Update 12/11/2018:
Helaas is het dan toch zover dat we het droevige nieuws moeten brengen dat Wezeltje overleden is.
Wie haar kende zal zich daarover niet verwonderen, maar het blijft een zware
boodschap. Zaterdag is de oudste poes van het gezelschap van ons heen gegaan
maar we vinden nu pas een klein beetje moed om het naar buiten toe uit te
brengen. We moesten het hier eerst even voor onszelf een plaatsje
geven.
Elk dier dat we moeten laten gaan, doet pijn maar sommigen
wegen nu eenmaal psychisch nog veel zwaarder dan anderen en Wezeltje is zeker één
van die poesjes die op onze ziel voor altijd zal blijven kleven.
Als groot zorgenkind is ze toegekomen op 19/02/2008; direct
moesten haar oortjes geamputeerd worden door de grote open gesprongen tumoren.
Ze was dan ook nog een hele angstige zwerver… het was niet de makkelijkste
opgave maar Wezeltje bloeide open doorheen de maanden die erop volgden.
Pas een jaar later liet ze zich aaien en toen is haar echte
leventje begonnen. De dame die haar voor die tijd verzorgd had en onze hulp had
ingeroepen omwille van de toestand van haar oortjes was op leeftijd en kon de
zorg niet op zich nemen. Zij beweerde toen dat Wezeltje al zeker 10 was wanneer
we haar ophaalden. Dat zou betekenen dat de lieverd zomaar even 20 geworden is
en dat is best wel mogelijk. Ze was op het laatst écht stokoud: blind en doof
maar ó zo dapper én slim! Ze werd graag gezien bij haar soortgenoten: Coolio
lag met haar rug aan rug op het bed in Prutskes en ook Found was haar vaste
knuffel. Ze gaven mekaar innige kopjes.
Wezeltje wordt gemist, zowel door ons, haar verzorgers als
door haar soortgenootjes. Vooral Coolio lijkt triest: we lieten hem uitgebreid
afscheid nemen van Wezeltje nadat de dierenarts vertrokken was maar het
verdriet kunnen we niet vermijden.
Wezeltje schittert voortaan als een grote ster aan de hemel,
vergezeld van de vele sterretjes die haar voorgingen.
=====================================
Wezeltje (° 06/’01?) werd opgemerkt in een zwerfgroep in Wuustwezel
tijdens het uitvoeren van een opdracht voor de zwerfkattencampagne.
Een dame op leeftijd gaf er al enkele jaren eten aan een aantal
zwerfpoezen waaronder 1 volledig witte poes. Van deze was de dame zeker
dat het een huiskat was die ooit (een tweetal jaar geleden) was
achtergelaten bij verhuis. Haar min of meer gedwongen verzorgster had
het er erg moeilijk mee, maar durfde het dier niet binnen te laten omdat
ze regelmatig om gezondheidsredenen meerdere dagen van huis was en het
arme dier dan ook niet wilde binnen halen.
De witte kattin liet zich gewillig pakken, maar toen bleek dat de
oorschelpen ontstoken waren door gesprongen tumoortjes. Een witte poes
heeft daar vrij snel last van door de schadelijke zonnestralen die er
genadeloos op branden.
Dat is trouwens de reden waarom je een witte poes best wat sunblock op de oortjes smeert bij zonnige dagen!
Het stond vast dat deze poes niet terug kon uitgezet worden want ze had
zeker verdere verzorging nodig. Een eerste stap was het wegnemen van die
bedreigende tumoren zodat we -hopelijk nog- konden voorkomen dat de
kanker zou uitzaaien. Hoe drastisch het ook klinkt; haar oorschelpjes
werden verwijderd. Gelukkig heeft poeslief daar zelf geen last van en
blijft het bij een eigenaardig aanzicht voor ons.
“Wezeltje”, zoals wij haar genoemd hebben, was na een week volledig
hersteld van de operatie. Eigenlijk was dat al sneller het geval, maar
dan waren ook de hechtingen wat minder zichtbaar en na enkele maanden
had ze zelfs terug een gaaf kopje vol witte haartjes. In het begin moest
ze terug vertrouwen krijgen in mensen. De enige die ze kon vertrouwen
was de oudere dame die haar van eten voorzag.
Verder moest ze niet op genegenheid rekenen.
De resultaten van de biopsie waren gelukkig heel positief, het waren lokale tumoren.
Wezeltje geniet van haar rust en verzorging op haar inmiddels oudere
dag.Nu ze al lange tijd bij ons verblijft hebben we besloten haar op te
nemen bij de vaste inwoners. Ze is het hier zo goed gewend en gezien
haar gevoelige karakter zou ze een zoveelste verhuis mogelijk niet meer
teboven komen.