03/01/2023: Helaas hebben we gisteren, 2 januari, Prutske moeten laten gaan. Op 1 januari had ze in de avond een hersenattackje gekregen waardoor ze vooral op haar voorhand verlamd was. Toch recupereerde het kranige oudje redelijk en gisterochtend leek ze het beter te stellen. Ze had nog wel wat moeite om te stappen maar eten deed ze wel. We moesten afwachten hoe de dag zou verlopen maar tegen de avond kwamen we in samenspraak met de dierenarts tot het besluit dat we er beter aan deden om Prutske haar rust te gunnen. Toen ze op 11/8 toekwam met haar lotgenoot Beatel was haar gezondheid al alles behalve goed. De hondjes waren erg onderkomen en helaas heeft ze dan ook snel afscheid moeten nemen van Beatel die na enkele weken reeds overleed.
Prutske genoot weliswaar nog niettegenstaande ze doof en blind was. De verlossing van de slechte tandjes was een verademing voor haar want sindsdien was ze goed bijgekomen in gewicht en was ze ook vrolijker. Helaas heeft die periode niet lang meer mogen duren. We wilden haar behoeden van verder lijden en namen daarom deze, voor ons, zware beslissing. Echter toen we gisteravond merkten dat ze begon te huilen, waren we vastbesloten: ze mocht niet afzien! Prutske is nu herenigd met haar vrouwtje en vriendje Beatel.
Dank aan wie haar steunde tijdens vijf maanden dat ze bij ons verbleef.
================================================================
04/11/2022: Prutske is al bijna drie maanden bij ons wat betekende dat ze dringend toe was aan een duchtige kappersbeurt. Vlak na haar komst, is dat ook gebeurd maar dan vluchtig want toen we ze niet in staat om lang te blijven staan. Nu Pruts hier haar draai gevonden heeft en eindelijk ook wat bijgekomen is, waren we van mening dat zo’n wellness beurt haar alleen maar goed kon doen. Na een oproep geplaatst te hebben om een lieve kapster te vinden die het kleine oudje ondanks haar wratjes etc. wilde verzorgen, kregen we al direct reactie van twee bereidwillige kapsters. Dezelfde dag nog werd ze kundig verzorgd door kapster Katrien van Dierenhoekske te Retie waarvoor hartelijk dank! Ook dank aan trimsalon Rientje uit Kasterlee die eveneens haar diensten had aangeboden.
De verzorgingsbeurt heeft Prutske goed gedaan. Ze ziet er eens zo jong uit en ze ruikt heel fris.
==================================================================
14-09-2022: vandaag vieren we de vijftiende verjaardag van Pruts. Sinds haar tandjes vorige week verzorgd zijn, lijkt ze zich veel gelukkiger te voelen. Ze geniet van een knuffelbeurt op schoot en het uitlikken van het potje platte kaas… als senior met zo’n oogjes krijg je altijd wat meer gedaan. Van oogjes gesproken, ze krijgt nu dagelijks kunsttranen ingedruppeld want haar oogjes staan zodanig bol dat ze zelfs met open oogleden slaapt.
Het verschil is groot met toen ze bij ons toekwam op 11 augustus. Dat is amper een maand … wat verzorging toch doet hé!?
Vanmorgen is het feest voor Pruts al begonnen met wat verse kipfilet en vanavond krijgt ze een extra portie van haar lievelingssnack.
==========================================
Prutske kwam samen met haar lotgenoot Beatel toe op donderdag 11 augustus. Hun vrouwtje werd de dag ervoor opgenomen in een tehuis wat eigenlijk in zekere zin een zegen was voor de seniorhondjes. We kregen al eerder foto’s door die ernstige vragen opriepen. Dat is ook de reden dat we een oproep plaatsten om diezelfde dag een bereidwillige kapster bereid te vinden om hen de eerste noodzakelijke zorgen te geven.
Beiden hadden dringend een knip- en wasbeurt nodig maar de vele wratten en gezwelletjes maakten het er niet eenvoudig op. Ze leken alleszins wel te genieten van hun korte kapsel en vooral de propere oren die erg jeukten door alle smurrie moeten een verademing geweest zijn. Prutske leek ogenschijnlijk nog redelijk goed te zijn op haar gehoor en zicht na maar Beatel was er echt wel erg aan toe. Hij kon amper gaan op zijn achterhand. We vernamen dat de hondjes niet meer buiten werden gelaten en dus ook amper bewogen wat te merken was aan het totaal ontbreken van spieren in de pootjes.
We hebben ons best gedaan om Prutske en Beatel de eerste zorgen toe te dienen en hen zo alvast te leren kennen alvorens hen (normaal vandaag 10/8) bij de dierenarts te laten controleren en te overleggen in hoeverre het dierwaardig was om Beatel zo verder te laten leven. Geregeld leek hij aanvallen van onrust te krijgen. Vooral ’s nachts was dat het geval. Telkens tussen 1u en 2u begon hij te huilen en strompelde hij, voor zover dat nog lukte, door de woonkamer. Na wat troost en gezelschap sliep hij dan terug verder. Sinds zijn aankomst was dat elke nacht het ritueel wat ons niet direct vreemd was want vele oudere honden krijgen dergelijke paniekaanvallen.
Helaas werd de voorbije nacht (9-10/8) hem fataal. In de avond merkten we al op dat hij rustelozer was als anders. We stelden het slapen gaan tot middernacht uit om hem nog gezelschap te houden en weer hoorden we hem roepen rond 1u30. Even leek hij getroost maar toen we 10 minuten terug in bed lagen, klonk een luide krijs. Eens bij hem zagen we hoe hij nog enkele stuiptrekkingen had en vervolgens zijn laatste adem liet. Prutske en wij zaten er verweesd bij. Het ging allemaal zo vlug. Een emotievol moment dat met woorden niet te beschrijven valt. Ons verdriet en gevoel van machteloosheid zijn niets in vergelijking tot wat die kleine Pruts doormaakte. Vijftien jaar waren ze mekaars steun en toeverlaat…
Enige tijd later gingen we weer naar bed en lieten Beatel bewust op een deken naast Prutske liggen. Toen we vanmorgen opstonden, lag ze nog rustig te slapen. Te rustig want normaal wordt ze vrij snel wakker om te eten. Pruts had wat overgegeven; was het van verdriet of gewoon iets slecht verteerd? We gaven haar voor alle zekerheid iets tegen misselijkheid en na een uurtje heeft ze dan toch een beetje gegeten. Vanavond at ze gelukkig iets meer. Hopelijk kunnen Missy en Chloë, de andere hondjes, de leegte voor haar wat opvullen. Missy gaat geregeld tegen haar aan liggen dus hopelijk sterkt haar dat bij het verlies van haar stiefbroertje en kan zij nog wel langer genieten van haar tweede leventje.
bij aankomst:
na eerste verzorging:
