijftiende jaar oude vrouwtje had reeds vier eigenaars gehad en dat had haar heel wat veertjes gekost. Een bezoek aan een gespecialiseerde dierenarts bracht aan het licht dat Jacko, zoals zovele papegaaien in gevangenschap, een tekort aan vitaminen had waardoor zijn snavel, neusgaatjes, nageltjes, veertjes enz. te lijden hadden.
Het eerste wat we deden bij aankomst was een nieuw hok aanschaffen want het hok waar ze in vertoefde was doorgeroest. Ook de voeding werd aangepast en ze kreeg extra vitaminen. Jacko krikte op en leerde ons al fluitend kennen. Ze werd een vrolijke, nieuwsgierige papegaai hoewel haar angst haar nog parten speelde en haar belemmerde om volledig vertrouwen te schenken aan mensen. Toch zat ze zowat constant bovenop haar kooi. Het leven om opgesloten te zitten, was ze duidelijk beu.
We gingen voor haar op zoek naar de ideale thuis. Wat we haar gunden was een thuis waar ze alvast minstens een soortgenoot zou krijgen én waar ze zo vrij mogelijk zou kunnen leven. En jawel, die vonden we!
Hoewel ze onze harten gestolen had, waren we heel blij dat we voor haar de ideale thuis gevonden hadden: een volledige veranda ingericht voor vier papegaaien met alles erop en eraan. Toen we reeds één dag na de verhuis het prachtige nieuws kregen dat Jacko uit zichzelf gezelschap was gaan opzoeken van een oudere Roodstaart en de foto’s en filmpjes zagen, vloeiden er traantjes van geluk.
Weer een ervaring rijker én een heel gelukkige papegaai die eindelijk van een gepast leventje kan genieten.
Foto onder: Toen Jacko zich genesteld had bij zijn oudere soortgenoot kwamen alle anderen ook voorzichtig kennismaken.
