Lily kwam bij ons toe op 20 december. Ze is nog geen zes jaar oud maar kan ocharme amper lopen bij aankomst doordat ze maar liefst 6,5 kilo moet voort sleuren op die korte pootjes. Hoewel Lily vast en zeker geen liefde is tekort gekomen, hebben haar eigenaars haar verwaarloosd door haar eten van tafel te geven en totaal geen beweging. Het Pomeriaantje ging gewoonweg niet buiten. Ze was geleerd om haar behoefte te doen op een incontinentiedoek…
Reeds na een dag of twee zagen we haar van een futloos wezentje openbloeien tot een hondje! Haar oogjes begonnen te blinken en ze waggelde, zo goed en zo kwaad ze kon, menige vrijwilliger achterna op het terrein. Een kappersbeurt friste haar nog wat meer op.
Gisteren, 27 december, gingen we met haar eens op bezoek bij de dierenarts voor een algemene controle en buiten het feit dat ze te dik is, werd ze gezond bevonden. Met trots konden we vaststellen dat ze al 300 gram afgevallen was op die eerste week! Haar harnasje (XL!) dat eerst amper dicht ging, spant nu al niet meer.
We proberen alle dagen een klein grensje te verleggen door haar steeds meer te laten bewegen. Gisteren speelde ze voor het eerst met een balletje! Bij het wandelen wisselen we af tussen een stukje wandelen en een stukje dragen. Zo bouwen we haar conditie op en gaan we ervoor zorgen dat ze binnenkort even vinnig als Missy kan meewandelen.
Ze kunnen het trouwens al heel goed met mekaar vinden!
