19/01/2017:
Diep bedroefd melden we het heengaan van Knulleke. Vanmorgen merkten we op dat hij meer evenwicht
problemen had dan normaal. De dierenarts passeerde vanmiddag om het samen te
bekijken maar toen leek het allemaal al veel beter te gaan. Hij had ook meer dan goed
gegeten en gedronken zoals we van hem gewend waren. Omstreeks 16 uur echter kreeg de
kleine lieverd een epilepsie aanval waaraan geen einde kwam. We reden dadelijk naar de dierenarts en al die tijd bleef de aanval duren. Eens bij de dierenarts
aangekomen was de epilepsie aanval nog steeds bezig en toen hebben we in samenspraak met de dierenarts dadelijk besloten
om hem uit zijn lijden te verlossen. De kans dat hij hieruit ooit nog goed zou
komen, was quasi onbestaande.
We hadden/hebben Knulleke in ons hart gesloten en hoopten echt dat
we hem nog een mooi leven konden schenken maar het lot heeft er anders over
beslist.
We zoeken troost in de zorgeloze 10 maanden die hij hier genoten heeft. Hij kwam toe op 28 februari vorig jaar. Toen was hij op
sterven na dood maar we kregen hem erdoor. Daarna ontplooide hij van bange
magere poes tot grote aandachtvrager en wat waren we fier toen hij stilaan een
klein buikje kreeg!
We zullen Knulleke erg missen! Een klein manneke dat als een
grote ster aan de hemel zal schitteren… vanaf vanavond.
=====================================
Update 17/01/2017:
Een dag na het verdict van Knullekes’ toestand zijn we alvast een pak aan informatie rijker wat het niet altijd simpeler maakt. Er moeten sowieso nog enkele vooronderzoeken gebeuren alvorens eventueel kan overgegaan worden tot een effectieve operatie.
De eerste stap wordt eerstdaags gezet zodra we van mening zijn dat Knulleke het aan kan. Er moet immers nog eens bloed genomen worden om het stollingspercentage te bepalen. Op basis daarvan zal dan bepaald worden of een operatie überhaupt mogelijk is.
Hij voelt zich in ieder geval na de ingreep van gisteren weer helemaal hetzelfde als voordien wat zeker niet verwacht werd. Het bewijst nog maar eens dat Knulleke een levenslustig vechtertje is!
Het staat dus vast dat we nog een hele weg af te leggen hebben met dit lieve katertje maar we blijven hopen dat we hem kunnen helpen aan een normaal leven.
====================================
Update 16/01/2017:
Het was een zenuwslopende dag! Vanmorgen brachten we Knulleke naar de dierenarts en werd alles nog eens goed doorgenomen. Eerst zouden er een echo en RX genomen worden en vervolgens -indien nodig- zouden ze inwendig onderzoeken doen. We zouden contact houden om te overleggen indien wenselijk.
Omstreeks half twaalf kwam de eerste oproep van de dierenarts: Bij inwendig onderzoek was gebleken dat de sukkelaar een levershunt heeft. De lever is daardoor erg klein gebleven en dat verklaart ook zijn kleine gestalte, het gebrek aan evenwicht, de darmproblemen enz. Die kleine lieverd is zichzelf gewoon aan het vergiftigen! Wat moest er nu gebeuren, was de prangende vraag. Laten we hem ineens inslapen tijdens de narcose zodat hij van alle leed verlost is of laten we hem wakker worden? Sowieso zou hij er aan ten onder gaan binnen x-aantal tijd. Dit was niet iets dat ik zelf wilde en kon beslissen dus belde ik Peter op om te overleggen. Uiteindelijk waren we het erover eens: Knulleke moest terug komen en dan zouden we hem nog verwennen tot het ogenblik waarop we merken dat het niet langer dierwaardig is. Dan zal hij in eigen omgeving en in alle rust verlost worden. De dierenarts begreep onze redenering maar verwittigde ons wel dat ze niet zeker was of hij de narcose goed zou door geraken. Gelukkig kregen we omstreeks 19 uur het verlossende bericht dat we Knulleke mochten ophalen.
Het kranige ventje kwam eens thuisgekomen direct uit de transportmand en liep recht naar zijn geliefkoosde slaapplekje. Even maar want nog geen kwartier later zocht hij het eten op. Hij had immers dinertime gemist… Met smaak heeft hij gegeten en ondertussen zit hij te wachten op de medicatieronde waar hij zo op uit is omwille van zijn melkje. Hij is echt niet te schatten!
Maar natuurlijk zijn we niet einde verhaal. Ik zocht inmiddels alles op over levershunts en blijkbaar is opereren niet onmogelijk. Ik las enkele succesverhalen en dat deed me uiteraard direct een mail zenden aan chirurg Bart Verdonck met de vraag of hij hierin ervaring heeft. We wachten nu vol spanning zijn antwoord af.
Heb jij info over het behandelen/opereren van levershunts aarzel dan aub niet ons te mailen. We geven nog niet op zolang Knulleke aangeeft levenslust te hebben. Als je hem nu rond Peters’ voeten zou zien draaien die zijn melkje prepareert, zou je begrijpen dat we er hoop in houden. Ijdele hoop?… laat ons hopen van niet! Voorlopig blijven wij Knullekes’ diarree met plezier opkuisen, al ligt het zowat overal. Deze lieverd verdient al onze toewijding!
Zodra we meer weten over een mogelijke ingreep om hem effectief te redden, volgt meer nieuws. Hopelijk tot gauw!
Update 12/01/2017:
na duchtig overleg is besloten om maandag a.s. Knulleke door de dierenarts volledig te laten controleren totdat we “iets” vinden. We hebben al zoveel geprobeerd qua medicatie en de ontlasting plus het bloed werden al meerdere keren onderzocht maar buiten een zwaar infectiebeeld komt er niets naar voren. Die infecties gingen we te lijf met allerlei medicatie die niets verandering brachten. De schrik zit er uiteraard wel in dat we hem net als Kudio gaan verliezen maar anderzijds kunnen we niet bij de pakken gaan zitten. Op deze manier gaat hij er sowieso onderdoor.
De dierenarts zal beginnen met het nemen van echo’s en RX. Brengt dat geen oorzaak aan het licht dan zal ze verder de darmen onderzoeken en indien nodig een endoscopie uitvoeren. Op die manier gaan we stelselmatig te werk en hopen we snel op iets te stuiten dat verholpen kan worden.
Duim aub mee!!
==================================
Ondertussen is Knulleke bijna tien maanden bij ons. Hij is geëvolueerd van angstig poesje tot grote knuffelaar. Wat dat betreft heeft niemand wat te klagen maar zijn medische toestand is helaas niet gekeerd. We weten dat dit zeer kleine, doch volwassen katertje het resultaat is van incest en dat we aan die mankementen niets kunnen veranderen. We proberen dankzij immuniteitsversterkers wat te doen tegen zijn aanhoudende verkoudheden maar tot nog toe blijven steeds kuren antibiotica noodzakelijk om het in de hand te houden. Hij staat ook heel wankel op zijn pootjes omwille van de slecht ontwikkelde achterhand wat maakt dat hij geregeld valt en ook geen hoogtes opzoekt.
Het grote probleem bij Knulleke is en blijft de erge diarree waar we hem niet vanaf geholpen krijgen. Ondertussen zijn er drie dierenartsen op de hoogte van de toestand en we hebben al zoveel geprobeerd, maar helaas wil niets aanslaan. Analyse van bloed en ontlasting wijzen op niets. Parasitaire problemen, Pancreasproblemen en darmontsteking werden uitgesloten. We zijn ten einde raad. Hetzelfde probleem is er met Kudio, eveneens één van de grote groep waartoe Knulleke ook behoorde. Doch het blijken geen zelfde situaties te zijn. Het resultaat daarentegen is wel hetzelfde: lopende diarree en geen enkel werkend middel te vinden.
We zijn nu op zoek naar mensen die dergelijk probleem kennen en wel de oplossing gevonden hebben. Of ken je een specialist dierenarts in deze materie? Mail het ons aub: info@hetdierenthuisje.be
We hopen dat we Knulleke en Kudio eindelijk aan een propere poep kunnen helpen!
====================================
Knulleke is één van de 45 sukkels die in de periode van 28 februari en 15 maart toekwamen van een adres uit Kapellen-op-den-Bosch. Hij zat in de eerste groep die toekwam omdat hij zich zo gemakkelijk liet pakken. Logisch: hij was doodziek. De sukkelaar was uitgedroogd en had een zware luchtweginfectie. Zowat onmiddellijk werden alle mogelijke middelen boven gehaald om hem erdoor te krijgen en met succes. Enkele dagen later begon Knulleke uit zichzelf te eten en te drinken.
Hij bleek echter een zorgenkind te zijn want eens hij wat begon rond te wandelen, bleek dat hij erg wankelde op zijn achterhand. Bovendien leek dit katertje nog maar een maand of zes terwijl hij al rotte tandjes had. Hij moest dus ouder zijn…
Een lange weg volgde want hij bleef last hebben van diarree en hoewel hij goed genezen was van de infectie waarmee hij toekwam, bleek al gauw een volgende verkoudheid op te dagen en moesten we opnieuw medicatie opstarten.
Op 26 april schraapten we alle moed bijeen en lieten we het dutske castreren én werd ineens ook bloed genomen. De bloedwaarden bleken verbazingwekkend goed te zijn. Aids en leucose negatief en alle overige waarden ok. Ook zijn tandjes werden tijdens de narcose gereinigd en getrokken; er zijn er verschillende verwijderd omdat ze rot waren. Hoe oud Knulleke is, is dus echt niet te zeggen maar zeker geen zes maanden zoals je aan zijn gestalte zou toeschrijven.
Hij wordt erg bemoederd door Kato die ongetwijfeld zijn mama is. Het heeft ons al hartverwarmende taferelen bezorgd: mama Kato die Knulleke in haar pootjes sluit en hem een wasbeurt geeft terwijl hij ligt te genieten.
Het staat vast dat we Knulleke en Kato alvast opnemen bij de groep van de vaste bewoners tenzij er een schitterende kandidaat adoptant zou opdagen die de zorgen en liefde voor dit duo op zich wil nemen.
We hopen dat Knulleke en/of Kato mag rekenen op de steun van een meter of peter. Het zou een héél welkom geschenk zijn!