Begin september kregen wij de dringende vraag om een katje met een vertraagd reactievermogen op te vangen. Door deze aandoening vonden we het beter haar niet direct in de groep te zetten en daardoor ging zij onmiddellijk naar een pleeggezin. Milou, geschat op 4 jaar, is nu in de goede handen van de dame des huizes. Dit is wat ze over Milou vertelt:
“Milou was de eerste 2 dagen angstig en bekeek me met van die grote, vragende ogen. Haar favoriete verstopplaatsje was de keukenkast. Na 2 dagen begon ze zich beter thuis te voelen en ging ze op de stoelen zitten. Daar kon ze alles goed in het oog houden. Het bleek al snel dat eten een geliefde bezigheid is, bij het minste geritsel van een papiertje verlaat ze haar vertrouwde plekje en gooide ze al haar charme in de strijd om iets los te peuteren. Meer en meer liet ze zich zien en een beetje aaien. Nu zijn we zo ver dat ze graag bij mij op de zetel zit , maar er moet nog wel wat afstand behouden worden. Ze vindt het zalig om op haar fleecedekentje te slapen of zich van links naar rechts te rollen. Als ik haar rustig benader en begin te aaien geniet ze met volle teugen. Ook haar speelgoedjes beginnen interessant te worden.
Kort samengevat, Milouke is een schatje om in huis te hebben!”
Milou bij aankomst