13/03/2019:
Na 6,5 jaar bij ons geleefd te hebben, troffen we Suzy levenloos terug op de ochtend van 12 maart. Nochtans was ze de dag ervoor nog verschenen op de plek waar ze altijd kwam eten. Suzy kwam net als haar zus Sammy en mama Moeke nooit binnen en hield er zo haar gewoonten op na. Zo zat ze steevast ’s morgens en ’s avonds op de vaste tijdstippen klaar onder de pergola waar ze haar eten kreeg. Ook voor de koekjesronde stond ze steeds op de eerste rij. Tot op de dag voor haar dood hield ze vast aan die gewoonten. Het was voor ons dan ook een grote klap om haar zo aan te treffen. Suzy was immers ook nog maar tien jaar oud maar helaas moeten we ons erbij neerleggen dat niet alle poezen vijftien of ouder mogen worden. We missen haar alleszins nu ze niet meer enthousiast komt aangelopen. Gelukkig gaat het leven van haar mama en zus gewoon verder. Zij lijken haar dood te accepteren zonder er ogenschijnlijk onder te lijden.
========================================
Suzy is één van de kittens van Moeke. Met z’n drietjes kwamen ze bij Het dierenthuisje terecht nadat de gemeente had beslist dat hun knusse schuilplek plaats moest maken voor een sportcomplex.
Moeke had er haar twee dochters groot gebracht waarna ze tijdig werden gesteriliseerd om te voorkomen dat er nog meer sukkeltjes geboren zouden worden. Dit trio had veel vertrouwen in hun verzorgster maar verder kenden ze niets of niemand. De verhuis bracht dus heel veel stress mee voor de sukkeltjes maar enkele maanden later legden ze zich erbij neer en begon de angst om te slaan in genot.
De mama kreeg als eerste vertrouwen en had haar vast ritueel om op een hogere plank te gaan zitten als ze iemand zag komen waar ze zich dan liet aaien. Ze wist maar al te goed dat ze daar veilig zat en dat je haar op die hoogte niet kon pakken. De dochtertjes wisselden mekaar af en kwamen nu en dan eens af als mama zich gewillig liet aaien. Wat raar dat ze dan zo genoot, spinde en haar rug kromde… het trok hun nieuwsgierigheid.
De verhuis naar Geel was voor hen opnieuw een zware periode, maar gelukkig is dat allemaal verleden tijd en genieten ze nu nog veel meer als tevoren. Suzy vormt wel eens een probleem met haar lange en dikke vacht want zij is het minst toegankelijke van het groepje. Dan zit er vaak niets anders op dan haar te pakken en te scheren wat meestal een moeilijke klus is.
Het is mooi om zien hoe ze nog steeds mekaar opzoeken. Ze zijn altijd wel in mekaars buurt. Weer drie zwervertjes die heel veel geluk hebben gehad!
Suzy vormt wel eens een probleem met haar lange en dikke vacht. Vooral in de zomer zijn we genoodzaakt haar te helpen met het onderhoud van haar “wol”. Tot voorkort was zij het minst toegankelijke van het groepje, maar dat lijkt een beetje te veranderen. Tot voor kort zat er niets anders op dan haar te pakken en te scheren wat meestal een moeilijke en vooral stressy klus is. We hopen dat ze meer vertrouwen mag krijgen in ons en dat we haar stilaan kunnen gaan borstelen om erger te voorkomen.