Tam & Rosalie, respectievelijk mama en dochter, kwamen toe na het overlijden van hun verzorger. De plaatselijke zwerfkattencampagne zorgde ervoor dat ze tijdelijk onderdak kregen.
Dit duo stelt ons weer eens voor een dilemma: Mama Tam is maar liefst achttien jaar. Rosalie is er veertien. Op zich geen probleem ware het niet dat Tam haar naam niet gestolen heeft en dus heel lief en sociaal is terwijl Rosalie eerder terughoudend is voor mensen.
Bij de tijdelijke opvang mocht Tam rondlopen terwijl Rosalie in een bench zat vanwege haar angstige houding. Bij ons zitten Tam en Rosalie vrij maar nog wel gescheiden van de groep. We merken dat Rosalie haar mama opzoekt en haar ook nodig heeft om vertrouwen te krijgen in ons. Tam is het daar echter niet helemaal mee eens. We merken dat ze geregeld een tik uitdeelt aan haar dochter als ze steun zoekt bij haar.
Als we beiden in de groep integreren dan verwachten we dat Rosalie direct zal kiezen om naar buiten te gaan op het terrein terwijl Tam eerder de zetel zal kiezen in de woonkamer. Dat wil zeggen dat Rosalie haar “toevlucht” dan niet meer zal durven te zoeken bij Tam.
Idealiter zouden ze samen een liefdevolle thuis vinden maar dan moet de adoptant bereid zijn om én een poes van 18 jaar op te nemen én een angstige poes van 14 die tijd zal vragen… Vraag is: bestaan er zo’n dierenvrienden die dan ook nog plaats hebben in hun gezin!?
Hun gezondheid is gelukkig nog heel goed. Tam kreeg een 👍van de dierenarts voor haar gezondheid gezien haar respectabele leeftijd.
In tussentijd doen we ons best om het vertrouwen van dochter Rosalie voor ons te winnen. Het verschil op amper één week tijd is alvast heel groot. Ze gaat al niet meer lopen als we bij haar gaan zitten maar aanraken, is nog een stap te ver.
Rosalie schuilt nog liefst ergens onder:
