11/03/2016:
Na nog een mooie week vonden we Knorreke Senior helaas eergisteren terug verlamd in de stal. We hebben nog eens geprobeerd om hem er bovenop te helpen maar helaas zonder succes dit keer. De medicatie sloeg in tegenstelling tot twee weken geleden niet aan. De dierenarts heeft hem dan ook op een dierwaardige manier verlost van verdere miserie.
Knorreke heeft net geen volledig jaar bij Het dierenthuisje mogen genieten maar we zijn toch wel zeker dat hij geprofiteerd heeft van die korte periode. Wij zullen ons oud varkentje missen maar ongetwijfeld zal hij ook gemist worden door enkele soortgenootjes die hem erg genegen waren.
============================================
23/02/2016:
Schitterend nieuws! Knorretje stond vanmiddag uit zichzelf recht! Vanmorgen moesten we hem nog helpen maar nu heeft hij eindelijk terug zelf de kracht gevonden. Het zonnetje zal naast de medicatie ook wel een belangrijke stimulans geweest zijn want wie is daar niet gevoelig voor?! We blijven voorzichtig positief maar het ziet er toch wel goed uit en de kans op een volledige recuperatie is nu toch reëel.
================================
22/02/2016:
Vanmorgen moesten we Knorreke weer overeind helpen maar hij begon wel dadelijk te eten; dat is dus al een pak beter als de start van gisteren! Hopelijk gaat het nu stap voor stap wat beter en lukt het hem om gauw terug zelf overeind te komen. In het begin was hij argwanend als we hem kwamen helpen en nu ligt hij er echt op te wachten. Ook zijn privé-maaltijden met schijfjes appel laten hij zich welgevallen.
=================================
21/02/2016:
Knor Sr. is nog steeds aan het bekomen. Vandaag kwam de dierenarts opnieuw om hem te onderzoeken. Na een betere dag gisteren waren we vanmorgen erg ongerust want hij wilde niet eten. Recht staan kan hij nog steeds niet uit zichzelf maar eens we hem hebben recht geholpen dan kan hij wel blijven staan. Stappen kan ook al is het waggelend.
Hij kreeg vandaag opnieuw een spuit Cortisone en dat deed hem goed. Even later begon hij te eten en liep hij wat rond. Dit zal nog zeker twee dagen herhaald worden en dan is het hopen dat zijn toestand de volgende dagen verbeterd zodat hij ook terug zelf recht kan geraken.
Voor iedereen is het van groot belang dat het snel Lente wordt. Het grauwe weer speelt ook zeker parten in de gezondheidstoestand. Zeker voor de varkens die erg gevoelig zijn aan regen en koude is de zon van groot belang. Duimen maar dat Knorretje terug betere dagen tegemoet gaat.
================================
19/02/2016:
Vanmorgen troffen we Knorretje tussen de andere varkens aan in een dik pak stro maar helaas kon hij niet uit zichzelf overeind. Eens we hem recht hadden geholpen, wankelde hij eerst wat maar dan vond hij de kracht om de anderen te volgen naar buiten toe. Nochtans hadden we eten voor hem binnen gezet maar eens hij buiten was, zagen we waarom hij zonodig de stal uit wilde: hij moest plassen…
Varkens zijn zo proper dat ze zelden hun eigen nest bevuilen, zelfs als ze slapjes zijn: zo liet Knorretje ons zien. Nadien begon hij goed te eten en vervolgens dronk hij ook nog heel wat. Dat werkt dus allemaal goed.
We hebben hem doorheen gans de dag met regelmaat gaan opzoeken en telkens hij op zijn zij lag, hebben we hem overeind geholpen zodat hij niet onderkoeld zou geraken of te weinig lucht zou krijgen. Gelukkig troffen we hem nog maar één keer buiten aan; vervolgens lag hij steeds in één van de stallen. Vanavond hebben we ervoor gezorgd dat hij terug warm tussen de anderen ligt en nu is het weer hopen dat het morgen nog wat beter gaat.
=====================================
18/02/2016:22u
De dierenarts is net geweest en constateerde zoals gevreesd een beroerte. Zijn lichaamstemperatuur bedroeg slechts 32 C° dus hij was serieus afgekoeld niettegenstaande hij in en onder een dik pak hooi lag. Hij kreeg twee spuiten in de hoop dat het hem zou helpen om te bekomen.
Terwijl we nog bij Knorreke stonden, probeerde hij overeind te komen nadat we hem wat rechter hadden gezet om zijn longen wat meer ruimte te geven. Even later merkte hij de andere varkens op in de stal en wilde hij daarbij gaan liggen maar het lopen ging hem nog niet af. We heilpen hem erbij waarbij hij toch even op zijn poten bleef staan. Hij maakt nu dus grote vooruitgang.
Inmiddels ligt hij bij de anderen, lekker warm, tegen ze aan en straks voor we naar bed gaan, zullen we nog eens checken of hij goed ligt voor de nacht. Het voordeel is dat varkens ’s nachts niet meer bewegen eens ze goed liggen en zo kan hij makkelijker terug op temperatuur komen.
Als het aan dit tempo verder betert, verwachten we dat hij morgen terug in de wei zal rond lopen maar het blijft duimen!
==================================
18/02/2016: 17u
Zopas vonden we Knor Senior verlamd bij het geven van het avondeten. De dierenarts is verwittigd en komt zo snel mogelijk. In tussentijd hebben we hem warm gelegd en water met extra vitaminen en schijfjes appeltjes toegediend. Zijn eet- en drinklust is nog op peil. Vermoedelijk heeft hij een beroerte gehad wat vaker voorvalt bij hangbuikvarkens. Hopelijk krijgen we hem er nog door dankzij de gerichte medicatie maar we mogen niet uit het oog verliezen dat Knor Senior ondertussen elf jaar oud is. Duimen dus!
==================================
We kregen de vraag voor opvang
van een hangbuikvarken van tien jaar oud. Het was onlangs van eigenaar
veranderd en de nieuwe verzorger was er eigenlijk bang van.
Eigenlijk gaat er haast geen week
voorbij of we krijgen vraag voor opvang van varkens waar we uiteraard niet op
kunnen blijven ingaan. Varkens in groep houden is niet evident en zeker niet
als er een nieuwkomer moet geïntroduceerd worden. Maar voor dit beestje wilden
we nog eens een uitzondering maken omwille van zijn respectabele leeftijd.
Knor senior was echter nog niet
gecastreerd dus dat moest zeker nog eerst gebeuren voor zijn komst. Om het
diertje niet teveel stress aan te doen werd hij de dag van zijn komst ‘s
ochtends gecastreerd zodat hij min of meer suf kon vervoerd worden. Alles liep
naar wens en de bejaarde Knorr kwam rond de middag toe.
Al gauw bleek dat Jerommeke de
nieuwkomer niet kon appreciëren dus werden ze voor de nacht gescheiden. ‘s Ochtends
lieten we ze samen want enkel op die manier konden ze ook wennen aan mekaars
gezelschap. Amper een uur later brak een heftige ruzie uit waarbij we dan toch
moesten ingrijpen. Uiteraard moeten ze de kans krijgen om te bepalen wie baas
is maar hier bleek algauw het probleem dat dit geen eerlijke strijd was.
Jerommeke had immers zijn slagtanden nog wat Knorretje niet had. Ze vochten dus
absoluut niet met gelijke wapens. Niettegenstaande het oudje al wat rake happen
had gekregen, gaf hij niet af dus zo snel we konden bouwden we een tijdelijke
noodren waarin de dappere Knor tijdelijk veilig apart kom gezet worden. Er was
terug rust maar natuurlijk mocht dit geen blijvende situatie zijn. We contacteerden
de dierenarts die enkele dagen later de moordende tanden van Jerommeke zou
verwijderen.
Het was niet evident maar al bij
al heeft de zwaarlijvige jongen er weinig last van gehad en eens dat achter de
rug was en Jerommeke had zijn roes uitgeslapen, konden we de groep herenigen
zonder angst voor zware verwondingen. Ze konden nog wel wat tegen elkaar
opboksen met stoten en morren maar bijten was er niet meer bij.
Een kleine week later is alles
peis en vree. De groep leeft vredig samen hoewel een stomp tussen de jongens
niet uigesloten is, maar is leefbaar!